دومین بیمار ایدزی که با سیستم ایمنی خودش درمان شد
دانشمندان دومین بیمار HIV را شناسایی کردند که به نظر میرسد بدنش خود را از شر این ویروس خلاص کرده است.
به گزارش منیبان به نقل از مدیکال اکسپرس، در طول عفونت، اچآیوی کپیهایی از ژنوم خود را در DNA سلولها قرار میدهد و چیزی را ایجاد میکند که به عنوان یک مخزن ویروسی شناخته میشود. در این حالت ویروس به طور موثری از داروهای ضد HIV و پاسخ ایمنی بدن پنهان میشود. در بیشتر افراد ذرات ویروسی جدید به طور مداوم از این مخزن ساخته میشود. درمان ضد رتروویروسی (ART) میتواند از ایجاد ویروسهای جدید جلوگیری کند اما نمیتواند مخزن را از بین ببرد و نیاز به درمان روزانه برای سرکوب ویروس دارد.
برخی از افراد که به عنوان کنترل کنندههای نخبه شناخته میشوند، دارای سیستم ایمنی هستند که میتوانند HIV را بدون نیاز به دارو سرکوب کنند. اگرچه آنها هنوز مخازن ویروسی دارند که میتوانند ویروس HIV بیشتری تولید کنند، نوعی از سلولهای ایمنی به نام سلول T کشنده ویروس را بدون نیاز به دارو سرکوب میکند.
دکتر Xu Yu، یکی از اعضای موسسه راگون MGH، MIT و هاروارد، مخازن HIV کنترل کنندههای نخبه را مطالعه کرده است. گروه تحقیقاتی او یک بیمار را شناسایی کرد که هیچ توالی ویروسی دست نخوردهای در ژنوم او نداشت که نشان میدهد سیستم ایمنی بدن او ممکن است مخزن HIV را از بین ببرد چیزی که دانشمندان آن را درمان عقیم کننده مینامند. تیم یو میلیاردها سلول از این بیمار را که به نام بیمار سانفرانسیسکو شناخته میشود، توالی یابی کردند و به دنبال هر توالی HIV که بتوان از آن برای ایجاد ویروس جدید استفاده کرد، یافتند. این یافته خارقالعاده، اولین مورد شناختهشده درمان عقیمکننده بدون پیوند سلولهای بنیادی، در سال ۲۰۲۰ در Nature گزارش شد.
گروه یو اکنون دومین بیمار آلوده به HIV درمان نشده را گزارش میکند که به نام بیمار اسپرانزا شناخته میشود که مانند بیمار سانفرانسیسکو، هیچ ژنوم دستنخورده HIV در بیش از ۱.۱۹ میلیارد سلول خون و ۵۰۰ میلیون سلول بافتی توالییابی شده وجود ندارد. این گزارش که در Annals of Internal Medicine منتشر شده است، ممکن است نمونه دومی از یک درمان عقیم کننده باشد.
یو که همچنین یک محقق پزشک در ماساچوست جنرال است، میگوید: این یافتهها، به ویژه با شناسایی مورد دوم، نشان میدهد که ممکن است یک راه عملی برای درمان عقیم سازی برای افرادی وجود داشته باشد که به تنهایی قادر به انجام این کار نیستند.
او همچنین توضیح میدهد که این یافتهها ممکن است یک پاسخ سلول T کشنده خاص را نشان دهد که برای هر دو بیمار مشترک است، با این احتمال که سایر افراد مبتلا به HIV نیز به یک درمان عقیمکننده دست یافتهاند. اگر مکانیسمهای ایمنی زیربنای این پاسخ توسط محققان قابل درک باشد، آنها ممکن است بتوانند درمانهایی ایجاد کنند که به سیستم ایمنی آموزش میدهد که این پاسخها را در موارد عفونت HIV تقلید کند.
یو میافزاید: ما اکنون به دنبال امکان القای این نوع مصونیت در افراد مبتلا به ART از طریق واکسیناسیون با هدف آموزش سیستم ایمنی آنها برای کنترل ویروس بدون ART هستیم.