کشف جدید دانشمندان/ آنتی بیوتیک عمر را افزایش می‌دهد!

به گزارش منیبان به نقل از خبرگزاری علم و فناوری، سایتک دیلی نوشت: دانشمندان سازمان ملی بهداشت ایالات متحده (NIH) کشف کردند که باکتری ها ممکن است باعث فعالیت بسیاری از ژن‌های  مهم پیری در مگس‌ها شوند، در واقع این کشف غافلگیرکننده  6 روز افزایش  عمر در مگس‌های میوه به دلیل تغذیه آنها با آنتی بیوتیک بود، در انسان، این مساوی با به دست آوردن حدود 20 سال زندگی خواهد بود.

محققان موسسه ملی بهداشت  ایالات متحده برای درک بهتر نقش باکتریها در سلامتی و بیماریها، مگس میوه را با آنتی بیوتیک تغذیه کردند و فعالیت صدها ژنی را که دانشمندان به طور سنتی تصور می کردند پیری را کنترل میکنند، در طول زندگی کنترل کردند. در کمال تعجب، آنتی بیوتیک ها نه تنها عمر مگس ها را افزایش می دهند بلکه فعالیت بسیاری از این ژن ها را نیز به طرز چشمگیری تغییر می‌دهند. نتایج آنها حاکی از آن است که تنها حدود 30٪ از ژن ها که به طور سنتی با پیری مرتبط هستند ساعت داخلی حیوان را تنظیم می کنند در حالی که بقیه ژنها واکنش بدن به باکتری ها را منعکس می کنند.

"برای دهه ها دانشمندان در حال تهیه لیست مهمی از ژن های پیری رایج بودند. تصور می شود که این ژن ها روند پیری را در کل حیوانات از کرم ها تا موش ها گرفته تا انسان کنترل می کنند. " نویسنده مطالعه منتشر شده در iScience می گوید  ما شوکه شدیم که متوجه شدیم فقط حدود 30٪ از این ژن ها ممکن است مستقیماً در روند پیری نقش داشته باشند. ما امیدواریم که این نتایج به محققان پزشکی کمک کند تا نیروهایی را که زمینه ساز چندین اختلال مرتبط با سن هستند، درک کنند. "

نتایج به طور تصادفی اتفاق افتاد. تیم دکتر جینیگر ژنتیک پیری را در نوعی مگس میوه به نام دروسوفیلا مطالعه می کند. پیش از این، این تیم نشان داده بود که چگونه یک سیستم ایمنی بیش فعال ممکن است نقشی اساسی در آسیب عصبی داشته باشد که زمینه ساز چندین اختلال پیری مغز است. با این حال، آن مطالعه نقشی را که ممکن است باکتریها در این روند داشته باشند بررسی نکرد.

برای آزمایش این ایده، آنها مگس‌های نر تازه متولد شده را با استفاده از آنتی بیوتیک پرورش دادند تا از رشد باکتری جلوگیری کنند. در ابتدا، آنها فکر کردند که آنتی بیوتیک‌ها تأثیر کمی دارند یا هیچ تأثیری ندارند. اما، وقتی آنها به نتایج نگاه کردند، چیز جالبی دیدند. آنتی بیوتیک‌ها عمر مگس را حدود شش روز افزایش دادند، از 57 روز برای مگس‌های کنترل تا 63 برای مگس‌های تحت درمان.

"این یک جهش بزرگ در سن برای مگس‌ها است. در انسان، این مساوی با به دست آوردن حدود 20 سال زندگی خواهد بود. " "ما کاملاً تحت مراقبت قرار گرفتیم و این باعث تعجب ما شد که چرا مرگ این مگس‌‌ها طولانی شد."

دکتر شوکلا و همکارانش به دنبال سرنخی در ژن مگس ها بودند. به طور خاص، آنها از تکنیک های پیشرفته ژنتیکی برای نظارت بر فعالیت ژن در سر مگس‌های 10 ، 30 و 45 روزه استفاده کردند. در مطالعه قبلی، این تیم رابطه بین سن مگس و فعالیت چندین ژن را کشف کردند. در این مطالعه، آنها دریافتند که افزایش سن مگس با استفاده از آنتی بیوتیک بسیاری از این پیوندها را از بین می‌برد.

به طور کلی، فعالیت ژن مگس‌هایی که با آنتی بیوتیک تغذیه می‌شوند با افزایش سن، بسیار کم تغییر می‌کند. صرف نظر از سن واقعی آنها، مگس‌های تحت درمان از نظر ژنتیکی شبیه مگس‌های کنترل 30 روزه بودند. به نظر می‌رسد این امر به دلیل وجود خط صاف در فعالیت حدود 70٪ از ژن‌هایی باشد که توسط محققان بررسی شده، تصور می‌شود بسیاری از ژن‌ها پیری را کنترل می‌کنند..

دکتر شوکلا با بیان این که در ابتدا، باور کردن نتایج برایمان سخت بود، می گوید: بسیاری از این ژن ها از علائم کلاسیک پیری هستند و با این حال نتایج ما نشان می‌دهد که فعالیت آنها بیشتر تابعی از حضور باکتری است تا فرآیند پیری. "

به طور قابل توجهی، این شامل ژن‌هایی است که استرس و ایمنی بدن را کنترل می‌کنند. محققان با گرسنگی برخی مگس‌ها یا آلوده کردن برخی دیگر با باکتری‌های مضر، تأثیر آنتی بیوتیک‌ها بر روی این ژن‌ها را آزمایش کردند اما هیچ روند مشخصی پیدا نکردند. در برخی سنین، آنتی بیوتیک‌ها به مگس‌ها کمک کردند تا بیش از حد طبیعی از گرسنگی یا عفونت زنده بمانند در حالی که در سنین دیگر داروها هیچ تاثیری نداشتند یا احتمال زنده ماندن را کاهش می‌دادند.

آزمایشات بیشتر نتایج را پشتیبانی می‌کند. به عنوان مثال، محققان نتایج مشابهی را در مورد فعالیت ژن مشاهده کردند که آنها با پرورش مگس‌ها در یک محیط کاملاً استریل و بدون آنتی بیوتیک‌ها از رشد باکتری جلوگیری می‌کنند. آنها همچنین وقتی داده‌های مطالعه دیگری را که باعث افزایش مگس روی آنتی بیوتیک ها شده بود، تجزیه و تحلیل کردند، روند مشابهی مشاهده شد. دوباره، آنتی بیوتیک‌ها بسیاری از ارتباطات بین پیری و فعالیت ژنی مشخص را قطع کردند.

سرانجام، تیم تحقیق  با تجزیه و تحلیل توضیحی در مورد اینکه چرا آنتی بیوتیک‌ها عمر مگس ها را در 30٪ ژن‌های باقیمانده کردند، افزایش می‌دهند، یافتند. به طور خلاصه، میزان تغییر فعالیت این ژن‌ها با افزایش سن در مگس‌هایی که از آنتی بیوتیک تغذیه می‌کردند، کمتر از حد نرمال بود.

جالب است بدانید که بسیاری از این ژن‌ها برای کنترل چرخه خواب-بیداری، تشخیص بوها، و نگهداری اسکلت‌های بیرونی یا پوسته‌های تُرد و محکم مگس‌ها شناخته شده‌اند. آزمایشات مربوط به چرخه‌های خواب و بیداری از ارتباط این ژن‌ها با افزایش سن پشتیبانی می‌کند. فعالیت مگس‌های بیدار با افزایش سن کاهش یافته و این روند با درمان مگس‌ها با آنتی بیوتیک افزایش می‌یابد.

دکتر جینیگر گفت: "ما دریافتیم که برخی ژن‌ها هستند که در واقع ساعت داخلی بدن را تنظیم می‌کنند." وی افزود: "در آینده، ما قصد داریم، ژن هایی را که واقعاً با بیماری ژن مرتبط هستند، بیابیم.

منیبان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه‌های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.