نخستوزیر هلند عذرخواهی کرد
دولت هلند به صورت رسمی از سربازانی که به عنوان صلحبان سازمان ملل با سلاح و نیروی ناکافی برای دفاع از سربرنیتسا اعزام شده بودند، عذرخواهی کرد. کشتار سربرنیتسا جان دهها هزار مسلمان را گرفت.
به گزارش مُنیبان از خبرگزاری آسوشیتدپرس، این سربازان که اکنون نیروهای کهنهکار هستند از سوی سربازان صرب بوسنی سراپا مسلح به رهبری ژنرال راتکو ملادیچ مورد تاخت و تاز قرار گرفتند؛ در جریان قتلعام سربرنیتسا در ژوئیه ۱۹۹۵، ۸۰۰۰ مرد و پسر مسلمان کشته شدند که بر اساس دادگاه جرایم جنگی بینالمللی این قتلعام، نسلکشی اعلام شد.
مارک روته، نخست وزیر هلند روز شنبه در جریان ملاقات با صدها تن از کهنهسربازان یگان صلحبان داچبت ۳ "Dutchbat III" در یک پایگاه نظامی در مرکز هلند به آنها پس از ۲۷ سال گفت که برخی از صحبتها، هنوز گفته نشدهاند.
وی ادامه داد: امروز من از جانب دولت هلند از تمامی زنان و مردان این یگان صلحبان عذرخواهی میکنم. از شما و مردم هلند که اینجا حضور ندارند، عذرخواهی میکنم. با بیشترین قدردانی و احترام ممکن برای راه و روشی که این یگان در شرایط دشوار به تلاش برای انجام کارهای خوب ادامه داد، از آنها سپاسگزاریم.
این مراسم پس از انتشار گزارش سال گذشته میلادی بر اساس تجربیات ۸۵۰ تن از سربازان یگان صلحبان هلند برگزار شد. در این مطالعه تحقیقی توصیههایی ارائه شد، از جمله اینکه دولت برای رسیدگی به آنچه که عدم شناخت و قدردانی با توجه به شرایط استثنایی که نیروهای صلحبان هلندی در سربرنیتسا با آن روبرو بودند، اقداماتی را انجام دهد.
هلند مدتهاست با میراث قتلعام سربرنیتسا دست و پنجه نرم میکند. نخست وزیر وقت هلند در سال ۲۰۰۲، "ویم کوک" پس از انتشار گزارشی که به شدت از مقامهای کشورش به دلیل اعزام سربازان به یک منطقه خطرناک بدون مجوز مناسب یا سلاح مورد نیاز برای محافظت از حدود ۳۰ هزار پناهجو که به پایگاه هلندی در شرق بوسنی گریخته بودند، استعفا داد.
در سال ۲۰۱۹، دیوان عالی هلند حکم کرد که این کشور تا حدودی مسئول کشتار حدود ۳۵۰ مرد مسلمان توسط نیروهای صرب بوسنی در جریان قتلعام سربرنیتسا است.
این دادگاه همچنین حکم کرد که صلحبانهای هلندی مردان را از پایگاه نظامی خود نزدیک سربرنیتسا در ۱۳ ژوئیه ۱۹۹۵ و با وجود اطلاع از اینکه ممکن است توسط نیروهای صرب بوسنی کشته شوند یا مورد سوءاستفاده قرار بگیرند، خارج کردند.
سازمان ملل همچنین بابت ناکارآمدی در صدور مجوز به انجام حملات هوایی ناتو در حمایت از نیروهای کمتر مسلح شده هلندی در ژوئیه ۱۹۹۵، درست زمانی که آنها هدف حمله نیروهای صرب بوسنی بودند، مورد انتقاد قرار گرفته است.