من عاشق زنم بودم اما در آن مهمانی لعنتی بخاطر تجربه...!

به گزارش منیبان به نقل اعتماد آنلاین، من و خانمم چند ساله ازدواج کردیم و من واقعا عاشق همسرم هستم، ولی متاسفانه ماه پیش، یه اشتباهی کردم  و بعد یه مهمونی کاری با همکارم رابطه داشتم، قسم می‌خورم که همون یک بار بود و هیچ حسی به اون زن نداشتم و ندارم. بعدشم موضوعو به همسرم اعتراف کردم، چون می‌‌دونستم کار درست نیست.

من و خانمم چند ساله ازدواج کردیم و من واقعا عاشق همسرم هستم، ولی متاسفانه ماه پیش، یه اشتباهی کردم  و بعد یه مهمونی کاری با همکارم رابطه داشتم، قسم می‌خورم که همون یک بار بود و هیچ حسی به اون زن نداشتم و ندارم. بعدشم موضوعو به همسرم اعتراف کردم، چون می‌‌دونستم کار درست همینه، هزار بارم ازش عذرخواهی کردم و قول دادم که دیگه تکرار نکنم، ولی هر کار می‌کنم هر چی میگم فایده نداره، در طول روز دو کلمه به زور باهام حرف میزنه و گفته که داره به طلاق فکر می‌کنه. آقای دکتر من دارم دیوونه میشم، می‌دونستم این ماجرا بالاخره برام پیامد داره ولی نه تا حد جدایی. نمی‌فهمم دیگه چیکار کنم بفهمه پشیمونم؟

پاسخ:

آقا جان، متوجه استیصالی که گریبانت رو گرفته هستم؛ اما به نظرم داری اهمیت و تاثیر اعتراف به اشتباهت رو بیش از حد دست بالا می‌گیری! منظورم اینه که قرار نیست بابت اعتراف صادقانه به خیانتی که مرتکب شدی، کسی بهت مدال طلا بده! پس، هیچ انتظار نداشته باش که این عملکرد درست، تاثیر خطای قبلی رو بشوره ببره یا بقای زندگی مشترکت رو تضمین کنه. چون این نگرش طلبکارانه، قطعا خودش رو در نحوه بیان عذرخواهیت نشون میده و خلوصش رو به کل از بین میبره.

بنابراین، اگر با این توضیح من، فکر می‌کنی نیاز باشه از الان به بعد، به شیوه متفاوتی پشیمونی خودت رو ابراز کنی، حتما این کارو بکن. مجددا تاکید می‌کنم: انتظار نداشته باش که حتی خالصانه‌ترین عذرخواهی‌های شما، نتیجه مشخصی رو رقم بزنه و همسرت رو در کنارت نگه داره؛ از اینجا به بعد، چاره‌ای نداری جز اینکه بپذیری همسرت اعتمادش رو بهت از دست داده و حق داره جدایی رو به عنوان یک گزینه، در نظر بگیره، پس صرفا می‌تونی بهش پیشنهاد بدی که در صورت آمادگی مراجعه به «زوج درمانگر» رو هم در نظر بگیره.

به هرحال اگر ادعا می‌کنی‌ که عاشق همسرتی، لطفا حمایت و تشویقش کن و هر چقدر زمان نیاز داره در اختیارش بذار تا بهترین تصمیم ممکن رو برای خودش بگیره. در کنار عذرخواهی، بهش بگو که هیچ انتظار بخشش نداری، بهش‌ بگو که هر تصمیمی بگیره بهش احترام میذاری ولو اینکه تصمیمش بر جدایی باشه… در نهایت، فارغ از تصمیمی که همسرت می‌گیره، توصیه می‌کنم که خود شما، رواندرمانی فردی رو حتما تو رویه‌ات قرار بدی، چون احتیاج داری تا به کمک یک درمانگر کاربلد و همدل، یاد بگیری تفکر و احساسات منسجم‌تری داشته باشی، تا بتونی در هر لحظه، علاوه بر احساس خودت، احساسات دیگران، پیامد تصمیماتت و آسیب‌هایی که می‌تونه ازشون ناشی بشه رو قبل از وارد عمل شدن در نظر بگیری.