آمریکا زیر قول و قرارش زد!
شمار سکوهای حفاری نفت و گاز آمریکا در پی رسیدن بهای نفت خام به بالاترین میزان در هفت سال گذشته، به رغم ادعاهای دولت این کشور برای کاهش کاربرد سوخت های فسیلی و جلوگیری از تغییرات آب و هوایی، برای چهارمین هفته پیاپی افزایش یافته است.
به گزارش منیبان؛ از خبرگزاری رویترز؛ شرکت خدمات انرژی بیکر هیوز اعلان کرد که شمار کل سکوهای استخراج نفت و گاز ایالات متحده در هفته منتهی به ۱۹ نوامبر (۲۸ ابان ماه) به ۵۶۳ عدد رسیده که بالاترین میزان از آوریل ۲۰۲۰ تاکنون به شمار می رود.
شمار سکوهای نفت ایالات متحده در هفته گذشته با هفت عدد افزایش به ۴۶۱ دستگاه رسیده که بالاترین میزان از آوریل ۲۰۲۰ به شمار می رود، اما شمار سکوهای گاز به رغم جهش بهای این سوخت نسبت به نفت، در رقم ۱۰۲ ثابت مانده است.
شرکت خدمات انرژی بیکر هیوز، بالا رفتن بهای نفت را انگیزه برخی شرکت های حفاری برای ازسرگیری عملیات چاه های نفتی و گاز دانسته است.
بهای هر بشکه نفت خام آمریکا روز جمعه در پی رسیدن به بالاترین میزان از اکتبر ۲۰۱۴، با توجه به کند شدن روند بهبود اقتصادی اروپا به علت اوج گیری دوباره کووید – ۱۹، نزدیک به ۷۶ دلار کاهش یافت. با توجه به باقی ماند بهای هر بشکه نفت خام در حدود ۵۷ دلار در سال جاری (۲۰۲۱)، برخی شرکت های انرژی در پی کاهش هزینه های عملیات حفاری و تکمیل عملیات در سال های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰، اعلان کرده اند که قصد دارند سرمایه گذاری هایشان را در ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲ افزایش دهند.
جای شگفتی است که اوج گیری بهای گاز طبیعی فراتر از بهای نفت خام به میزان ۹۶ درصد در سال جاری، شرکت های حفاری را به تلاش برای افزایش تولید، وادار نکرده است.
کنفرانس اقلیمی سازمانملل متحد (کاپ۲۶) درحالی در گلاسکوی اسکاتلند برگزار شده که قدرتهای اقتصادی شامل ایالات متحده پیش تر در نشست «گروه ۲۰» باوجود تولید ۸۰ درصد آلایندههای جهان، نتوانستند به توافقی دستیابند؛ مسئلهای که در کنار تعهدگریزی بزرگترین آلایندگان، جهان را به پیامدهای تداوم این روند نگران کردهاست.
در پیوند با نقش و جایگاه آمریکا در این کنفرانس اقلیمی، «جو بایدن» رییس جمهوری این کشور با قبول یک سری تعهداتی، گفت که «آمریکا تا سال ۲۰۳۰ یک گیگاتن تولید گازهای گلخانهای را کاهش میدهد». او با برشمردن پیامدهای فاجعهبار تغییرات اقلیمی مثل افزایش سیل، خشکسالی و آتشسوزی جنگلها و مراتع تاکید کرد: کاهش انتشار گازهای آلاینده و روی آوردن به انرژیهای تجدیدپذیر میتواند یک فرصت استثنایی برای احیای اقتصاد جهان باشد.
آمریکا در حالی تلاش برای سردمداری نجات زمین را از سرگرفته و رییس جمهوری این کشور در پایتخت اسکاتلند بر اهمیت تغییرات اقلیمی تاکید میکند که در سالهای اخیر شاهد خروج آمریکا از دهها پیمان و سازمان اثرگذار بینالمللی از جمله «پیمان پاریس» بودیم؛ توافقی که نزدیک به ۲۰۰ کشور جهان به عضویت آن درآمدهاند اما «دونالد ترامپ» ضمن به سخره گرفتن تغییرات آب و هوایی، دستور خروج آمریکا را از این پیمان مهم بینالمللی صادر کرد.
گزارش سال ۲۰۲۰ سازمان ملل متحد نشان داد که با تعهد فعلی دولتها در زمینه انتشار گازهای گلخانهای، میانگین دمای زمین تا پایان این قرن نزدیک به ۳ درجه افزایش مییابد. این میزان گرمایش زمین منجر به فجایعی جبرانناپذیر میشود. کارشناسان سازمان ملل متحد پیشتر در گزارشی پیرامون پیامدهای مخرب تغییرات اقلیمی، هشدار دادهبودند که گرم شدن کره زمین بیشتر از ۱.۵ درجه سانتیگراد، تاثیرات جبرانناپذیری بر سیستمهای انسانی و زیست محیطی خواهدداشت و خشکسالی، قحطی و انقراض گونهها تنها برخی از این عواقب خواهدبود.
اسکاتلند از دهم تا ۲۱ آبان ماه، میزبان بیستوششمین اجلاس آبوهوایی سازمان ملل متحد (COP۲۶) بود. این نشست یک روز پس از آن افتتاح شد که کشورهای «گروه ۲۰» یعنی بزرگترین اقتصادهای جهان، نتوانستند به هدف توقف کامل انتشار گاز کربن به جو زمین تا سال ۲۰۵۰ متعهد شوند. این در حالی است که به صفر رساندن انتشار گازهای گلخانهای تا حدود سال یادشده برای جلوگیری از گرم شدن شدید کره زمین ضروری است.
سران گروه ۲۰ که خود عامل تولید ۸۰ درصد آلایندههای جهان هستند، در بیانیه پایانی خود بدون ارائه تعهدات مشخص فقط اعلام کردند که تلاش میکنند تا حوالی نیمه قرن میلادی جاری میزان انتشار گازهای آلاینده را به حد صفر برسانند. اگر چه موفقیتی در آن نشست به دست نیامد اما برخی امیدوارند که توافقات جدیدی در کنفرانس گلاسکو که هزاران نفر از رهبران و نمایندگان ۲۰۰ کشور حضور دارند، به دست آید؛ توافقاتی که دستکم از فجایعی که در دهههای آینده گریبان زمین را خواهد گرفت، بکاهد.
در روز نخست برگزاری کنفرانس گلاسکو، «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل به رهبران جهان هشدار داد: «رفتار بیرحمانه با تنوع زیستی جهان دیگر بس است. کُشتن خود بهدست کربن دیگر بس است. رفتار شبیه به توالت با طبیعت دیگر بس است. سوزاندنها؛ حفاریها؛ و استخراج هرچه عمیقتر دیگر کافی است. ما در حال کندن گور خود هستیم.»