سیدحسن خمینی پیام داد

بسمه تعالی

انا لله و انا البه راجعون

ارتحال فقیه وارسته و عالم بزرگوار مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی آقای حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی رحمت الله علیه ثلمه ای جبران ناپذیر به حوزه های علمیه و مصیبتی جانگداز برای جامعه اسلامی است. 

برای تمام کسانی که با آن بزرگوار آشنایی داشتند آنچه بیش از هر چیز در میان خصوصیات ایشان نمود داشت و احساس می شد، باور عمیق به خدا و حقانیت اسلام و مکتب ائمه اطهار علیهم السلام و اعتقاد به وجود مقدس حضرت صاحب الامر (عج) بود. 

بی تردید این مرجع عظیم الشأن در زندگی بابرکت خود منشأ اثرات و خدمات بسیار به اسلام و تشیع بود که تا سالها اثرات آن برای همگان ملموس خواهد بود.

همدلی و همراهی ایشان با نهضت اسلامی و قرابت و همراهی شان با امام راحل (س) که ریشه در چندین نسل آشنایی داشت و هم چنین حضورشان در مسانید اثرگذار جمهوری اسلامی از زمره نقاط درخشان زندگی ایشان است. 

ناگفته نباید گذاشت که اعتقاد جازم ایشان به استقلال حوزه های علمیه هیچگاه برای ایشان به معنای نفی تأثیرگذاری روحانیت در جامعه و بی توجهی به درد های مادی و معنوی مردم نبود. و این بزرگوار با جلوس بر مسند فقاهت و مرجعیت به ارشاد حکومت و مردم متعهد بود و احاطه ممتاز ایشان بر اخبار ایران و جهان و اطلاع از اتفاقات مختلف به آن فقید سعید توان شناخت دردها و درمان ها را می بخشید.   

اینجانب ضمن عرض تسلیت ارتحال ایشان به حضرت بقیه الله (س) و حوزه های علمیه و بیت مکرم و بیوتات وابسته خصوصا بیت محترم حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی طاب ثراه و هم چنین به فرزندان بزرگوار ایشان و به ویژه به نجل وارسته ایشان حضرت حجه الاسلام و المسلمین آقای حاج شیخ حسن صافی و همه ارادتمندان و داغ دیدگان، خود را در این مصیبت سهیم درد آنان می دانم و از خدای متعال علو درجات آن مرحوم مغفور را مسئلت دارم و حشر ایشان را با ائمه اطهار سلام الله علیهم اجمعین آرزومندم.