کدام واکسن سریعتر دارو را به بدن میرساند؟
محققان دانشگاه "مک مستر" کانادا در جدیدترین یافتههای خود اظهار کردهاند که واکسنهای استنشاقی بسیار بهتر از واکسنهای بینی در ارسال دارو عمل میکنند.
به گزارش منیبان؛ محققان کانادایی در آخرین یافتههای خود دریافتهاند استفاده از دستگاه تنفسی ممکن است گزینه بهتری نسبت به اسپریهای بینی باشد زیرا دانشمندان به دنبال ساخت واکسنهای کارآمدتر در طول همهگیری ویروس کرونا هستند. این نتیجهگیری مطالعه گروهی از محققان دانشگاه مکمستر است که اخیرا دریافتهاند واکسنهای آئروسل استنشاقی در واقع عملکرد بهتری در رساندن دارو به اعماق مجرای هوایی دارند.
محققان میگویند که اسپریهای بینی به طور کلی به بافت بینی و گلو میرسد اما آئروسلهای استنشاقی، مجرای بینی را به طور کامل دور میزنند و قطرات واکسن را مستقیما از دهان به ریهها منتقل میکنند که این کار به نوبه خود به ایجاد پاسخ ایمنی بیشتری منجر میشود.
در این مطالعه محققان از واکسن سل برای مقایسه و آزمایش این دو روش ارسال دارو استفاده کردند و میزان توزیع دارو را در بین حیوانات آزمایشگاهی اندازهگیری کردند. پس از انجام آزمایشات و تجزیه و تحلیلهای بسیار محققان دریافتند هنگامی که قطرات واکسن مستقیم به ریهها میرسد پاسخ ایمنی بسیار قویتری ایجاد میشود و محافظت بهتری در برابر سل ایجاد میکند.
"متیو میلر"(Matthew Miller) یکی از نویسندگان این مطالعه و رئیس تحقیقات کانادا گفت: عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی معمولا آنچنان شدید نیستند. در زمینه عفونتهای ناشی از ویروسهایی مانند آنفلوانزا یا کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲ زمانی که ویروس به عمق ریه وارد میشود، فرد بسیار بیمار میشود. پاسخ ایمنی که هنگام تحویل واکسن در عمق ریه ایجاد میشود بسیار قویتر از زمانی است که فقط آن ماده را در بینی و گلو وارد میکنید.
با توجه به اینکه کووید-۱۹ به مرگ بیش از شش میلیون نفر در سراسر جهان انجامیده، محققان میگویند نیاز فوری به ایجاد واکسنهایی که دارو را مستقیما به پوشش مخاطی دستگاه تنفسی برسانند، وجود دارد.
یک کارآزمایی بالینی فاز ۱ هم اکنون توسط محققان در حال انجام است که در حال ارزیابی عملکرد واکسنهای آئروسل استنشاقی روی بزرگسالانی است که قبلا دو یا سه دوز واکسن کووید-۱۹ مبتنی بر آر ان ای پیام رسان را دریافت کردهاند. محققان این مطالعه همچنین خاطرنشان کردند که واکسنهای بینی آنفلوآنزا در کودکان بسیار موثر بوده است، اما در بزرگسالان اثر کمتری داشته است.
یافتههای این مطالعه در مجله "Frontiers in Immunology" منتشر شده است.