حتی صدای موافقین دولت هم درآمد

یکی از عیوب خاص ایران این است که افراد و شخصیت هایی که مسئولیت‌های مهم مانند ریاست جمهوری، وزارت و نمایندگی مجلس را عهده دار می شوند تجربه و آزمودگی و آمادگی لازم آن کار را ندارند که این خود ناشی از معیوب بودن چرخه گردش قدرت است و دو عامل در این قسمت سهیم است: الف-سالم و رقابتی نبودن انتخابات ب-عدم حاکمیت کارکرد حزبی بر اداره کشور و عرصه انتخابات است.

نتیجه چنین وضعیتی معضلی است که سالها کشور گرفتار آن است و اینکه هر دولت و مجلس و حامیان آنها اشکالات موجود را تقصیر دولت و مجلس گذشته می دانند و امروز ملت شاهد آن می باشند. آقای رئیسی قطعا به دلیل بی اطلاعی از سختی کار در قوه مجریه در قبل از انتخابات شروع به وعده مبنی بر حل مشکلات، مبارزه با فساد،احیای برجام، رونق بخشیدن به سفره های مردم، ایجاد ۵ میلیون شغل، ساختن سالی یک میلیون مسکن و.... کرد.

اکنون که گرانی متوقف نگردیده، رشد نقدینگی بیش از گذشته ادامه دارد، زمینه برای ساخت مسکن فراهم نمی شود، نرخ بیکاری کاهش نمی باید و....  به همین دلیل نارضایتی مردم رو به افزایش گذاشته، حتی صدای موافقین دولت و در راس آنها مجلس از نا بسامانی‌ها بلند شده آقای رئیسی و همکارانش بر خلاف قولی که داده بود بانیان وضع موجود را گذشتگان معرفی می نمایند.

اولا به واسط اشکالات ساختاری موجود و عدم درست تفکیک وظایف و موازی کاری شدید نمی توان فقط قوه مجریه را مسئول مشکلات آن قوه دانست.

با این حال دولت گذشته مسئول قیمت های زمان خودش است و هر چه افزایش قیمت و عدم کاهش مشکلات و یا زیاد شدن آنهاست متوجه دولت سیزدهم است.

باید توجه نمود که دولت آقای روحانی با ترامپ همزمان بود که تحریم ها را بازگرداند و اضافه هم نمود. اما آقای رئیسی با بایدن روبرو است که قصد دارد برجام را احیا و لذا سخت گیری گذشته اعمال نمی گردد و خبرها حکایت از آن دارد که روزانه یک و شش دهم میلیون بشکه نفت صادر می نمایند و در کنارش افزایش  هم اتفاق افتاده و لذا اگر کابینه آقای رئیسی کارآمد است باید بودبه جای فرافکنی و اشکالات را متوجه دیگران نمودن؛ بخشی از این درآمد قابل توجه نفت  روانه رونق بخشی به سفره مردم می شد.واقعا بانی اصلی اوضاع خراب مخصوصا در عرصه اقتصادی خود دولت سیزدهم و حاکمیت یک پارچه است.

اما در باره برجام، بنا بر اعلام دولت گذشته مذاکرات خیلی به توافق نزدیک شده بود. ولی اکنون نه تنها دستاورد بیشتری که قول آن داده می شود حاصل نگردیده، مذاکرات نیز به بن بست رسیده است.