خواستگاری این دختران از پسران در بازار+ عکس

به گزارش منیبان؛ در دنیای امروز چیزهای عجیب زیادی برای شنیدن و دیدن وجود دارد که میشود خواستگاری دختر از پسر را یکی از این واقعیت های عجیب و غریب دانست.

بازاری است در بلغارستان که دخترن جوان کولی با بیشترین آرایش و تزئینات به همراه مادر خود در پی پیدا کردن همسر آینده هستند.

در این بازار دختران دوره می گردند و از پسرانی که به عنوان همسر آینده خوششان می آید درخواست ازدواج می کنند و حتا به آنها مبلغی هم برای ازدواج با آنها پیشنهاد می کنند.

فرض کنید یک دهقان بریتانیایی در قرن هجده هستید و دیگر با همسر خود سازگاری ندارید. چه می کنید؟ آیا او را طلاق می دهید؟ خیلی هزینه بردار است. او را می کشید؟ خیلی خطرناک است. خوب، به نظر می رسد راهی جز حراج کردن او ندارید.

شاید رمان قدیمی "شهردار کاستربریج" اثر توماس هاردی را خوانده باشید که در آن رنج و بدبختی های مردم بریتانیا در قرن نوزده را به تصویر می کشد. شخصیت اصلیِ این کتاب (مایکل هنکارد) همسر خود را در یک حراج عمومی می فروشد. حتماً تصور می کنید در تمدن قدیمی انگلستان چنین رخدادی ممکن نبوده و توماس هاردی این داستان را از قوه تخیل خود نوشته است. اما باید گفت که کاملاً حقیقت دارد. دقیقاً تا پایان دهه 1900، مردهای بریتانیا حق داشتند زنان خود را به بالاترین پیشنهاد قیمت بفروشند.

دوران طلایی فروش زن بین سال های 1780 تا 1850 بود. در این سال ها حدود 300 زن توسط شوهرهایشان فروخته شدند. این تعدادی است که در کتاب ها ثبت شده است؛ بدون شک معاملات بسیار بیشتری هم بوده است که بی سروصدا اتفاق افتاده.

یکی از اولین موارد به ثبت رسیده از فروش همسر در سال 1733 در بیرمنگام در مرکز انگلستان است. "سموئل وایتهاوس" همسر خود "ماری وایتهوس" را به قیمت یک گینه (نزدیک به یک پوند) در بازار آزاد به "توماس گیریفیث" فروخت. در سند معامله درج شده بود که گریفیث باید ماری را با تمام عیب هایش بپذیرد.

مرد دیگری همسرش را به قیمت یک پنی فروخت. این معاملات نوعی رقابت دیوانه وار را میان کشاورزان محلی ایجاد کرد و قیمت ها به تدریج به پنج شیلینگ و شش پنس رسید. یکی از مردها توانست زن خود را به 18 پنس و یک لیتر آبجو بفروشد. یک مرد خوشبخت دیگر هم همسرش را با یک بشکه پر آبجو معاوضه کرد!