اتفاقی عجیب؛ این پسر با گوش‌هایش می‌بیند!

به گزارش منیبان؛ مسئله پژواک یکی از مطالبی است که ما در مدرسه در موردش مطالعه کرده ایم. یک نوع قابلیت طبیعی که باعث می شود دلفین ها و خفاش ها با کمترین وضوح بتوانند چیزهای مختلف را ببینند. در واقع این یک مفهوم بسیار جالب است که بسیاری از جنگجویان دنیای فانتزی یا ابرقهرمان های نابینا هم وجود داشتند که می توانستند واقعیت ها را درک کنند و همین توانایی را در دنیای واقعی به تصویر بکشند اما خوب این داستان ها فانتزی و تخیلی بودند اما جالب است بدانید که بعضی از افراد در دنیای واقعی ما هستند که این قابلیت را دارند، مثل پسر نوجوانی که داستانش را در این بخش می‌خوانید.

لوکاس مورای یک پسر 14 ساله از انگلستان است که نابینا متولد شده اما هیچ چیز او را متوقف نکرده است. او در سن 7 سالگی اولین کسی بود که در انگلستان هنر پژواک را یاد گرفت. او شبیه دلفین یا خفاش این مهارت را در خودش ایجاد کرد که با زبان و قسمت بالای دهانش، صدای کلیک ایجاد کند که باعث ایجاد یک اکو می شود و به او اجازه می دهد که بفهمد وسیله ها کجا هستند و چقدر از آن ها فاصله دارد.

تمرین خود او در این زمینه خانواده اش را مشتاق کرد تا هر چه بیشتر به او در این راه کمک کنند. آن ها از آینده پسرشان نگران بودند به همین دلیل یک مستند در مورد یک مرد آمریکایی نابینا مشاهده کردند که یاد گرفته بود از طریق پژواک اطرافش را ببیند. آن ها با یک پیانیست معروف در مورد این تکنیک صحبت کردند که می توانست به لوکاس کمک کند تا یاد بگیرد چگونه تمرین های قوی پژواک را فقط در عرض 4 روز انجام دهد.

این پیانیست معروف از تکنیکی به نام فلش سونار استفاده کرد که در آن یک صدای کلیک بلند توسط زبان و سقف دهان ایجاد شد و اطلاعاتی را از لوکیشن و اجسام می گرفت. در واقع آن ها پژواک و استفاده از آن را راهی برای دیدن اطرافشان می کردند. حس خیال پردازی هم برای این کاربران اهمیت بسیار زیادی داشت.

با وجودی که بسیاری از مردم در دنیا این تکنیک را تمرین کرده اند اما این پیانیست گفت که توانایی لوکاس شاید در بین کل مردم انگلستان بالاتر از همه باشد. بعد ها لوکاس هم در مصاحبه ای اعلام کرد که چقدر این روش روی فعالیت های روزانه اش تاثیر گذاشته و ناتوانی در بینایی را برایش کمرنگ کرده است تا جایی که او می تواند در بسکتبال هم درخشش خوبی داشته باشد. پس افراد نابینا می توانند از صدا برای جهت یابی چیز هایی که نمی بینند، استفاده کنند، اما به هرحال این پدیده بسیار نادر است.

مطالعات اخیر نشان می دهد که تفاوت های آناتومی، عملکردی و ساختاری در مغز افراد نابینا وجود دارد که باعث می شود آن ها با نداشتن حس بینایی کمی سازگاری پیدا کنند و بتوانند با تمرین پژواک، وضعیت ذهنی خود را به طور طبیعی بهبود ببخشند.