رضا امیدوار تجریشی: مانند بقیه لیست ها بریز و بپاش نداشتیم که روزی چند اس ام اس ارسال کنیم و کل شهر را بنر بزنیم

متن مصاحبه رضا امیدوار تجریشی، عضو حزب اعتمادملی، با منیبان به شرح زیر است؟

در انتخابات اخیر شاهد کاهش مشارکت مردم در انتخابات بودیم. ارزیابی شما در این باره چیست؟ 

عدم حضور مردم در انتخابات ریشه‌های مختلفی دارد. وقایع 96، آبان 98، انتخابات مجلس 98، انتخابات 1400 ریاست جمهوری و وقایعی که در بحث مهسا امینی پیش آمد که سلسه مراتب و پیوسته بود و در نهایت بر میزان مشارکت مردم در انتخابات تاثیر گذاشت. 

جریان تندرو از سال 96 بدنبال ضربه زدن به دولت وقت بود و با بذر ناامیدی، سنگ اندازی و ایجاد موانع برای دولت بدنبال این بود که دولت را ضعیف نشان دهد. در انتخابات 98 وقایعی اتفاق افتاد و ردصلاحیت‌ها به آن دامن زد. در سال 1401 با فوت مهسا امینی ناامیدی در جامعه پیش آمد که همه این اتفاقات منجر به عدم داشتن امید نسبت به آینده شد. مردم در دولت رئیسی منتظر بودند تا برجام به نتیجه برسد و تورم کاهش یابد و فضای اقتصادی باز شود که این اتفاق هم نیفتاد. 

جبهه اصلاحات در انتخابات مشارکت نکرد که منجر شد تا بخشی از مردم پای صندوق رای حاضر نشوند. در انتخابات رفتارهای گوناگونی وجود داشت. رفتار در تهران سیاسی است. در شهرستان‌ها مسائل محلی، قومی و قبیله‌ای است که مشارکت در جایی بالاتر و در جایی پایین تر است. ناامیدی مردم از آینده و ابهام درباره آینده اصلی ترین مسئله ای است که مردم با آن مواجه هستند. مردم در انتخابات از من سوال می‌کردند، لیست امید چه کرد؟ این در حالی است که گزارش عملکرد لیست امید منتشر شده بود اما شاید درست بازنشر نشد. در برخی مواقع حق قوه مقننه تضییع شده و در اختیار شوراهای مختلف قرار گرفته است که باید با برنامه ریزی درست می‌شد. مردم از کاندیداها برنامه می‌خواهند اما سوال اینجاست که کجا از ما این مطالبه‌گری را داشته باشند؟ اگر انتخابات به سمت حزبی شدن برود مطالبه گری راحت تر، ملموس تر و قابل پیگیری خواهد بود که باید این اتفاق بیفتد. قانون انتخابات باید اصلاح شود و به سمت حزبی شدن و پاسخگو بودن کاندیداها برود. 

شما به فضای سیاسی کشور و دلسردی مردم اشاره کردید اما چطور شد که در این شرایط، تنها لیست با برنامه یعنی صدای ملت برای حضور و مشارکت در انتخابات تلاش کرد؟

لیست صدای ملت در انتخابات قبلی که در تهران انتخابات به دور دوم رفت هم فعال بود و صاحب آن آقای مطهری است. افرادی که نگاه اعتدالی و تفکر، تکنوکراتی دارند و باتجربه هستند و سبقه دارند در لیست آقای مطهری بودند. احزاب کمک کردند و کاندیداهای تایید صلاحیت شده خود را معرفی و حمایت کردند. حضور در انتخابات یک اصل سیاسی است. به نظر من اتفاق خوبی بود تا بگوییم یک جریان زنده است و حضور دارد. زمانی یک لیست در تهران برنده می‌شود که مشارکت به بالای ۳۵ درصد برود اما طبق اعلام وزارت کشور، مشارکت در تهران حدود ۲۳ درصد بود. 

نظر شما درباره رای نیاوردن علی مطهری، نوبخت و محمدرضا باهنر چیست؟

من پیش بینی نمی‌کردم نوبخت و باهنر رای نیاورند اما وضعیت سیاسی در استان‌ها متفاوت است. پزشکیان در تبریز رای خوبی آورد، همچنین تاجگردون و فرید موسوی رای خوبی آوردند و در شهری مثل مشهد کریمی قدوسی رای نیاورد، پورابراهیمی رای نیاورد و این مربوط به کنش‌ها است. در شهرهایی مثل رشت و تهران مردم مشارکت حداقلی داشته و انگیزه‌ای برای مشارکت نداشتند. نگاه‌ها در شهرهای مختلف متفاوت است. اگر به شهرهایی که در سال 1400 دچار تنش شدند نگاه کنیم، شاید به این جواب برسیم که چرا برخی افراد در شهرها که افراد اعتدالی بودند، رای نیاوردند. نوبخت سه دوره نماینده رشت بود و در دولت هم حضور داشت اما جمعیتی که باید رای می‌دادند پای صندوق رای حاضر نشدند. در دور قبل قالیباف یک میلیون دویست هزار رای آورد اما در انتخابات جدید نفر اول حدود 500 هزار رای آورده که خیلی اختلاف زیاد است. در این انتخابات آرای باطله پیروز میدان بوده است. زمان تبلیغات انتخابات کم بود و در 7 یا 8 روز نمی‌شود در تهران تبلیغات داشت. آب و هوا و تبلیغات محیطی تاثیر دارد. تنها لیست با برنامه صدای ملت بود اما بقیه جریان‌های سیاسی اصولگرا در درون خود بزن بزن داشتند و این بزن بزن را به بیرون هم انتقال دادند. 

از رای آوری برخی افراد تعجب کردم؟ چه پایگاهی از این افراد حمایت کرده است؟ کجا تبلیغات شده و هزینه تبلیغات را از کجا آورده‌اند؟ ما در این انتخابات محدودیت مالی داشتیم منابع و مصارف ما مشخص بوده و آمادگی شفافیت هم داریم. مانند بقیه لیست ها بریز و بپاش نداشتیم که روزی چند اس ام اس ارسال کنیم و کل شهر را بنر بزنیم. پولهای ما مشخص است که از کجا آمده و هزینه تبلیغاتی ما هم مشخص بوده و مبلغ آن خنده دار است؟ 

نگاه مردم به انتخابات متفاوت شده است. باید اساتید جامعه شناسی، علوم سیاسی و فعالین سیاسی بیشتر رفتار جامعه را بررسی کنند تا شاید به نتایج خوبی برسند. 

اگر انتخابات حزبی و با برنامه نباشد این مدل انتخابات را دوباره خواهیم داشت. ما پایگاه حزبی داریم و مردم می‌توانند عملکردمان را از حزب سوال کنند اما افرادی که پایگاه ندارند از کجا باید برنامه و اقداماتشان سوال شود؟ 

به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می‌شویم. آیا صدای ملت به جلسات خود ادامه می‌هد؟ 

من چون عضو شورای مرکزی حزب اعتمادملی هستم درباره صدای ملت نمی‌توانم نظری بدهم و بستگی به دکتر مطهری دارد. قادعدتا انتخابات ریاست جمهوری در ایران دو دوره‌ای است و باید دید چه کسانی می‌آیند و شورای نگهبان چه افرادی را تایید صلاحیت می‌کند. به نظرمن رقابت درون جریان اصولگرایی و اقلیت خواه خواهد بود.امکان دارد اتفاق بزرگی رخ بدهد اما باید ببینیم شورای نگهبان افراد را تایید صلاحیت می‌کند و همچنین مردم در انتخابات مشارکت می‌کنند یا نه؟ 

بی تعارف انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در انتخابات ما بی تاثیر نخواهد بود. الان نگاه فعالین اقتصادی، سرمایه گذاران به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است و در ایران بیشتر به انتخابات آمریکا نگاه می‌شود تا در ایالت‌های آمریکا. باید از این اندک عمر بایدن در زمینه مذاکرات برجام، احیای برجام و رفح تحریم‌ها استفاده شود. دغدغه ما باید ایران باشد و نه جناج خودمان. در شرایط نرمالی قرار نداریم و تورم بالای 40 درصد است و با مهاجرت متخصصان، افراد ماهر، نخبگان، سرمایه گذاران و استارت آپ‌ها و عدم رشد جمعیت مواجه هستیم که همگی اینها برای ما زنگ خطر است. همه اینها دال بر این است که هر دولتی می‌خواهد استقرار یابد، دغدغه آن باید مسائل سیاسی، اقتصادی و توسعه‌ای باشد و با توهمات و پاراف کردن نمی‌شود مملکت و دولت را اداره کرد. با انتخابات وزیر درست و قانون درست مملکت اداره می‌شود و باید پاسخ بدهند که چرا با این انتخاب ها، وضعیت کشور به این شکل درآمده است؟