این موجود عجیب روده‌اش سلاح جنگی است!

به گزارش منیبان؛ بعضی از مارمولک ها هستند که برای دفاع کردن از خود شان به طور ناگهانی دم خود را قطع می کنند و از دست شکارچی فرار می کنند یا مثلاً بعضی از پرندگان برای فرار کردن از خطر ، یک مایع بدبو به سمت شکارچی پرت می کنند . این ها جزء راهکارهای هوشمندانه می باشد که حیوانات برای دفاع از خودشان آنها را به کار می گیرند. در این بخش چند مورد دیگر از مکانیسم های دفاعی عجیب و غریب را به شما معرفی خواهیم کرد که در نوع خود حیرت انگیز هستند.

بیرون ریختن دل و روده حلزون دریایی هنگام جنگ !

حلزون دریایی می تواند اعضای داخلی بدن خود را به عنوان یک مکانیسم دفاعی از مقعد بیرون بدهد. مثلاً اعضای بدن مثل روده را به سمت خارج از بدن خود هل می دهد که این روده  باعث گیج شدن و آسیب رسانی به شکار چی می شود.  حتی روده بعضی از این گونه ها سمی است . در نتیجه شکارچی فکر می کند که حلزون دریایی مرده و صحنه را ترک می کند.

پرتاب خون از چشم توسط مارمولک های شاخدار تگزاسی

شاید تا به حال در مورد این ویژگی مارمولک ها شنیده باشید و فکر کرده باشید که حقیقت ندارد اما مارمولک های تگزاسی قادر هستند مقداری خون از مرکز چشم خود به سمت شکارچی پرتاب کنند.  این مارمولک ها دارای دو ماهیچه در رگ های داخل چشم خود هستند.  زمانی که انقباض ماهیچه افزایش پیدا می کند ، جریان خون به قلب قطع می شود اما به سر ادامه دارد و  در نتیجه فشار زیادی به این قسمت وارد شده و باعث می شود که آن ها از چشمان خود خون بیرون دهند . البته این مکانیسم دفاعی برای مقابله با انسان ها و موجودات قوی تر کافی نیست.

بیرون زدن دنده ها از بدن سوسمار آبی

در کنار بعضی از انواع حیوانات شبیه به سوسمار ها و یا مارمولک ها که از چشمان خود خون پرتاب می کنند، بعضی دیگر هستند که از استخوان خود به عنوان یک سلاح استفاده می کنند.  به طور مثال نمونه آن سوسمار آبی است که برای مقابله با دشمن از این روش استفاده می کند . زمانی که خطر را احساس کند ، می تواند دنده های خود را به سمت بیرون هل بدهد ، پوستش کشیده شود و یک ضربه دفاعی ایجاد نماید .

این ضربه های دفاعی تقریباً سمی هستند و یک ماده شیری رنگ مانند سمی در آن ها وجود دارد که روی سطح بدن شکارچی می نشیند.  ترکیب این ماده سمی و ضربه به دنده های این سوسمار، عاملی برای دفاع کردن خواهد بود.

شکستن استخوان های انگشت توسط قورباغه پشمالو

این قورباغه ها به قورباغه های وحشتناک معروف هستند.  زمانی که حس کنند چیزی آن ها را تهدید می کند، یکی از بهترین دفاع آن ها این است که استخوان انگشت خود را می شکنند و آن را به شکل پنجه در می آورند و از آن برای مقابله با شکارچی استفاده می کنند.  این رفتار در بین این گروه ها بسیار منحصر به فرد و عجیب می باشد.

انفجار مایع آبی سمی توسط موریانه

بعضی از انواع موریانه ها هستند که مکانیسم دفاعی بدن آنها خیلی اعجاب انگیز عمل می کند . گونه ای موریانه در فرانسه، یک نوع حمله منحصر به فرد دارد  به طوری که هنگام احساس تهدید و خطر خودش را برای جنگ متقابل آماده می کند. این موریانه ها دارای کریستال های سمی هستند و در واقع یک بسته بندی از این کریستال های سمی در بدن آن ها وجود دارد که در پشت بدن شان قرار گرفته و هنگام احساس خطر این مایع بی رنگ سمی را از خودشان آزاد می کنند.

مایع سمی و داغ تولید شده توسط سوسک بمب افکن

بعضی از گونه های سوسک ها هستند که ماده های غیر سمی تولید می کنند اما بعضی از آن ها ماده های سمی تولید می کنند که می تواند در عرض چند دقیقه شکارچی را از بین ببرد . این یک مکانیسم دفاعی فردی است . این مورچه ها یک ماده شیمیایی داغ را به کل بدن فرد حمله کننده اسپری می کنند. این ماده به شدت داغ است که شبیه به آب جوش می باشد.

پرنده ماهی

شاید ویژگی های بالا برایتان خیلی جالب  بوده باشد اما تابحال با خودتان فکر کرده بودید که یک ماهی قدرت پرش بالایی داشته باشد ؟ ماهی پرنده می تواند از دست شکارچی فرار کند.  این ماهی های کوچک در بزرگ ترین حالت، در نهایت به  45 سانتی متر می رسند. سرعت شنای آن ها در ساعت برابر با 59 کیلومتر می باشد. همچنین می توانند به سمت بالا پرش داشته باشند و از سطوح آب عبور کنند و کار خود را سریع تر انجام دهند.  شاید بتوانند حتی پرشی بلندتر از ارتفاع 1.2 متری داشته باشند و در فواصل بلند ، مثلاً حدود 200 متر این کار را پشت سر هم انجام دهند.

مورچه های انتحاری

بعضی از انواع مورچه ها هستند که عامل دفاعی شان با بقیه متفاوت است.  گونه هایی از مورچه در قسمت های آسیای شرقی به مورچه های انفجاری معروف هستند و رفتارهایی فراتر از گاز گرفتن حمله کننده ها دارند . این مورچه ها سایز بزرگ دارند. غده های سرشار از سموم در بدن خود دارند که طول بدن آن ها را تشکیل می دهد. زمانی که تحت تهدید و خطر باشند، به طرز خصومت آمیزی ماهیچه های شکم خود را منقبض می کنند و یک ماده چسبنده را به دشمن اسپری می کنند . در نتیجه این ماده مشتعل می شود و چیزی شبیه انفجار رخ میدهد که برای خود مورچه خطرناک نیست ، بلکه با این کار قصد دارد یک محرک شیمیایی تولید کند و بتواند شکارچی را از بین ببرد.

ماده چسبناک مار ماهی

مار ماهی از یک ماده چسبناک برای خلاص شدن از شر شکارچی استفاده می کند.  زمانی که تهدید و خطر را احساس کند، یک ماده چسبناک غلیظ از خودش آزاد می کند و آن را با آب ترکیب می کند.  سپس سعی می کند که روی فرار کردن تمرکز کند . زمانی که شکارچی به آن ماده چسبناک می چسبد ، به راحتی فرار می کند.

قرار گرفتن هزارپا در محیط سمی و تاریک

بعضی از جانوران هستند که برای مکانیسم دفاعی خود از رنگ های عجیب و غریب استفاده می کنند تا شکارچی را سرگرم کنند.  البته که رنگ ها شاید نتوانند در مورد دفاع از حیوان خیلی موفق ظاهر شوند اما بعضی از انواع هزارپایان هستند که هنگام احساس خطر، یک ماده سمی و تیره را از خودشان آزاد می کنند که بوی مناسبی هم ندارد و این کار را از طریق منافذ پوست بدنشان انجام می دهند.  در نتیجه در یک محیط تاریک و سمی قرار می گیرند و شکارچی ، هنگام نزدیک شدن به آن ها دچار مشکل می شود.

استفاده از شقایق ها توسط خرچنگ ها

نکته مهم این جاست که این حیوانات برای دفاع از خودشان سم تولید می کنند اما سمی که به بدنشان آسیب وارد نکند . خرچنگ بوکسر که به آن خرچنگ پوم پوم هم گفته می شود، یک راه حل هوشمندانه برای دفاع از خود دارد. این خرچنگ ها شقایق های کوچک ریز دریایی را با خودشان حمل می کنند و برای هشدار دادن به شکارچی ها از آن استفاده می کنند و وقتی شکارچی حمله می کند ، از یک نیش قدرتمند استفاده می کنند و در نتیجه با تجمع تعداد زیادی از شقایق های دریایی، معمولا از دید شکارچی پنهان می شوند . همچنین به غذای بیشتری هم دست پیدا می کنند و گاهی اوقات هم به جای ستاره دریایی از اسفنج دریایی یا مرجان استفاده می کنند.

همیاری مورچه ها با درخت آکاسیا

فقط موریانه ها نیستند که از روش های مکانیسم دفاعی استفاده می کنند ، بلکه حیوانات دیگر و همچنین گیاهان هم می توانند از این روش استفاده کنند.  درخت های آکاسیا از مورچه ها به عنوان یک مکانیسم دفاعی استفاده می کنند.

مورچه ها در منافذ بزرگ این درختان زندگی می کنند و زمانی که حیوان خطرناکی نزدیک شان شود ، این مورچه ها بیرون می آیند و آن را گاز می گیرند یا نیش می زنند و باعث دور شدن آن حیوان می گردند زیرا قسمت دهان حیوانات دچار حساسیت می شود. در مقابل؛ همین درخت مواد لیپید دار و پروتئین دار را تولید می کند که موریانه ها از آن تغذیه می کنند .