نمازی: دولت و مجلس می‌خواهند تقصیر را به گردن یکدیگر بیندازند

علی محمد نمازی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، در گفتگو با خبرنگار سیاسی مُنیبان ضمن ارزیابی عملکرد دولت سیزدهم گفت: اختلاف در داخل دولت که بیشتر بین دولت و مجلس خودش را نشان می‌دهد بسیار آشکار است. در حال حاضر شاهد مواضع نمایندگان هستیم که تاکنون چندین بار اقدام به استیضاح یکی از وزرا کردند و بعد از مدتی با مذاکراتی که بین سران دو قوه که در سایه اتفاق می‌افتد آن استیضاح منتفی شد و یا در همین بحث مولدسازی مشاهده کردیم که برخی از نمایندگان گفتند مجلس جایگاه خود را از دست داده و نمی‌تواند نقش خود را ایفا کند و آن جمله «مجلس در رأس امور است» را مطرح کردند. به نظر می‌رسد اصلی‌ترین علت اختلافاتی که در بین طرفداران احمدی‌نژاد با طرفداران قالیباف رخ داده از این جهت است که اینها نتوانستند کاری از پیش ببرند به عبارتی در قالب دولت و مجلس نتوانستند به وعده‌ها، قول‌ها و برنامه‌هایی که اعلام کردند عمل کنند.

او افزود: در حال حاضر که مجلس به فصل بعدی انتخابات نزدیک می‌شود طبیعی است که نمایندگان می‌خواهند خودشان را از این وضعیت جدا کنند و بگویند ما نقشی در اینکه کاری صورت نگرفته نداشتیم و مشکلات بیشتر شده و سهیم نیستیم. از طرفی هم دولت به این موضوع پی برده و متوجه این فرافکنی نمایندگان مجلس شده لذا اینها که قرار بود یکپارچه و هماهنگ با یکدیگر کار را پیش ببرند حالا که موفق نشده‌اند می‌خواهند تقصیر را به گردن دیگری بیندازند. بنابراین اعضای دولت هم موضع می‌گیرند که ناکامی محصول عملکرد همه ما است. زمانی در دولت مرحوم هاشمی و خاتمی می‌خواستند به تدریج واقعی سازی قیمت‌ها را انجام دهند به این ترتیب که سالانه 10 تا 20 درصد افزایش قیمت داشته باشیم. مشاهده کردیم وقتی حداد عادل، رئیس مجلس بود، در بودجه قیمت 16 کالای دولتی را ثابت نگه داشتند اما در عمل متوجه شدند که نه‌ تنها قیمت‌ها ثابت نماند بلکه بالا رفت و دولت از درآمدی هم که داشت محروم شد. آن زمان هم شروع کردند به گردن هم انداختن و یکدیگر را مقصر نشان دادن و الان هم به همین صورت است.

نمازی درباره مولدسازی تصریح کرد: مولدسازی کاری است که بعد از جنگ به این منظور آغاز شد که مطابق اصل ۴۴ قانون اساسی و تعریف رهبری دولت کوچک شود، بخش خصوصی فعال‌تر شده و سهم بیشتری در اقتصاد داشته باشد. مرحوم هاشمی رفسنجانی و خاتمی داشتند این کار را انجام می‌دادند اما اصول‌گرایان آن موقع به آنها حمله کردند و بعد تحت عنوان سیاست‌های اصل 44 در زمان احمدی‌نژاد بحث خصولتی مطرح شد. در زمان روحانی هم این کار شروع شده بود که دارایی‌های دولت که راکد است و بازدهی ندارد را به بخش خصوصی بدهند اما در شرایط فعلی ناگهان سران سه قوه، مولدسازی را بسیار پررنگ کردند. مردم مشاهده می‌کنند که دولت و مجلس نه‌ تنها دستاوردی نداشته بلکه می‌خواهند دارایی‌های دولت را به افرادی واگذار کنند که به نظر آنها حتما از «خودی‌ها» هستند بنابراین مردم و نخبگان و غیره نگران هستند. اینجاست که اختلاف و دو دستگی در جناح اصولگرایان خودش را بیشتر نشان می‌دهد و هر کسی می‌خواهد بگوید که سهم دیگری از این ناکامی‌ها بیشتر است.

عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی درباره یکدست کردن قوا و تأثیر آن بر کشور خاطرنشان کرد: یکدست کردن قوا غلط است. اگر نظام ما جمهوری اسلامی و دموکراتیک است حق و اختیار مردم است که در انتخابات بگویند ما چه کسی را می‌خواهیم و چه کسی را نمی‌خواهیم.

او اظهار کرد: ما نمی‌توانیم برای مردم تکلیف تعیین کنیم که شما باید بروید و به «سه قوه هماهنگ» رأی بدهید. البته قوه قضاییه انتخاباتی نیست اما در مورد قوه مقننه و قوه مجریه حق نداریم به مردم بگوییم که شما باید به چه کسی رأی دهید. در هیچ یک از کشورهای دموکراتیک دنیا چنین تکالیفی برای مردم تعیین نمی‌شود و مردم آزاد هستند با اعتمادی که به احزاب دارند به کاندیداهای معرفی شده از سوی احزاب رای دهند و از آنها انتظار دارند که برای آنها کار کنند و آن کاندیداها هم تکلیف خودشان می‌دانند که برای مردم کار کنند لذا این قبیل هماهنگی لازم ندارد.

نمازی در پایان یادآور شد: اگر مجلس و قوه مجریه با رأی مردم انتخاب شوند، خودبه‌خود هماهنگی به وجود می‌آید و اختلافی نخواهد بود چراکه رئیس قوه قضاییه هم در همه جا توسط رئیس قوه مجریه تعیین می‌شود، یعنی در کشورهایی که قوه مقننه و قوه مجریه از طریق مکانیزم انتخابات تشکیل می‌شوند، ناخودآگاه رئیس قوه قضاییه هم با این قضیه هماهنگ می‌شود و اختلاف چندانی وجود نخواهد داشت و اگر هم در یک دوره‌ای هم اختلافی پیش آمد مانند دوره قبلی در آمریکا که بین ترامپ و کنگره اختلاف پیش آمد مشاهده کردیم که در انتخابات بعدی، رئیس قوه مجریه هم هماهنگ شد. منتهی بین اینکه این کار با، دستور و تکلیف انجام شود یا اینکه خود مردم تشخیص دهند، تصمیم بگیرند و عمل کنند تفاوت بسیاری دارد.