خودسوزی وحشتناک پسرنوجوان بخاطر آبروریزی خانواده

به گزارش منیبان؛ اگرچه از آغاز دوران نوجوانی به اعتیاد روی آوردم و مواد مخدر زیادی مصرف می کردم اما اکنون که در هنرستان تحصیل می کنم استعمال مواد مخدر را کنار گذاشته ام با این حال از نظر روحی بسیار آشفته ام تا جایی که از شدت افسردگی و با یک تصمیم جنون آمیز ظرف بنزین را روی سرم ریختم و فندک را کشیدم اما ...

این ها بخشی از اظهارات جوان 18 ساله ای است که با پیکری آغشته به بنزین به کلانتری نجفی مشهد هدایت شده بود.

او پس از گذر ساعتی از این حادثه وحشتناک نافرجام و در حالی که آرامش نسبی خود را بازیافته بود درباره قصه تلخ زندگی اش به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری گفت: من هم مانند بسیاری از جوانان خلافکار، قربانی طلاق و مواد مخدر هستم چرا که پدر و مادرم هیچ گاه با هم تفاهم نداشتند و مدام به درگیری و مشاجره می پرداختند تا این که بالاخره قیچی طلاق، زندگی آن ها را از هم جدا کرد اما من که آن زمان 5 سال بیشتر نداشتم در کنار مادرم ماندم و این گونه سرنوشت تلخ من آغاز شد.

مادرم برای گذران زندگی به فروش مواد مخدر روی آورد و به یکی از فروشندگان معروف محله تبدیل شد اما دو سال بعد در حالی که خودم را برای رفتن به مدرسه آماده می کردم و مانند خیلی از دانش آموزان دیگر شور و شوق عجیبی داشتم ناگهان سیاه ترین ابر زندگی بر دوران کودکی ام سایه افکند .چرا که ماموران انتظامی مادرم را هنگام حمل مقدار زیادی مواد مخدر دستگیر کردند. خلاصه مادرم روانه زندان شد و من هم با دستور مقام قضایی به بهزیستی رفتم.

آن زمان ،حقیقت این ماجرای تلخ را نمی دانستم و از این که مادرم را نمی دیدم بسیار ناراحت بودم و از پدرم نیز خبری نداشتم بالاخره این روزهای سیاه به پایان رسید و مادرم 5 سال بعد از زندان آزاد شد و مرا در حالی از بهزیستی تحویل گرفت که مقطع ابتدایی را تمام کرده بودم و باید تحصیلاتم را در دوره متوسطه اول ادامه می دادم. اما در همین روزها مادرم با مرد دیگری ازدواج کرد که با او نیز سرناسازگاری داشت. باز هم روزگار تلخ من ادامه یافت و برای فرار از مشکلات خانوادگی و درگیری های پدر و مادرم سراغ دوستانی رفتم که از خودم بزرگ تر بودند و مواد مخدر استعمال می کردند. من هم در حالی که وارد سیزدهمین بهار زندگی ام شده بودم بساط مواد مخدر را در کنار آن ها پهن کردم و به مصرف حشیش روی آوردم. مشکلات و درگیری های پدر ناتنی و مادرم هر روز بیشتر می شد چرا که مادرم معتقد بود ناپدری ام اموالش را بالا کشیده و از او کلاهبرداری کرده است.

کار به جایی رسید که مادرم دچار بیماری های روحی و روانی شد و تحت نظر پزشک قرار گرفت. من هم برای تامین هزینه های اعتیادم شاگرد مردی شدم که به نقاشی ساختمان اشتغال داشت. خیلی زود این حرفه را آموختم و همزمان تحصیلاتم را در رشته نقشه کشی ساختمان ادامه دادم ولی از حدود یک ماه گذشته به خودم آمدم که مصرف مواد مخدر فرجام تلخی دارد به همین دلیل دیگر به استعمال حشیش ادامه ندادم و به مادرم و کمک به او در امور منزل و خانه داری پرداختم. حالا صبح که از خواب بیدار می شوم صورت مادرم را می بوسم و برایش قهوه دم می کنم اما او هیچ گونه محبتی به من ندارد و توجهی به خواسته هایم نمی کند.

خیلی دوست دارم مادرم دست نوازش بر سرم بکشد و مرا از این تنهایی نجات بدهد اما همه این ها فقط آرزوهای دست نیافتنی است به همین دلیل در یک لحظه تصمیم جنون آمیزی گرفتم و با ریختن بنزین روی پیکرم، قصد داشتم خودم را آتش بزنم و از این همه ناراحتی روحی و روانی رها شوم اما نه تنها جرئت این کار را نداشتم بلکه وقتی فندک را کشیدم به اشتباه احمقانه خودم پی بردم وبا کمک مشاوران کلانتری و مادرم از این تصمیم وحشتناک منصرف شدم و به کلانتری آمدم اما ای کاش ...

بررسی های مقدماتی روان شناختی و تخصصی با صدور دستوری از سوی سرگرد مهدی کسروی (رئیس کلانتری نجفی) توسط مشاوران زبده دایره مددکاری اجتماعی درباره تالمات روحی و روانی این جوان 18 ساله در کلانتری آغاز شد و سپس این بررسی ها با معرفی وی به مراکز تخصصی روان پزشکی ادامه یافت.