مقام ارشد طالبان:
برنامه‌ای برای کشتن «اشرف غنی» نداشتیم
معاون نخست وزیر طالبان در واکنش به اظهارات اشرف غنی مبنی بر فرار وی از افغانستان به‌دلیل ترس از کشته شدن، گفت که طالبان برنامه‌ای برای کشتن اشرف غنی و هیچکس نداشته است.
به گزارش مُنیبان، «ملا عبدالغنی برادر» معاون اول نخست وزیر طالبان در گفت‌وگویی با رادیو و تلویزیون ملی افغانستان توضیحاتی پیرامون مسائل و اتفاقات اخیر ارائه داد.
وی اتهامات اشرف غنی، رئیس جمهور پیشین افغانستان مبنی بر احتمال کشته شدن او در صورت ماندن در کابل را رد کرد و گفت که آنها هیچ برنامه‌ای برای ترور اشرف غنی ندارند.
ملابرادر افزود که دیگر مقامات دولت پیشین که در افغانستان باقی مانده‌اند با آنها دیدار می‌کنند و برای خارجی‌ها نیز تاکنون مشکلی پیش نیامده است.
وی در خصوص 15 مرداد و چگونگی ورود نیروهای طالبان به کابل نیز گفت: «نمی‌خواستیم به‌زور کابل شویم و طبق تعهدی که با آمریکا کرده بودیم ساعت 8 صبح اطلاعیه دادیم که با توسل به زور وارد کابل نخواهیم شد.»
ملا برادر ادامه داد: «ساعت 9:30 صبح از کابل پیغام دریافت کردیم که اکثر مقامات دولت گذشته فرار کرده‌اند و حکومتی وجود ندارد، تمام مؤسسات بزرگ و کوچک خالی است و حتی مردم برای غارت می‌آیند سارقان برای غارت تجهیزات نهادهای دولتی وارد شهر شده‌اند.
وی افزود که با آمریکایی‌ها از جمله ژنرال مکنزی در ساعت 16 روز 15 آگوست جلسه اضطراری تشکیل داده تا در مورد ورود به کابل تصمیم نهایی اتخاذ شود.
برادر تصریح کرد: «مک کنزی موافقت نکرد، اما ما به او گفتیم که اگر تضمین می‌کند که اموال مردم، ادارات دولتی و سایر نهادها مورد غارت قرار نمی‌گیرد، ما همچنان به وعده خود عمل می‌کنیم و وارد کابل نمی‌شویم، اما اگر نمی‌توانی تضمین کنی ما باید وارد کابل شویم و اوضاع را کنترل کنیم و جلوی غارت اموال مردم و ادارات دولتی را بگیریم. به همین دلیل به افراد خود دستور دادیم که برای بار دوم وارد کابل شوند.»
ملا برادر گفت: «قرار شد که قدرت را به صورت مسالمت آمیز تحویل دهند. ما می‌دانستیم که اگر به کابل نزدیک شویم آنها فرار می‌کنند چراکه ترس آنها را فراگرفته بود و آنها همانطور که ما فکر می‌کردیم فرار کردند. نزدیک شدن به حومه کابل و اجازه ماندن آنها برای ما غیرممکن به نظر می‌رسید.»
برادر در بخش دیگری از این مصاحبه در مورد مشکلات اقتصادی گفت که طالبان از مشکلات اقتصادی کنونی آگاهی کامل دارد و به طور جدی به دنبال راه حل است.
وی افزود که افغانستان منابع درآمد زیادی دارد و آنها تلاش می‌کنند تا در بخش معدن کار کنند و راه را برای استخراج و صادرات آن به کشورهای دیگر هموار کنند.
به گفته برادر، آموزش و پرورش به دلیل برخی اوضاع اقتصادی با مشکلاتی مواجه است و طالبان تلاش می‌کند مشکلات را حل کنند و آموزش و پرورش را همگانی کنند چرا که آموزش حق همه است.
وی یکی از دلایل تعطیلی دانشگاه‌ها را برخی مشکلات اجتماعی و اخلاقی دانست و افزود که آنها سیستم آموزشی قدیمی را قبول ندارند و سعی می‌کنند فضایی سالم برای ادامه تحصیل بانوان و دختران به‌وجود آورند.
برادر درباره اجرای توافقنامه دوحه گفت که ایالات متحده توافقنامه دوحه را نقض کرده است، زیرا در توافقنامه دوحه با طالبان توافق کرده بودند که تا 14 ماه دیگر از این توافق خارج شوند، اما آن را ترک نکردند و چند ماه دیگر به تعویق افتاد.
وی افزود: «یکی دیگر از موارد نقض توافقنامه دوحه، آزادی زندانیان طالبان در زمان مشخص در آغاز گفت‌وگوهای بین‌الافغانی بود، اما آنها این کار را نکردند.»
ملا برادر گفت که آمریکایی‌ها باید ثابت کنند که ما توافق دوحه را زیر پا گذاشته‌ایم.
وی افزود: «در ابتدا آمریکایی‌ها نام برخی از افرادی را که در دولت قبل می‌خواستند به آنها کمک کنند را ذکر کردند، اما چون دولت بسیار فاسد بود و افراد آن بسیار فاسد بودند، تصمیم گرفتیم که این افراد نتوانند به ما بپیوندند و سیستم توسط این چند نفر بدنام نشود. ما با چنین افرادی بدنامی را در نظام آینده راه نمی‌دهیم. البته افرادی هستند که احتمالا به ما ملحق می شوند.»
ملا برادر در مورد مسدود شدن ذخایر ارزی افغانستان گفت: «آمریکا افغانستان را در وضعیت بسیار بدی رها کرده است. آیا این نیم 9.5 میلیارد پول متعلق به اشرف غنی بوده است یا ملت افغانستان؟" چرا مسدود شد؟ چرا با حضور طالبان در افغانستان ارائه خدمات درمانی را متوقف کرد؟ چرا بانک جهانی حقوق پرسنل پزشکی را کاهش داد؟ چرا آمریکا فرودگاه‌ها، هواپیماها و رادارهای افغانستان را نابود کرد، اینها مال ملت بودند، ما حقوق بشر را زیر پا گذاشته ایم یا آنها؟!»
برادر درباره حقوق زنان نیز گفت: «از زمان حضور طالبان در افغانستان تاکنون حتی یک مورد بدرفتاری و بداخلاقی با یک زن اتفاق نیفتاده است، آنها ناموس و آبروی ما هستند.»
برادر در مورد موضوع شناسایی و به‌رسمیت شناختن طالبان نیز گفت: «طالبان همه شرایط شناسایی را انجام داده است، اگر باز هم آن را به رسمیت نشناسند، مشکلاتی پیش خواهد آمد، اما این مشکلات به افغان‌ها محدود نمی‌شود، بلکه دامنگیر همسایگان و منطقه و جهان خواهد شد. بنابراین جهان باید در موقعیت خود تجدید نظر کند.»
معاون نخست وزیر طالبان در خصوص بدرفتاری با کارکنان دولت قبل گفت: «بیشتر خشونت‌هایی که در این زمینه رخ می‌دهد موارد شخصی است.طالبان در هیچ یک از این حوادث دخیل نبوده است.»
ملا برادر درباره تشکیل جبهه‌ای به نام مقاومت گفت: «مردم به نام مقاومت جدید کاری از دستشان برنمی‌آید همانطور که در گذشته آمریکا و چهل و پنج کشور متحد آنها کاری از دستشان برنیامد. آنها به اندازه کافی قوی نبودند، بنابراین اکنون ما معتقدیم که آنها نمی‌توانند حتی یک روستا را در تمام افغانستان تصرف کنند. ما می‌دانیم که آنها نمی‌توانند کاری انجام دهند، اما مشکل آنها با نظام شرعی است، بنابراین آنها فقط فریاد می‌زنند.»
ملا برادر در مورد اختلافات میان نیز طالبان گفت: «در نظام طالبان هیچ اختلافی وجود ندارد. چند وقت پیش برخی رسانه‌ها تبلیغات منفی زیادی در مورد من کردند و گفتند که من با برخی افراد اختلاف دارم، من در آن زمان قندهار بودم، بعد دوستانم گفتند که چنین تبلیغاتی انجام می‌شود، من به مردم اطمینان می‌دهم که هیچ اختلافی وجود ندارد. برای ما مادیات اهمیتی ندارد. ما مانند اشرف غنی و عبدالله بر سر مناصب دولتی با هم نزاع و رقابت نمی‌کنیم.»
آقای برادر در مورد زندگی شخصی خود گفت که به دلیل مشغله زیاد، ماه‌هاست که فرزندانش را ندیده است، او مدتی را در زندان گذرانده و به 3 پسرش تعلیمات دینی داده است.
وی گفت: «سه پسرم از علوم دینی فارغ التحصیل شده اند. دستار، چهارمین فرزندم که به دلیل امور جهادی تحصیل را رها کرده بود، زندانی شده و اکنون برگشته است. من دختر بزرگ ندارم و ترتیبی داده‌ام که بچه‌های کوچک در خانه آموزش ببینند.»
