شبکه نمایش خانگی گوی سبقت را از صدا و سیما ربود

به گزارش منیبان؛ امروز شبکه نمایش خانگی با ساخت سریال‌های بعضاً جذاب و عامه‌پسند رقیب سینما و تلویزیون شده است. در فضایی که به راحتی می‌توان فیلم‌ها و سریال‌ها را دانلود کرد، کشاندن بخشی از مخاطبان پای شبکه نمایش خانگی که هزینه نسبتاً بالایی هم دربردارد نکته قابل تأملی است. عقب افتادن از علایق مخاطبان، بی‌توجهی به بخش خصوصی، کیفیت پایین سناریوها و دلایل بسیار زیاد دیگر در سال‌های اخیر باعث شد شبکه نمایش خانگی با برطرف کردن حداقلی این موارد، اعتماد بخشی از مخاطبان را به سمت خود جذب کند.

دستمزدها در شبکه نمایش خانگی با تلویزیون قابل مقایسه نیست

ایرج‌ محمدی، تهیه کننده سینما و تلویزیون در این باره می‌گوید: مردم در سینما، تلویزیون و نمایش‌خانگی، دنبال اثر باکیفیت می‌گردند. این بین کسانی که سازنده هستند باید بدانند یک اثر باکیفیت چه میزان سرمایه نیاز دارد. طبیعی است گاهی اوقات انگیزه‌هایی خارج از مانند دستمزد موجب ساخت یک اثر می‌شود. متاسفانه این ضایعات در حرفه‌ی ما وجود دارد. هم‌ مسئولین فرهنگی و هم خود هنرمندان باید مراقب این مسئله باشند که الزامی ندارد 10 تا سلبریتی را وارد کار کنیم و بی‌خود و بی‌جهت هزینه‌ی کار را بالا ببریم تا شاید مردم نگاه کنند. قسمت اول و دوم را شاید ببیند اما اگر موضوع و داستان کار ضعیف باشد ادامه نمی‌دهند و تلویزیون را خاموش می‌کنند. اگر سریالی در کنار پول مختصات و ویژگی‌های خوب را از لحاظ بازیگری، کارگردانی، نویسندگی و پارامترهای دیگر داشته باشد اتفاقات خوبی برایش می‌افتد.

او ادامه داد: مخاطب وقتی با بازیگران محدود و تکراری مواجه می‌شود دیگر کارها آن جذابیت لازم را برایش ندارند پس لازم است همه‌ی تهیه‌کننده‌ها و مسئولین فرهنگی و هنری جوان‌ها را وارد صحنه کنند که دیگر یک بازیگر ۵۰ ساله نقش جوان اول را برای ما بازی نکند‌. البته این مسئله همگرایی بین سازندگان اثر و مسئولین فرهنگی را می‌طلبد. در صورتی که تهیه‌کننده‌ها و کارگردان‌ها متخصص این کار هستند‌.

تهیه کننده سریال پرمخاطب «خانه به دوش» معتقد است: عدد و رقم نمایش خانگی بسیار بیشتر از دستمزد در تلویزیون است اما من خودم کارهایی را ساخته‌ام که هیچ سلبریتی در آن نبوده و خیابان خلوت‌کن بوده است. بیشترین یوزری که شما در یک پلتفرم به آن می‌رسید نهایتا یک میلیون نفر است. با گسترش مدیاهای مختلف همچنان مخاطب تلویزیون از همه‌ی آن‌ها بیشتر است. پس بزرگ‌ترین نهادی که محتوا به مخاطب می‌دهد تلویزیون است‌ و این تعداد اصلا قابل مقایسه نیست. ولی آن کاری که باید برای سریال‌سازی‌های بهتر و جذب مخاطب انجام دهیم این است که مسئولین فعلی صداوسیما به سناریوهای متفاوت و درست برسند. این راه‌حل می‌تواند همه‌ی مشکلات را حل کند‌.

شبکه نمایش خانگی با ایجاد فضای باز مخاطب را سمت خودش کشید

علیرضا سبط احمدی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون نیز درباره علت موفقیت سریال‌های شبکه نمایش خانگی گفت: شبکه‌ نمایش خانگی فضای راحت‌تری را برای خودش باز کرد و این فضای بازتر مورد پسند مردم واقع شد اما از جایی به بعد جلوی محتوا، نوع به تصویر کشیدن برخی از صحنه‌ها و لجام گسیختگی‌ها گرفته شد بنابراین رویکرد مردم هم به آن کمتر شد. مردم بیشتر دوست دارند در سریال‌های نمایش‌خانگی، فضایی را ببینند که در تلویزیون نمی‌توانند ببینند. در واقع یک فضایی بین تلویزیون و ماهواره که هم فضای امن‌تری برای خانواده‌ باشد و هم فضای بازتری را تجربه کنند. اما با توجه به سیاست‌هایی که پیش آمده این فضا کمی محدودتر شده و سرمایه‌گذاری‌ها هم کمتر شده است. برای مثال قبلا دوازده_سیزده سریال به طور همزمان در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شد اما حالا فقط دو یا سریال پخش می‌شود. این‌ها عواملی است که رویکرد مردم را به نمایش خانگی کم می‌کند.

او ادامه داد: نمی‌توان منکر فضای روحی و روانی مردم در جامعه هم شد. مردم به دنبال یک ثبات و امنیت اقتصادی و اجتماعی هستند‌ و درخواستشان این است که دولت این فضا را برایشان ایجاد کند. در واقع حس و حال تماشای یک سریال یا فیلم باید در انسان به وجود بیاید. مخاطب امروز بیشتر به دنبال رصدهای سیاسی و خبری است تا بداند در روزهای آینده برایش چه اتفاقی خواهد افتاد. در کل تمام این موارد رونق نمایش خانگی را کم می‌کنند.

این تهیه کننده خاطرنشان کرد: باید درخصوص موضوعاتی که دغدغه‌های روز مردم است و فضای سرگرم‌کننده‌ای را خارج از تبلیغات ایجاد می‌کند برنامه‌سازی کنیم. باید تنوع را در سریال‌هایمان به وجود بیاوریم و از برنامه‌های گفت‌وگو‌محور و نصیحت‌کننده فاصله بگیریم. سالیان سال است که همه‌ی مجموعه‌های ما شبیه به هم شده‌اند و علت این است که آثار با یک تفکر و از یک شورا بیرون می‌آیند. تلویزیون مانند ویترین یک فروشگاه است. وقتی پنجاه سلیقه‌ی مختلف پشت این ویترین باشد هرکسی سلیقه‌ی خودش را بر‌می‌دارد و همان کاری را که می‌خواهد تماشا می‌کند. تلویزیون باید ویترینی پاسخگو برای ۸۵ میلیون نفر باشد و کارهایی را در ژانرهای مختلف برای سنین و تفکرات مختلف بسازد‌. اگر ما این راه را برویم می‌توانیم مردم را با رسانه‌ی ملی آشتی بدهیم. از یاد نبریم که کنترل دست مردم است آن‌ها به راحتی و با زدن یک دکمه به روی شبکه‌های ماهواره‌ای می‌روند پس ما باید برای نگهداری مخاطب تلاشمان را بکنیم. چند سال است که رنگ و شکل تمام برنامه‌های تلویزیون یکی است. حتی تعداد محدودی بازیگر و کارگردان از این شبکه به آن شبکه می‌شوند. این یعنی تکرار یک تفکر. بازیگر ما که نمی‌تواند پنج ژانر مختلف را بازی کند، کارگردان هم نمی‌تواند چند دیدگاه مختلف داشته باشد بنابراین ما شاهد تکرار هستیم.

سبط احمدی در پایان تاکید کرد: ما هشتاد و پنج میلیون نفر جمعیت داریم. این پلتفرم‌ها اگر دو میلیون نفر را هم جذب کنند دخل و خرجشان جور است. اما متاسفانه پلتفرم‌ها هم به درد تلویزیون دچار شده‌اند. دو سه سال است که می‌بینیم سریال‌های عصبانی و پر تنش را پخش می‌کنند و با نشان دادن جنگ و دعوا مخاطب را جذب می‌کنند. معتقدم  سینما، نمایش خانگی و رسانه‌ی ملی مکمل یکدیگرند، اگر آن‌ها کارشان را درست انجام بدهند نظام برده است و خانواده‌ها از تهاجم فرهنگی در امان می‌مانند.