امیدی به فرهنگسازی نماد اختصاری خشونت از طریق رسانه‌ها نیست/ قوانین پیشگیرانه در کشور ما ناکارآمد است/خوشبختانه دختران و زنان ما دیگر در برابر آزارهای جنسی سکوت نمی‌کنند

به گزارش منیبان؛ اخیرا ویدئویی در جهت پیشنهاد برای گزارش موارد خشونت خانگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که در آن دو زن در حال گفت‌وگوی اینترنتی درباره پخت نان موزی هستند. یکی از آنها درحالی که درباره دستور پخت نان سوال می‌پرسد ناگهان دست خود را جلوی دوربین آورده و علامتی را نشان می‌دهد. فرد دوم با دیدن این علامت به وضوح شوکه می‌شود و مشخص است که متوجه علامت قربانی خشونت خانگی شده است. در پایان این ویدئو راه اطلاع‌رسانی مخفی به قربانیان خشونت خانگی پیشنهاد می‌شود. درواقع این روزها با طولانی شدن پاندمی کرونا در جهان و خانه نشین‌تر شدم مردم میزان خشونت خانگی در حال افزایش است و فرهنگسازی اینگونه علائم بیشتر از همیشه احساس می‌شود.

لیلا ارشد، فعال حقوق زنان و مدیر خانه خورشید با اشاره به اهمیت آموزش در کاهش خشونت علیه زنان گفت: کشورهایی که درحال حاضر شاهد خشونت کمتری در جامعه‌شان هستند و وضعیت و شرایط بهتری از ما دارند، کشورهایی هستند که به مردم، کودکان، مردان و زنان خود مهارت‌های زندگی و اجتماعی را آموزش دادند و تمام توصیه‌های سازمان جهانی بهداشت را که به همه کشورها از جمله ما توصیه شده، به مردم‌شان به خوبی آموزش داده‌اند درواقع مهم‌ترین مسئله این است که مردم ما یاد بگیرند چگونه از خودشان مراقبت کنند ضمن اینکه آموزش ببینند از چه روش‌هایی استفاده کنند تا منجر به خشونت نشود برای مثال بسیاری از خشونت‌های خیابانی یا درگیری‌هایی که منجر به قتل می‌شود، از پیش برنامه ریزی شده نیست و این نشان می‌دهد که ما مهارت کنترل و مدیریت خشم خود را نداریم پس در وهله اول آنچه اهمیت دارد این است که به ما یاد بدهند و خودمان دنبال این باشیم که یاد بگیریم، چگونه مورد خشونت قرار نگیریم و خشونت هم انجام ندهیم.

او در انتقاد از کمبود قوانین پیشگیرانه بیان کرد: علاوه بر آموزش، متاسفانه قوانین پیشگیرانه کم و ناکارآمدی داریم و انتظار این است که قوانین کشور با نگاه حمایتی به قدر و اندازه‌ای باشد که پیشگیرانه باشد و از وقوع بحران جلوگیری کند اما متاسفانه از این دست قوانین کم داریم برای مثال ایران سال 1372 پس از شرط و شروط های فراوان سرانجام به کنوانسیون حقوق کودک پیوست اما همچنان به کنوانسیون منع خشونت علیه زنان نپیوسته و این مشکل و خلایی برای زنان ایرانی‌ است.

ارشد در ادامه گفت: پیرو موضوع آموزش که بر آن تاکید کردم، می‌خواهم از ماده‌ای در کنوانسیون حقوق کودک نام ببرم که دولت را موظف کرده به مردم و کودکان آموزش دهد تا هم مورد خشونت قرار نگیرند و هم رفتار خودشان منجر به خشونت نشود اما متاسفانه در انجام این کار هم عقب ماندیم و آگاهی موجود در جامعه درباره مصادیق مختلف کودک آزاری مرهون فعالیت مطبوعات و رسانه‌هاست و مدتی‌ست که پدر و مادرها آموزش دیدند کودک آزاری چیست و چه رفتارهایی کودک آزاری محسوب می‌شود.

این فعال حقوق زنان درخصوص اهمیت علائم خشونت در کودکان و زنان و افشا کردن آن تصریح کرد: بارها پیش آمده کودک یا زن و شوهری نزد من آمدند و پس از ساعت‌ها گفتگو و مشاوره خودم متوجه شدم که کودک یا حتی زن، در شرایط مناسب نیست درواقع بسیاری از افراد لب به سخن نمی‌گشایند و اینجاست که اهمیت علائم اختصاری نمایان می‌شود و بسیار خوب است یک کودک یا یک زن که نمی‌تواند از آزاری که دیده سخن بگوید، با دست خود و نشان دادن علامت، دیگران را مطلع کند تا به دادش برسند.

او با تاکید بر اینکه امیدی به فرهنگسازی صدا و سیما نیست، گفت: تجربه به من نشان داده امیدی به صدا و سیما نیست و نمی‌توان به فرهنگسازی رسانه ملی، نهادها و مسئولین مربوطه دل بست بنابراین باید از طریق رسانه‌ها و خبرنگاران که دغدغه دارند و همچنین با استفاده از ظرفیت فضای مجازی این آموزش‌ها را به مردم، مردان، زنان و کودکان ارائه داد چرا که همه مردم در هر جایی حداقل یک گوشی هوشمند دارند و اینگونه پیام‌ها به دست آنها می‌رسد.

ارشد در ادامه افزود: طبیعتا انتقال پیام و آموزش از این طریق کُند است و معمولا گروه تحصیلکرده و روشنفکر با آنها آشنا هستند و اگر اکنون من در خیابان علامت خشونت علیه زنان را نشان دهم، شاید مردم عادی متوجه منظورم نشوند و فقط یک عده خاصی آن را بلد باشند اما  من مطمئن هستم که کار پیگیر و مستمر می‌تواند شرایط را بهتر کند و به جایی برسیم که همه مردم ما با علائم اختصاری آشنا شوند.

این فعال حقوق زنان با تاکید براینکه خشونت فقط فیزیکی نیست، بیان کرد: اولین کاری که باید انجام دهیم این است که خشونت را تعریف کنیم. خشونت فقط کتک زدن و درگیری فیزیکی نیست، وقتی یک زن نمی‌تواند برابر یک مرد شهادت دهد خشونت است، وقتی دیه زن و مرد یکسان نیست، خشونت است یا وقتی یک زن حقوق کمتری نسبت به یک مرد دارد، خشونت است اما درخصوص خشونت فیزیکی طبیعی است که وقتی جامعه دچار محدودیت‌های اقتصادی می‌شود و فقر جا باز می‌کند، خشونت وارد خانواده‌ها می‌شود و در یک خانواده کوچکی که همسر شغل خود را از دست داده یا به دلیل محدودیت‌های ویژه سرکار نمی‌رود یا فرزندان خانه نشستند و مدرسه نمی‌روند طبیعی است که شرایط خانواده برهم می‌ریزد و رفتارهای همراه با خشونت ایجاد می‌شود تاجایی که چندوقت گذشته دیدیم یک پدر و مادر فرزند خود مثله کردند که البته این موضوع نیاز به بررسی‌های چندجانبه دارد و نمی‌توان به راحتی قضاوت کرد.

ارشد در پایان با بیان اینکه میزان بیان و افشای خشونت در میان زنان ایرانی افزایش پیدا کرده است، گفت:خوشبختانه طی سال‌های گذشته در پی ترویج جنبش‌های متفاوتی مانند «me too» سکوت از میان دختران و زنان ایرانی رخت بسته و میزان مراجعه به مراکز و افشای خشونت‌ها و آزارهای جنسی افزایش پیدا کرده است که باید به عنوان نقطه قوت از آن نام برد.

منبع: برنا