این افراد دیرتر از همه بازنشسته می شوند!

به گزارش منیبان،  بررسی برخی مواد و بندهای برنامه هفتم توسعه در کمیسیون‌های تخصصی و تلفیق مجلس با تغییرات، اصلاحات و بعضا حذفیاتی همراه بوده که مخالفت با «افزایش سن بازنشستگی زنان و مردان»، «محاسبه میانگین حقوق پنج سال پایان دوره خدمت به عنوان ملاک پرداخت حقوق بازنشستگی » و یا « شروط سنی بازنشستگی در مشاغل سخت و زیان آور» از جمله این موارد بود؛ این در حالیست که تغییراتی در «نحوه محاسبه سنوات خدمت در مشاغل سخت و زیان‌آور و تغییر ضرایب آنها» نیز ایجاد شده است.

تغییرات محاسبه سنوات خدمت در مشاغل سخت و زیان آور / تغییر این محاسبه با تعریف میزان سختی کار به دو گروه «الف» و «ب»

 در بررسی‌های کارشناسانه برنامه هفتم توسعه در کمیسیون تلفیق، «نحوه محاسبه سنوات بیمه‌ای شاغلان در مشاغل سخت و زیان آور» در حالی دچار تغییراتی شده که دولت در تعریف مشاغل سخت و زیان آور خواستار تعیین ضریب «۱.۲» به ازای هر یک سال کار برای محاسبه سنوات بیمه‌شدگان بودند که نمایندگان و کارشناسان کمیسیون تلفیق با تقسیم مشاغل سخت و زیان‌آور به دو گروه «الف» و «ب»، بنابر سختی کار آنها دو ضریب مختلف برای این محاسبه که تاثیری مستقیم در زمان بازنشستگی آنها دارد، در نظر گرفته‌اند؛ به طوریکه ضریب سنوات مشاغل گروه الف (مشاغل با سختی کار کمتر) را از «۱.۲» پیشنهادی دولت به «۱.۳» سال (با حداکثر سقف ۷ سال که می‌توان به سنوات بیمه‌ای اضافه کرد) تغییر دادند اما این ضریب برای مشاغل گروه ب (مشاغل با سختی بالا) بدون تغییر و کمافی‌السابق همان «۱.۵» (با حداکثر سقف ۱۰ سال که به سنوات بیمه‌ای اضافه می‌شود) در نظر گرفته شده است که نحوه محاسبه و اعمال سال‌های بیمه‌پردازی با احتساب این ضرایب در ادامه خبر آمده است:

در حالیکه سخنگوی کمیسیون تلفیق لایحه برنامه هفتم توسعه ضمن بیان اینکه تلفیق در مصوبه‌ای دولت را مکلف به بازبینی آئین‌نامه و دستورالعمل مشاغل سخت کرد، گفته بود: «در حال حاضر برای مشاغل سخت و زیان آور به ازای هر یک سال خدمت، یک و نیم برابر محاسبه می‌شود. تلفیق در مصوبه خود این موضوع را به دو بخش تقسیم کرد، یک بخش شامل مشاغل سختی می‌شود که از نظر سختی، بالاتر از حد میانگین هستند (شامل گروهی از مشاغلی می‌شود که سخت و زیان آور در ذات آنهاست و امکان کاهش و یا از بین بردن سختی کار وجود ندارد). برای این افراد به ازای یک سال خدمت یک و نیم برابر یعنی یک سال و نیم محاسبه می‌شود که سقف آن حداکثر ۱۰ سال است. گروه دوم برای آن دسته از مشاغل سختی است که از نظر سختی پایین‌تر از میانگین (مشاغل گروه الف، مشاغلی هستند که می‌توان با استفاده از امکانات تامینی و ایمنی لوازم مورد نیاز، سختی کار آنها را کاهش و یا از بین برد) هستند. برای این دسته از افراد به ازای هر یک سال خدمت، ۱.۳ برابر ارفاق در نظر گرفته شد که سقف آن هم حداکثر هفت سال است.»