فهیمه سریال پایتخت، این روزها سورپرایزمان میکند
رضا صائمی، روزنامهنگار در یادداشتی به تحلیل نقش نسرین نصرتی در سریال «در انتهای شب» پرداخته است.
به گزارش منیبان، رضا صائمی، روزنامهنگار در یادداشتی به تحلیل نقش نسرین نصرتی در سریال «در انتهای شب» پرداخته است.
برای نسرین نصرتی، عبور از «فهمیه» سریال «پایتخت» تا رسیدن به «حکیمه» سریال «در انتهای شب» آسان نبود......اینکه بتواند ذهنیت مخاطب را از شمایل و تیپکال کاراکتر «فهیمه» نسبت به خود بزداید تا بتواند نقش «حکیمه» را به جایش بنشاند و باورپذیر کند....از یک کاراکتر کمیک به یک شخصیت جدی و صبور و حتی عبوس......عبوس بودن او البته از بداخلاقی نیست از اوج تنهایی است.
از آن رفیق هایی که کوله بار غم رفیق را بر کوهی از اندوه خویش می گذارد تا او را سبک کند.... وقتی او با ماهی(هدی زین العابدین) درد دل می کرد و از سرطانش و به ویژه عمق تنهایی اش می گفت، فهیمه را فراموش کردم و حکیمه را می دیدم.... زنی قوی که نسبت به زیست تراژیکش خودآگاهی دارد و در جدال با رنج هایش سخت می جنگد.
انتخاب کرده که تنها باشد و یاد گرفته که چطور رنج هایش را تاب بیاورد و از تاریکی ها نترسد.....آموخته که گول ترس هایش را نخورد...ترس، ترس، ترس....آدمها اغلب از ترس تنها ماندن، تنها می مانند...از ترس از دست دادن، از دست می دهند....از ترس بیمار شدن، بیمار می شوند....از ترس مرگ، زندگی نمی کنند...از دردی نیامده، درد می کشند...از شایدها، باید می سازند و از نبودن ها، بودن های پر رنج!....ترس هایی که اغلب واقعی نیستند اما رنجی که از آن می برند واقعی است.