چگونه چنین مبلغ هنگفتی که با بودجه عمرانی کشور برابری می‌کند به یک فرد پرداخت شده| معلوم نیست آقای امیرعبداللهیان کجاست؟

به گزارش منیبان، کمال حسین پور نماینده مردم سردشت و پیرانشهر در مجلس شورای اسلامی در جلسه روز دوشنبه ۲۰ آذر ۱۴۰۱ صحن مجلس در نطق میان دستور خود تاکید کرد: هر روز دهها نفر برای دریافت تسهیلات ازدواج و فرزندآوری و کمیته امداد و سرمایه گذاری در طرح های تولیدی یا تسهیل در پرداخت این وام ها، به دفترم مراجعه یا تماس می‌گیرند؛ هفت خان رستم را باید طی کنند تا وامی چند میلیونی را دریافت کنند، بانک ها هر روز سنگی جلوی پای مردم می اندازند و بسیاری از مردم به دلیل نداشتن ضامن قید دریافت این تسهیلات را می زنند.

وی افزود: بسیاری از زوج های جوان با کامل شدن پرونده تسهیلات ازدواج یا فرزندآوری ماه‌ها است منتظر واریز وام هستند و تنها جوابی که بانک ها به آنها می دهند این است که اعتبار نیست، اما چه شده که شخص یا شرکتی بتواند چنین مبلغ هنگفتی ارز را از سیستم بانکی کشور دریافت کند و کسی، دستگاهی یا وزارتخانه ای مسئولیت آن را نپذیرد؟ این موضوع که در کدام دولت یا دستگاه این اختلاس یا رانت ایجاد شده اصلا موضوعیت ندارد و به نوعی پاک کردن صورت مساله است؛ باید تمام جوانب این موضوع به صورت دقیق بررسی و در دادگاهی علنی تمامی زوایا و پشت پرده موضوع روشن و به سمع و نظر مردم برسد. نباید هیچ خط قرمز و مماشاتی وجود داشته باشد. این شخص یا شرکت قطعا تنها نبوده و حامیانی داشته؛ باید برای پاسخگویی به افکار عمومی با تک تک آنها به صورت علنی و شفاف برخورد شود.

 این نماینده مجلس عنوان کرد: مگر می شود چنین مبلغ هنگفتی که با بودجه عمرانی کشور برابری می کند و می توان با آن به بسیاری از نیازهای آموزشی، بهداشتی، ساخت و تجهیز مدارس، آب شرب و آسفالت راه های مواصلاتی کشور پاسخ گفت، به صورت اتفاقی یا تصادفی پرداخت شده باشد؟ حتما زوایای این موضوع بسیار پیچیده است. مبادا فردا باز در واردات کالاهایی چون شکر و برنج، چنین موضوعی که باعث ناراحتی مردم و دوستداران واقعی انقلاب شده، تکرار شود. دولت باید منافذ فساد را برای جلوگیری از تکرار آن ببندد.

حسین پور در ادامه بیکاری، عدم اقدام لازم برای رونق کشاورزی، تعطیلی کارخانه و مهاجرت را از جمله مشکلات حوزه انتخابیه خود عنوان و تاکید کرد:  مهاجرت در شهرستان سردشت از پدیده ای ناگوار به فاجعه ای بزرگ تبدیل شده و از مهاجرت یک جوان به مهاجرت خانوادگی و دسته جمعی تبدیل شده است. وقتی بر سفره خانواده نان نباشد و پدر خانواده از تأمین حداقل‌های زندگی به دلیل بیکاری ناتوان باشد، مجبور به مهاجرت می شود.

وی گفت: چندین سال است مرز کیله سردشت از طرف جمهوری اسلامی ایران رسمی شده و وزارت امور خارجه باید زمینه های رسمی شدن این مرز را از دولت عراق پیگیری کند، اما معلوم نیست که آقای امیرعبداللهیان چه می کند و کجاست؟ هر بار که پیگیری می کنم قولی و وعده ای می دهد و موضوع فراموش می‌شود.

منبع: ایسنا