آمریکا چالش جدیدی را برای روسیه به وجود آورد!

به گزارش منیبان، مأموریت دریایی ناوهای آمریکا در چارچوب عملیات های مشترک با متحدان این کشور در ناتو در دریای سیاه و مدیترانه انجام می شود. این کار عملا در برابر چشمان ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه که در سوچی حضور داشت انجام شد. او در آستانه افتتاح برخی نشست های دفاعی پیشنهاد کرد که «از دریچه دوربین یا مگسک سیستم های دفاعی» به ناوشکن آمریکایی نگاه شود.

رزم‌ناو «یو. اس. اس ماونت ویتنی» (USSMountWhitney) آمریکا هفته گذشته با رصد روسها وارد آبهای دریای سیاه شد؛ مسکو حضور این زمناوها را باعث به هم خوردن آرامش و امنیت این پهنه آبی که به طور خاص نزدیک شبه جزیره کریمه و منطقه حساس امنیتی برای مسکو است، می داند.

یو. اس. اس ماونت ویتنی یک ناو ویژه فرماندهی در عملیات آبی خاکی در ناوگان دریایی آمریکا از  مدل (LCC) محسوب می شود.

پیشتر نیز نیروی دریایی آمریکا در روز ۸ آبان ماه از اعزام ناوشکن «یواس‌اس پورتر» (USSPorter (DDG ۷۸)) خبر داده بود،  این رزم‌ناو از نوع «آرلی برک» (Arleigh Burke) بوده و ساخت اوایل دهه ۹۰ میلادی است که با برخورداری از رادار  «آرایه فازی» ( AN/SPY-۱D) قابلیت کشف، رهگیری و هدایت موشک به سمت هدف را داشته، این رزم‌ناو در درگیری های دفاع هوایی و موشکی، ضد سطح، ضد زیردریایی و حمله زمینی کارایی دارد.

این اقدام نیروی دریایی آمریکا می تواند به معنی تقویت حضور نظامی این کشور در قلمرو نظامی روسیه باشد و بدون تردید مسکو این تحرکات را به دقت زیر نظر دارد.

«سرگئی لاوروف» وزیر امورخارجه روسیه در واکنش به این اقدام آمریکا گفت، اعزام ناوهای جنگی به آب های دریای سیاه، آمریکا موجب ایجاد امنیت در این منطقه نمی شود، بلکه کشورهای ساحلی این دریا را در راستای سیاست تقابل قرار می دهد.

وزارت دفاع روسیه گزارش داد که نیروها و ابزارهای ناوگان دریای سیاه بر اقدامات کشتی فرماندهی مونت ویتنی نظارت دارند.

ولادیمیر پوتین رییس جمهوری روسیه هم  گفت که نیروهای این کشور قادر به نظارت مونت ویتنی از طریق دوربین‌های چشمی یا در رادار سیستم‌های دفاعی خود می‌بینند.

مسکو ماه گذشته تنش در روابط با ناتو را تجربه کرده و مکررا درباره فعالیت این اتحاد در نزدیکی مرزهایش ابراز نگرانی مِی‌کند.

حضور ناو آمریکایی در دریای سیاه با استقبال اوکراین مواجه شد. دمیتری کولبا وزیر خارجه این کشور در توئیتر اعلان داشت: اوکراین به شدت از افزایش حضور شرکای آمریکایی و ناتو در منطقه حمایت می‌کنیم.

حضور این ناو آمریکایی در دریای سیاه مصادف با روز اتحاد ملی روسیه بود که پوتین نیز در این روز به کریمه سفر کرد و در سخنرانی خود کریمه را همیشه برای روسیه دانست که با انتقاد شدید اوکراین روبرو شد.

در این میان بخش مطبوعاتی ناوگان دریای سیاه روسیه گزارش برگزاری رزمایش انهدام گروهی از کشتی های دشمن فرضی را منتشر کرد. رسانه های روسیه جزئیات بیشتری از حضور نظامی دریایی آمریکا در دریای سیاه، اظهارات سرگی لاوروف، وزیر خارجه روسیه و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه درباره این موضوع را مورد اشاره قرار داده و نوشتند به عقیده کارشناسان تنش جدید در منطقه به عوامل زیادی ربط دارد.

تنش فزاینده در منطقه مورد مناقشه دونباس (شرق اکراین)، بازبینی همکاری دفاعی آمریکا با اوکراین که بر اساس آن مرکز ثقل به دریای سیاه انتقال می یابد، و در نهایت طراحی راهبرد جدید ناتو که براساس آن دریاهای سیاه و مدیترانه در بازدارندگی روسیه در آینده نقش ویژه ای خواهند داشت، از جمله این عوامل هستند.

واسیلی کاشین، معاون مرکز مطالعات جامع اروپا و بین المللی «مدرسه عالی اقتصاد» به کامرسانت گفته است: «اظهارات ولادیمیر پوتین در خصوص نگریستن به کشتی های آمریکایی از «دریچه مگسک»، منعکس کننده افزایش کلی تنش پیرامون اکراین است که در هفته های اخیر مشاهده می شود.

از یک سو این بخاطر اقداماتی است که مقامات اوکراین، از جمله به کمک اقدامات تحریک آمیز نظامی، برای پیشبرد دستورکار خود در غرب انجام می دهند. از سوی دیگر روسیه نارضایتی فزاینده خود از آنچه که ولادیمیر پوتین «توسعه طلبی نظامی» غرب در خاک اوکراین نامیده است، را ابراز می کند. در نتیجه اوضاع در دریای سیاه دوباره وخیم می شود».

آندری کورتونوف، مدیرعامل شورای امور بین الملل روسیه به رسانه های روسی گفت: «هرچند که فعلا تنها می توان گفت که این تلاش جدید آمریکا و ناتو برای وارد آوردن فشار روانی به روسیه در دریای سیاه است تا بتوانند به یک استدلال نظامی دیگر در اختلاف بر سر اکراین دست یابند، اما مرز میان به نمایش گذاشتن و اقدام تحریک آمیز دائما باریک تر می شود و تهدید عبور از خطوط قرمز دائما به واقعیت نزدیک تر می شود.

ضمن اینکه منطقه دریای سیاه که همزمان چند کشور در آن حضور دارند و کشورهایی که رابطه اتحاد یا مشارکتی با آمریکا دارند، برای استراتژیست های آمریکایی چشم انداز به مراتب بهتری دارد، بخاطر اینکه دقیقا در دریای سیاه، در صورت لزوم، می تواند مناقشه با روسیه را بین المللی کرد».

ولادیمیر واسیلیف، پژوهشگر انستیتو آمریکا و کانادا آکادمی علوم روسیه در این رابطه گفت: «واشنگتن با یک مسأله دشوار مواجه است. از یک سوی باید از درگیری تمام عیار در دونباس و تبدیل شدن آن به فاز داغ ممانعت کند، چراکه موفقیت نظامی در آن بدیهی است که تضمین نمی شود. از سوی دیگر باید مانع این تصور شود که اوکراین نیز یکی دیگر از متحدان رها شده آمریکا، بعد از افغانستان، خواهد بود. آمریکا راه حل این مشکل را در تشدید فعالیت در دریای سیاه یافته است.

حضور دریایی آمریکا در خارج از قلمرو اوکراین، تقریبا روشی ایده آل برای نمایش حمایت از کی یف بدون ضرورت استفاده از ظرفیت های کشورهای عضو ناتو در جریان جنگ هیبریدی در دونباس است».

ولادیمیر باتیوک، استاد تمام «مدرسه عالی اقتصاد» در عین حال خواستار آن است که اوضاع فاجعه آمیز نشان داده نشود. او گفت: «حضور ناوشکن پورتر و کشتی نظامی مونت وتنی در دریای سیاه باعث موج فعالیت نظامی می شود، اما منجر به تغییر اساسی در توازن قوا در منطقه نمی شود».

او افزود: «در چشم انداز نزدیک بعید است که بتواند روی ایجاد پایگاه های نظامی دائمی آمریکا و متحدانش در خاک بلغارستان و رومانی حساب باز کرد، حالا کشورهای دیگری که عضو ناتو نیستند، نظیر گرجستان و اکراین، و نه واشنگتن و نه بروکسل، هیچ کدام برای این کار نه منابع دارند و نه اراده سیاسی».