برلیانس H330 پرآپشن تر است یا پژو ۲۰۷ صندوقدار؟

به گزارش منیبان به نقل از اسب بخار، پژو ۲۰۷ صندوقدار  از آن جمله تلاش های شرکت  ایران خودرو  برای مقابله با سدان های چینی رقیب است. ۲۰۷ صندوقدار حکم یک سدان کامپکت خانوادگی نسبتاً جذاب در طیف محصولات ایران خودرو را دارد که به امکانات نسبتاً خوبی هم مجهز شده است. هر چند شاید هنوز جای بسیاری از آپشن های رفاهی و ایمنی در این خودرو خالی است، اما حداقل نسبت به  ۲۰۶ SD  و سایر محصولات قبلی ایران خودرو، مشخصات قابل قبولی دارد. یکی از رقبای مهم این خودرو در بازار را می توان  برلیانس   H330  دانست؛ سدانی چینی که اگرچه مدت هاست تولیدش در  پارس خودرو  متوقف شده است، اما همچنان یکی از گزینه های مهم خریداران در بازار به شمار می رود.

در بحث امکانات، آیا H330 می تواند بر ۲۰۷ صندوقدار غلبه کند یا نه؟

رفاهی: نبرد تن به تن

برای این مقایسه، به سراغ نسخه ۱٫۶۵ لیتری اتوماتیک برلیانس رفته ایم که کامل ترین تیپ آن در بازار به حساب می آید. در آن سو، پژو ۲۰۷ صندوقدار فقط با یک تیپ تجهیزاتی و فقط با گیربکس اتوماتیک روانه بازار شده است. ایران خودرو ترجیح داده است این محصول را در کنار دنا پلاس، به عنوان یکی از پرچم داران سدان های خویش معرفی کند. در بخش رفاهی، برلیانس H330 برخلاف آن چه به نظر می رسد، نقاط ضعف فراوانی دارد. همین ابتدای کار، جای خالی کروز کنترل بسیار توی ذوق می زند؛ آن هم در یک خودروی اتوماتیک که نیاز به وجود آن دوچندان احساس می شود. خوشبختانه ایران خودرو در ۲۰۷ صندوقدار از حذف کروز کنترل چشم پوشی کرده و این آپشن را به طور استاندارد بر روی خودرو قرار داده است. در برلیانس H330 سنسورهای هشداردهنده فقط بر روی سپر عقب تعبیه شده اند. در پژو ۲۰۷ صندوقدار هم همین طور است و اثری از سنسورهای پارک برای بخش جلو دیده نمی شود.

جای خالی سنسور باران، سنسور فشار باد لاستیک ها و سنسور نور در هر دو رقیب امروز، کاملاً خالی است. حداقل از هر دو انتظار می رفت که سنسور نور یا همان آپشن اتولایت را به صورت فابریک داشته باشند. سنسور فشار باد لاستیک ها هم که معمولاً در قالب سیستم پایشگر TPMS ارائه می شود، در هیچ یک از دو خودرو وجود ندارد. در این میان، ۲۰۷ یک برگ برنده نسبت به برلیانس دارد و آن وجود چراغ های LED روزتاب است. این چراغ ها افزون بر ایجاد زیبایی، در برخی مواقع می توانند کاربردی هم باشند. دلیل این که برلیانس H330 فاقد این آپشن است، از قدیمی بودن آن ریشه می گیرد. چراغ های مه شکن جلو و عقب در هر دو خودرو وجود دارند و البته امروز این چراغ ها چندان به عنوان آپشنی لوکس یا قابل توجه به حساب نمی آیند. ۲۰۷ صندوقدار با برخورداری از چراغ بدرقه، باز هم خود را در بخش سیستم های نوری از برلیانس H330 جلو می اندازد.

برلیانس بر روی H330 از فرمان الکتریکی استفاده کرده است که فرمان پذیری این خودرو را بسیار نرم تر و لذت بخش تر می کند. البته این فرمان با وجود الکتریکی بودن، از نوع حساس به سرعت نیست و تکنولوژی بالایی ندارد، اما جالب این جاست که ایران خودرو هم ۲۰۷ صندوقدار را به عنوان اولین محصول خود که جعبه فرمان برقی مجهز شده است به بازار معرفی کرد. جعبه فرمان برقی قرار است در آینده نزدیک بر روی  ۲۰۷ هاچ بک ،  رانا   پلاس ،  دنا   پلاس  و سایر محصولات ایران خودرو هم نصب گردد. ایران خودرو برخلاف برلیانس ترجیح داده از فرمان حساس به سرعت بهره بگیرد که در سرعت های بالا، با استفاده از سنسور به کاررفته، میزان سفتی فرمان را به طور خودکار افزایش می دهد. بر روی فرمان های هر دو خودرو، دکمه های کنترل سیستم صوتی یا همان اینترفیس هم تعبیه شده است. 

به یکی از جذاب ترین بخش ها در کابین هر خودرو، یعنی سیستم صوتی می رسیم؛ جایی که هر دو خودروی حاضر در رقابت، نسبتاً خوب و کامل وارد عمل شده اند. برلیانس در مدل های ۱٫۶۵ لیتری بالاخره نمایشگر لمسی را به طور استاندارد بر روی H330 قرار داد. هر چند سایز ۷٫۰ اینچی آن در مقایسه با خودروهای جدید، چندان جلب توجه نمی کند، اما همین که نویگیشن و دوربین عقب بر روی آن سوار شده است جای شکر دارد. ۶ بلندگو هم وظیفه رساندن صدا به گوش سرنشینان را بر عهده دارند. ایران خودرو بر روی ۲۰۷ صندوقدار همچون نمونه های هاچ بک، از سیستم صوتی تصویری با نمایشگر مجزا استفاده کرده که البته همچون رقیب، سایز آن ۷٫۰ اینچ است. ۶ بلندگو برای این سیستم صوتی تعبیه شده اند که آرایش آن ها به صورت ۴ اسپیکر و ۲ تیوتر است. نویگیشن و دوربین عقب هم در سیستم مولتی مدیای ۲۰۷ وجود دارند. در برخی مدل های این خودرو که موسوم به سفارش مدیران هستند، آپشن های جذابی به سیستم مولتی مدیا اضافه می شوند. نمایشگرهای مخصوص ردیف عقب، دی وی دی پلیر سرنشینان عقب با دسته بازی، گیرنده تلویزیون دیجیتال و دوربین شب از جمله این آپشن ها هستند.

سیستم ورود بدون کلید به طور استاندارد در برلیانس H330 تعبیه شده است. استارت برلیانس اگرچه از نوع دکمه ای است، اما شکل و طراحی دکمه آن با سیستم های رایج در خودروهای امروزی تفاوت دارد. هیچ یک از این دو سیستم در پژو ۲۰۷ صندوق دار به چشم نمی خورند. حال آن که انتظار می رفت ایران خودرو این محصول را به عنوان سدانی نسبتاً لوکس در سبد محصولاتش به چنین آپشن هایی مجهز می کرد. تهویه مطبوع H330 از نوع اتوماتیک تک کاناله است. پژو ۲۰۷ هم همین سیستم را دارد و البته در این خودرو برای نمایش اطلاعات سیستم تهویه، جدا از نمایشگر چندرسانه ای، نمایشگر دیگری هم در نظر گرفته اند. تنظیم صندلی های جلو در هر دو خودرو به شکل دستی انجام می گیرد و توقع وجود صندلی برقی در چنین خودروهایی را نداشته باشید. البته صندلی راننده برلیانس ۸ جهته است و در مقابل صندلی ۶ جهته ۲۰۷، قابلیت تنظیم بیش تری دارد. صندلی های عقب را در هر دو رقیب می توان تا کرد تا فضای صندوق عقب خودروها گسترش یابد. سیستم ایزوفیکس هم در صندلی های عقب آن ها دیده می شود.

روکش صندلی های برلیانس برخلاف اکثر خودروهای چینی، از نوع چرمی نیست. ۲۰۷ هم که طبیعتاً روکش پارچه ای دارد. البته در مدل های سفارش مدیران می توان از روکش چرمی هم بر صندلی های ۲۰۷ بهره برد. خبری از نصب آینه الکتروکرومیک در هیچ یک از این خودروها نیست. آینه های کناری ۲۰۷ به شکل برقی تا می شوند و به گرم کن نیز مجهز شده اند، اما در برلیانس متأسفانه نه تنها آپشن برقی تا شدن وجود ندارد، بلکه حتا المنت گرم کن هم برای آینه ها در نظر نگرفته اند و این موضوع در فصول سرد سال، می تواند برای راننده H330 دردسر ساز شود. برلیانس تیر خلاص را وقتی به پژو می زند که سان روف الکتریکی خودش را رو می کند. آپشنی به شدت ایرانی پسند که در محصولات ایران خودرو فقط بر روی دنا پلاس قابل مشاهده است. البته ۲۰۷ صندوقدار هم به زودی مانند نسخه هاچ بکش، با سقف شیشه ای پانورامیک به بازار می آید، اما نباید فراموش کرد که این سقف نیز فاقد قابلیت باز شدن است و فقط می تواند منظره آسمان را در اختیار سرنشینان خودرو بگذارد!

ایمنی: شرایط برابر

بارها گفته ایم که در کلاس خودروهای اقتصادی بازار، عموماً تفاوت محسوسی میان سطح ایمنی خودروها نمی توان لمس کرد. بنابراین همان طور که برلیانس در H330 از ۲ کیسه هوا استفاده کرده، پژو هم برای ۲۰۷ صندوقدار همین تعداد ایربگ را در نظر گرفته است. البته ایران خودرو می توانست همچون دنا پلاس، بر روی این خودرو هم از ایربگ های کناری استفاده کند تا ایمنی خودرو به مراتب بالاتر رود. ترمزهای هر دو خودرو در چهار چرخ از نوع دیسکی هستند و در نتیجه، توان ترمزگیری خوبی را به ارمغان می آورند. پاشنه آشیل مشترک میان دو خودرو، نبود هیچ یک از سیستم های کمکی پایداری است. به گونه ای که عملاً جای خالی ESP در هنگام راندن با آن ها احساس می شود. اگر این ضعف برلیانس را به پای قدیمی بودنش بگذاریم، نمی توانیم از ۲۰۷ به راحتی بگذریم. به خصوص که ایران خودرویی ها وعده نصب ESP بر روی این محصول را از مدت ها پیش داده اند. هر دو خودرو در بحث استحکام و ایمنی اتاق نیز عملکرد نسبتاً مشابهی دارند. اگرچه برلیانس برخلاف پژو در تست های معتبر اروپایی شرکت نکرده، اما در عوض، طراحی اتاق آن جدیدتر و براساس پلت فرم های کمپانی  ب ام و  است.