مصائب زندگی مرد حامله+عکس
مرد جوانی که تجربه باردار شدن و به دنیا آوردن فرزندش را داشته است در مصاحبه ای از تجربیات و ماجرای جالب زندگی اش پرده برداشت .
به گزارش منیبان؛ این مرد ترنس گفت: همانطور که هاینس می گوید: گذر از آ به ب کار ساده ای نیست. بارداری به هیچ وجه توقف نیست بلکه بخشی از یک سفر طولانی و پیچیده است.
حاملگی در بین مردان ترنس امری معمول و شایع است. اما برای جیسون بارکر که خود،فیلمی در مورد تجربه شخصی اش ساخته است، تجربه دیگری است: این لحظه سرشار از لذت و شادی استو این اولین باری بود که توانستم بگویم بله من این بدن را دوست دارم، واقعا دوست داشتنی ست.در ادامه درمورد مردی که حامله شد بیشتر میخوانید.
پائولا کوکوزا در مصاحبه ای در گاردین از داستان زندگی جیسون بارکر مرد ترنسی می گوید که حاملگی و به دنیا آوردن فرزند را تجربه کرده است:
حاملگی در بین مردان ترنس امری معمول و شایع است. برای جیسون بارکر که خود، فیلمیدر مورد تجربه شخصی اش ساخته است مسیر زندگی وی را تغییر داد.
در صحنه پایانی فیلم او در شرق لندن در استخری در حال شنا کردن است.صفحه نمایش آبی رنگ می شود و بارکر مثل یک ستاره در آب می رقصد؛ با لباس شنای طرح هاواییو شکمی که گنبدی شکل است.
این اولین نمایش از تجربه او در فستیوال فیلم لندن خواهد بود.“این لحظه سرشار از لذت و شادی ست و این اولین باری بود که توانستم بگویم بله من این بدنرا دوست دارم، واقعا دوست داشتنی ست”.
بارکر زن به دنیا آمد. او بیست سال پیش یعنی در ۲۶ سالگی تریسی را ملاقات کرد.آنها امیدوار بودند که یک خانواده تشکیل دهند، اما داستان تریسی متفاوت بود او قدرت این را داشتکه شریک خود را باردار کند. بنابراین بارکر تخمدانش را حفظ کرد. بعد از آن هردو دوربینی خریدندو شروع به ساختن فیلمی از زندگی خود کردند. به زودی آنها صاحب یک فیلم و یک بچه شدند. بارکربعد از سه سال مصرف تستسترون را متوقف کرد و عمل برداشتن رحم خود را به تعویق انداخت.
بارداری در میان مردان تراجنسی به طور چشمگیری رواج دارد. سالی هاینز استاددانشگاه لیدز که مسئولیت یک پروژه تحقیقاتی سه ساله را به عهده دارد می گوید: در انگلستانتعداد زیادی از مردم به وبلاگ ها و انجمن های حمایتگر آنلاین دسترسی دارند و سوالات خود را در موردمراقبت های بهداشتی دوران بارداری می پرسند. بنابراین وقتی مردم چیزیرا زیاد مشاهده می کنند آن را یک امر ممکن تلقی می کنند.
در انگلستان سازمان ثبت احوال هیچ آماری از جنسیت پدر و مادرهایی که بچه دار می شوندنمی دهد حتی سازمان سلامت همگانی هم این آمار را اعلام نمی کند.
روزنامه سان و ایندیپندنت، هایدن کراس را به عنوان اولین مرد باردار معرفی کردند.بعد از آن به زودی آنها مجبور شدند که مرد باردار دیگری با نام اسکات پارکر را معرفی کنند.
با این حال بارداری مردان ترنس به عنوان یک پدیده نوظهور هنوز پذیرفته شده نیست.همانطور که هاینس می گوید: گذر از آ به ب کار ساده ای نیست. بارداری به هیچ وجه توقف نیستبلکه بخشی از یک سفر طولانی و پیچیده است.
فیلم با پیام های درهم آمیخته ای شروع می شود.جیسون در شلواری کتانیراه راه ظاهر می شود. نوعی از لباس مادران باردار در سال ۱۹۷۰٫ وقتی از او می پرسم چرا بهاین قراردادهای زنانه متوسل شده است، می خندد و می گوید: بدن شما بسیار بزرگ می شودو چیزی برای پوشیدن ندارید. خرده فروشان لباس های بارداری به مردان تراجنسی فکر نمی کنند.تریسی یکبار به برند نیو لوک رفت و یک شلوار بارداری خرید که گلدوزی شده بود.پس مجبور شد همه گلدوزی ها را با دست بشکافد.
دوران بارداری بارکر شبیه به زندگی کسی که فقط اندام چاقی دارد، گذشت،زیرا کسی فکر نمی کرد که او حامله باشد، کسی در اتوبوس جایش را به او تعارف نمی کردو کسی مراقب احوالش نبود. در یک کلاس مراقبت های بارداری وقتی که معلم می خواست بخشی ازبدن افراد باردار حاضر در آنجا را (برای انجام آزمایش) لمس کند او امتناع نکرد. البته مردیکه کنار دست او نشسته بود با آرنج به او زد و گفت: ما مجبور نیستیم معذب باشیم رفیق!
بارکر تا جایی که یادش می آید در آن دوران اندام مناسبی نداشت.او در فیلم به پسرش می گوید حالا تو اینجایی و من دیگر نمی خواهم به این چیزها فکر کنم.
آسان است که بارداری مردان ترنس را به عنوان یک اختلال جنسی تصور کنیم. الکسیسهافلینگ محقق و دانشجوی پزشکی در دانشگاه کالیفرنیا کسی که خودش را تراجنسی می داند،می گوید:من از اغلب مردم در طول بارداری شان توقع رفتارهای نابهنجار با بدن هایشان داشتم.چندسال پیش او با مردان ترنسی که باردار بودند مصاحبه کرد و متوجه شدکه بعضی از آنها با بدن هایشان حس خوبی ندارند.
بارکر فکر می کند که هرکسی باید هویت جنسی خود را بدون توجه به آن حفظ کند.او می گوید من یک مرد هستم و باردار اما هنوز یک مرد هستم و این شکم یک مرد باردار است .اما برای من این تجربه ای متفاوت و شگفت انگیز است.
بارکر می گوید که به طور طبیعی یک فرد دوجنسیتی است: “من در مورد جنسیتمدر زندگی همیشه جدی بوده ام. این چیزی است که شما باید به آن متعهد باشید.”.او می گوید بارداری مثل تماشای مسابقات دو است. او حسی سرشار از خوشحالی و شگفتزدگی دارد.
به همان شیوه ای که بارکر برای همنوعان خود در برابر ترس از ترنس ها در میان غریبهها می ایستد او مجبور است از بدن حامله خود در مقابل حسی که از نابرابری دارد محافظت کند:“من از این بدن دفاع می کنم. این بدن زیباست به خاطر آن چه که انجام می دهد.این بدن همه چیز مربوط به فرزندم بود”
جای تعجب دارد که بارکر در دوران بارداری اش کمتر احساس مرد بودن داشته باشداما او می گوید: این تجربه دورانی فوق العاده دوست داشتنی برایم بوده است.
بارکر می گوید که می خواهم از شما یک سوال شخصی بپرسم؛وقتی مردم درباره تخمکگذاری دوباره صحبت می کنند خیلی آزار دهنده است.اینطور نیست؟این خیلی بد است چون هیچ کداماز ما دوست نداریم که فکر کنیم توسط هورمون هایمان اداره می شویم. این درست استاما من باید بگویم که بازهم این قابلیت (تخمک گذاری) را دارم.
او هرگز جراحی هیسترکتومی را انجام نداد و ۱۵ سال است که تستسترون مصرف نکرده است.
در حال حاضر هنوز هیچ کتاب راهنمای بارداری برای مردان ترنس وجود ندارد.قبلا یک یادداشت تحت عنوان “مادر کجاست؟” منتشر شده که شامل داستان هایی از یک پدرترنس به نام ترور مک دونالد (که در کانادا با فرزندان ۳ و هفت ساله اش زندگی می کند ) است.او در فیس بوک گروهی در زمینه بارداری مردان ترنس راه اندازی کرد.
اما مک دونالد فرزندانش را خودش شیر داده است و اولین داوطلب ترنس در گروه حمایت از تغذیه با شیر مادر شد اگرچه در ابتدا به او گفتند کمک به او برای آن ها مناسب نیست.
یکبار در بیمارستان پرستاران بارکر را مادر صدا کردند اما این تنها قضاوت اشتباهی ستکه او می تواند به یاد بیاورد. مک دونالد می گوید که از تجربه ملایم و همواری که بارکر با پرستارانشداشته است بسیار شگفت زده است. اگرچه ثبت کردن تولد هم یک مانع بوداما بارکر هیچ انتخابی نداشت مگر اینکه به طور رسمی مادر پسرش شود.
او در این باره می گوید: این واقعا دیوانه کننده است.
گرچه غالبا والدین از این چالش های اداری آزاد شده اند اما در واقع نقش پدریتنها با یک بچه در متن جامعه بیشتر از یک مرد حامله جلب توجه می کند.
بارکر یک نویسنده استاما او اولین مراقب فرزندش هم هست. “به خاطر دارم که در اتوبوس فرزندم گریه می کردو زنی در آنجا فریاد زد که: آن طور که فکر می کنی آسون نیست درسته؟ (منظورش نگهداری از بچه است.)و من یکمرتبه با حالتی شوک گفتم که شریک زندگی ام دو هفته بعد از تولد بچه به سرکار برگشته است.
او گاهی اوقات پدرش را به خاطر اینکه جنسیت خود را به رخ می کشد سرزنش می کند. روزی درباره هری پاتر گفتگو می کردند و پسرش می خواست بداند که اگر بارکر بخواهد یکی از شخصیتهای داستان هری پاتر باشد کدام را انتخاب می کند. بارکر پاسخ داد: هاگرید، یک غول بزرگ پشمالو.پسر با قدردانی گفت که خب البته همینطور است، شما قبلا ریش داشته اید!
البته فیلم به یک جرقه نیاز دارد برای اینکه جایی که شروع شد پایان یابد. بارکر زمانی که داشتفیلمش را ادیت می کرد دائم نگران این موضوع بود که این یک فکر وحشتناک استکه کسی فکر کند جنسیت من درمان شده است. برای تریسی شریک سرسخت او همه چیزدرست پیش می رود. کسی که چشمهایش حتی با وجود برداشتن سینهبه خاطر سرطان هنوز می درخشد. او در هر شرایطی می تواند بدرخشد.
او می گوید: «من فکر می کنم این فیلم درباره آسیب پذیری است»و این تعجب آور است که این جمله را از او می شنویم برای اینکه کیفیتیکه او می خواهد در فیلم نشان بدهد انعطاف پذیری است.
البته که هر دو اینها باهم اتفاق می افتند و داستان بارکر درباره هردو موضوع استو رشد شخصی که می تواند حاصل به دنیا آوردن یک انسان باشد. او نه تنها مرزهای جهاناطرافش را به چالش کشید بلکه به شناخت بیشتر از خودش هم دست یافت.
به دلیل موفقیت در پیوند اعضا، مردان از همین فردا می توانند کودکان خود را بدنیا بیاورند.
ریچارد پولسون رئیس انجمن آمریکایی طب بازتوانی اعلام نمود که پیوند رحم در آیندهنزدیک هم برای زنان و هم برای مردان ممکن خواهد شد. به عقیده متخصص، تقاضا برای این نوع عمل های جراحی زیاد خواهد بود که با افزایش تعداد «ترانسجندر» ها و محبوبیت زیاد تغییر جنسیت مرتبط است.
«مردان می توانند حتی فردا این عمل را انجام بدهند. البته مشکلاتی وجود داردولی مسأله جدی بروز نخواهد کرد تا این پروسه را غیرممکن سازد».
او تأکید کرد که مردان و افرادی که رحم پیوندی دریافت می کنند فقط از طریق سزارین می توانندفرزند خود را بدنیا آورند. برای اینکه دوران بارداری در بین مردان بخوبی سپری شود آنها باید دوره درمان هورمونی را بگذرانند.