دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

 در دعای روز دوم ماه رمضان بنده به خداوند عرض می‌کند: خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز و از خشم و غضبت دور ساز و براى قرائت آیات قرآنت موفق گردان به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان عالم.

اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ ووفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین.

خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز و از خشم و غضبت دور ساز و براى قرائت آیات قرآنت موفق گردان به حق رحمتت، اى مهربانترین مهربانان عالم.

شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در حدیثی فرمودند: نشانه رضایت خداوند از بنده، رضایت بنده به تمام مقدرات خداوند است چه آن مقدرات خوش آیند، و چه ناخوشایند باشند. همچنین پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله) فرمودند: «رضایت خدا در رضایت پدر و مادر و خشم خداوند در خشم آن‌ها است.

اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ

خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز.

در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم در ماه رمضان کاری کند که به رضایت و خشنودی او نزدیک بشویم؛ در روایات وارد شده، اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است، ببین که تو از خدا راضی هستی یا نه؟ بعضی‌ها از خدا راضی نیستند و به درگاه الهی گله می‌کنند که خدایا چرا همه دارند و من ندارم؟ یا چرا همه سالم هستند و من مریضم؟ نباید اینطور حالتی داشت بلکه باید در هر حالتی که هستی از خدا راضی باشی.

وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ

خدایا یک کاری کن که از غضب تو اجتناب کنم؛ و کاری نکنم که در ماه رمضان از من ناراضی باشی.

خشم و خشنودى خدا نتیجه و بازتاب عمل ماست. ماییم که با عملمان، خدا را راضى مى کنیم یا به خشم مى آوریم. «طاعت» ما، مایه رضایت اوست و معصیتمان، او را خشمگین خواهد کرد. پس باید موجبات رضایتش را فراهم کرد، باید با عمل صالح، کار خیر، حق طلبى، ایثار و اخلاص، انفاق و صدقه، طاعت و عبادت و... به خداوند نزدیک شد و رضاى او را کسب کرد. باید از نافرمانى، کینه توزى، بدخواهى، سوءنیّت، حسد و غیبت، احتکار و زراندوزى، گران فروشى و حرام خوارى، ستم و حق کشى دورى کرد، چرا که این‌ها مایه غضب الهى است، و هر کس مغضوب درگاه خدا گردد، خیر و برکت از او روى گردان خواهد شد و درهاى تباهى و گمراهى و عذاب به رویش گشوده خواهد گشت.

وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین

خدایا مرا موفق به خواندن قرآن کن؛ به رحمتت خودت ‌ای خدایی که رحمت تو از همه بیشتر است.

قرآن، کتاب خداوند و وحى الهى است، مجموعه آیات روشن پروردگار است. برخورد ما با قرآن نیز ممکن است در «رضا» و «نارضایتی» الهى مؤثّر باشد خواندن و نخواندن آن، عمل کردن و عمل نکردن به آن، در سیره معصومین روایت شده است که در ماه رمضان زیاد قرآن مى خواندند و گاهى چند ختم قرآن در این ماه داشتند و به اصحاب خود نیز چنین سفارش مى کردند. کسی که در ماه رمضان موفق به یک ختم قرآن نمی‌شود خیلی خسارت است، ماه رمضان ماه قرآن است و باید قرآن خواند؛ اگر کسی می‌خواهد زنگار دلش پاک بشود، باید موقع سحر قرآن بخواند.

امام صادق علیه السلام فرموده است: قرآن، عهد خـدا با خلق است و سزاوار است کـه هـر مسلمان، به این عهدنامه نـگاه کنـد و هر روز مقدارى (۵۰ آیه) از آن را بخواند. امّا آنچه مهمّ است، صِرف تکرار الفاظ نیست، بلکه فهم معانى و عمل به امر و نهى و احکام آن است. خواندنى با تأمّل و تدبّر، قرائتى همراه با عبرت و اعتبار، و تلاوتى با اندیشه و استبصار.