جدیدترین طراحی ناسا دنیا را شوکه می‌کند!
در فیلم‌های هالیوودی لباس‌های فضایی بسیار جذاب هستند و طراحی آن‌ها به‌گونه‌ای است که باعث شده بسیاری از مردم گمان کنند که این لباس را می‌توان در عرض چند دقیقه پوشید و یا از تن درآورد.
به گزارش منیبان؛ بیش از نیم‌قرن است که انسان‌ها در ورطه بیکران خارج از جو زمین کاوش می‌کنند. فضانوردان زمانی که در حال کاوش در فضا هستند، برای محافظت از خود در برابر شرایط ناخوشایند کیهان، باید لباس فضایی با تکنولوژی پیشرفته بپوشند.
متصدی برنامه‌های فضایی بین‌المللی و لباس فضایی در موزه ملی هوا و فضا موسسه اسمیتسونیان، گفت: در حقیقت، پوشیدن لباس فضایی ساعت‌ها به طول می‌انجامد و با کمک همکاران انجام می‌شود. چهار ساعت طول می‌کشد تا یک فضانورد لباس خود را بپوشد. قبل از خارج شدن از سفینه، فضانوردان باید تک‌تک تجهیزات را بررسی کنند و مطمئن شوند که لوازم ضروری مانند اکسیژن و آب به اندازه کافی دارند.
در طول روند پیاده‌روی فضایی، یک تیم از روی زمین فضانوردان را پشتیبانی می‌کنند. سارا کرونا، کنترل‌کننده پرواز EVA در مرکز فضایی جانسون ناسا، گفت: کنترل‌کننده‌های پرواز یک برنامه حدودا ۳۰ صفحه‌ای را دنبال می‌کنند اما در صورت بروز مشکلات برنامه‌های دیگری نیز برای اجرا هستند.
آناتومی لباس فضایی
طبق گفته ناسا، یک لباس فضایی از تقریبا دوازده قسمت مختلف تشکیل شده است و می‌تواند تا ۱۶ لایه داشته باشد.
فضانوردان ماموریت‌های آرتمیس، که برنامه بعدی ناسا برای اعزام اولین زن و اولین فرد رنگین‌پوست به ماه است، جدیدترین لباس فضایی را به نام xEMU می‌پوشند. قبل از اینکه لباس‌های فضایی به ماه برسند، قسمت‌هایی از آن‌ها در ایستگاه فضایی بین‌المللی آزمایش می‌شوند.
ریچارد رودز، معاون ارشد توسعه پوشاک تحت فشار xEMU در ناسا، گفت: یکی از اجزای اصلی لباس خنک‌کننده است. این لباس از لوله‌هایی ساخته شده که آب را در اطراف فضانورد به گردش در می‌آورند و دمای بدن او را تنظیم می‌کنند و در حالی که فضانورد مشغول کار خودش است، گرمای بیش از حد را از بین می‌برند.
به گفته ناسا، هر لباس فضایی یک سیستم پشتیبانی قابل حمل دارد که شامل یک مخزن آب برای لباس خنک‌کننده، سیستم حذف دی‌اکسیدکربن و موارد دیگر است. همچنین شامل یک سیستم رادیویی دو طرفه است تا فضانوردان بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
لباس‌های فضایی جدید انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به لباس‌هایی که در ماموریت‌های آپولو استفاده می‌شد، دارند.
مایک فینکه، فضانورد ناسا گفت: وقتی فضانوردان آپولو روی ماه قدم می‌زدند، نمی‌توانستند خم شوند و سنگی بردارند. آن‌ها برای این کار باید از ابزار مخصوصی استفاده می‌کردند. خوشبختانه لباس‌های فضایی از آن زمان تاکنون مسیری طولانی را طی کرده و ساختار انعطاف‌پذیرتری دارند.
لباس فضایی
لوییس در مورد پرچالش‌ترین بخش لباس فضانوردان گفت: دستکش یکی از پیچیده‌ترین قسمت‌های لباس فضایی است و اغلب بزرگ‌ترین شکایت فضانوردان از لباس خود در مورد دستکش‌هاست.
متصدی برنامه‌های فضایی بین‌المللی و لباس فضایی خاطر نشان کرد: طراحی دستکش بسیار دشوار است، به‌گونه‌ای که هم محافظ باشد و هم به فضانوردان اجازه دهد کارهایشان را انجام دهند.
او گفت: دستکش‌ها گاهی در دستان فضانورد احساس انقباض و سردی ایجاد می‌کنند، به‌خصوص پس از ساعت‌ها کار در فضا. بنابراین عناصر گرم‌کننده باید در دستکش تعبیه شوند.
لوئیس گفت: هنگامی که فضانوردان برای رفتن به فضا آموزش می‌بینند، یکی از تمرینات آموزشی آن‌ها این است که در حالی که زیر آب هستند، با دستکش‌های خود سکه‌ای را بردارند. این کاوشگران هنگام کار در فضا به مهارت بالایی احتیاج دارند و در دست داشتن دستکش برای آن‌ها یک چالش است.
بیشتر آموزش‌های فضانوردی در استخر ناسا در هوستون است. این آب احساس بی‌وزنی را شبیه‌سازی می‌کند که شبیه احساس بی‌وزنی در فضاست.
لباس‌های فضایی برای آخرین ماموریت سفر به ماه نیز به‌روزرسانی می‌شوند. به گفته رودز، لباس فضایی ناسا امکان حرکت کمر، باسن یا مچ پا را فراهم می‌کند.
