تنبیه کردن همسر با قهر کار درستی است؟
قهر کردن بیشتر بین خانم ها رواج دارد و برای مسائل ریز و درشت قهر میکنند, چطور میتوان قهر همسران را مدیریت کرد؟
به گزارش منیبان، آیا تا به حال به این فکر افتاده‌اید که چرا وقتی همسرتان دلگیر و ناراحت می‌شود، شما از او دوری می‌کنید یا نسبت به او بی‌توجه می‌شوید؟ آیا فکر می‌کنید قهر کردن و سربالا دادن به مشکلات، راه مناسبی برای حل اختلافات و تنبیه همسرتان است، یا اینکه این رفتارها بیش از پیش، به رابطه‌تان آسیب می‌رساند؟
اعتراف به این موضوع مهم است که بسیاری از زوجین به‌جای پیدا کردن راهکارهای مفید برای حل مسائل، به‌طور ناخواسته به این رفتارهای فراری متوسل می‌شوند. این اقدامات نشانگر ترس، ناپختگی، و ضعف شخصیتی هستند و به جای روبرو شدن با مشکلات، سعی در پنهان کردن آنها دارند. این نوع رفتارها اغلب به شکل نگذاشتن، بی‌توجهی، ترشرویی، جواب سربالا دادن، نادیده‌گرفتن، لجبازی، کینه‌جویی و ... انجام می‌شود.
این روش‌ها می‌توانند مؤثر و موثر به نظر بیایند اما در واقع نشانه‌ی ناتوانی در ارتباط‌ها و نداشتن مهارت‌های لازم برای بیان مشکلات و ناراحتی‌ها هستند. به جای اینکه مسائل را به‌طور موقت یا برای همیشه پنهان کنید، بهتر است با باز و صادقانه بیان احساسات و نیازها، با همسرتان در میان بگذارید تا بتوانید مشکلات را به صورت سازنده و منطقی حل کنید.
مهمترین قدم در راستای اصلاح رفتارهای فراری، فراگیری مهارت‌های ارتباطی سازنده است. این مهارت‌ها شامل گوش دادن فعال، اظهار نظر با احترام، ارتباط‌بان، و به‌اشتراک گذاری احساسات بدون برداشت‌ها و قضاوت‌های نادرست است. با استفاده از این مهارت‌ها می‌توانید راهکارهایی مؤثر برای حل مشکلات در رابطه خود پیدا کنید و به بهبود و سلامت روابطتان کمک کنید. در نهایت، ارتقاء ارتباط و اعتماد متقابل درون رابطه‌تان بهترین راه برای بهبود رفتارهای ارتباطی است.
دلیل قهر همسران؛ چرا بعضی ها مدام با همسرشان قهر میکنند؟
به‌طور کلی، قهر یکی از مهلک‌ترین روش‌های انتخابی زوجین برای حل مسائل است و در بلندمدت به افزایش ناخشنودی و دلسردی منجر می‌شود. افرادی که با این مشکل درگیرند، می‌دانند که این رفتار چون سمی مهلک است و می‌تواند روحیه و انگیزه‌های فردی را خراب کند و رابطه را به خطر بیاندازد. چنانچه در ادامه این بخش از نمناک خواهید خواند، دلیل برخی همسران برای تمسک به قهر و ادامه‌ی آن ممکن است به دلایل مختلفی باشد؛ از جمله:
نادیده گرفته‌شدن
برخی افراد به دلیل احساس نادیده‌گرفته‌شدن یا عدم توجه همسرشان به نیازها و احساساتشان، به قهر روی می‌آورند تا توجه همسر را به خود جلب کنند.
عدم مدیریت هیجانات
در مواجهه با مسائل یا نارضایتی‌ها، برخی افراد ناتوانی دارند که هیجاناتشان را به خوبی مدیریت کنند و به‌جای آن که بازخورد سازنده‌ای ارائه دهند، به قهر و تعامل منفی متوجه می‌شوند.
الگوهای یادگرفته شده
برخی افراد از خانواده یا محیط‌های اطرافشان الگوهای قهر و انزوا را یاد گرفته‌اند و به همین دلیل در زندگی زناشویی‌شان از همین راهکارها استفاده میکنند.
ناتوانی در ارتباطات سازنده
ممکن است برخی از افراد ناتوانی داشته باشند که احساسات و نیازهای خود را به صورت صریح و باز، با همسرشان مطرح کنند و به‌جای آن به قهر روی بیاورند.
قهر با همسر، روش استفاده برای باج گیری
بسیاری از افراد عادت به اعتماد به روش‌های باجگیری عاطفی دارند؛ به این معنا که با آگاهانه به قهر و ترفندهای عاطفی متوجه می‌شوند که چگونه با تلاش‌هایی نادرست به اهداف خود دست یابند، چه بزرگ چه کوچک. این نوع رفتارها به‌عنوان یک روش منفعلانه و موقتی برای رسیدن به نیازها و آرزوها مورد استفاده قرار می‌گیرد. الگوبرداری از رفتارهای دیگران، به ویژه والدین یا زندگی با افراد مستبد و زورگو، ممکن است باعث پرورش رفتارهایی چون قهر و لجبازی در فرد شود.
این خصیصه‌ها نهادینه شده در شخصیت افراد را تا بزرگسالی همراه خواهند بود و در مواجهه با مشکلات و اتفاقات زندگی، به توسل به این ترفندها (مانند قهر کردن) متوسل می‌شوند. این افراد در فرآیند شکل‌گیری شخصیت خود در دوران کودکی آموخته‌اند که اگر با توجه به نقاط ضعف دیگران و بهانه‌گیری، مواجهه کنند، برای رسیدن به اهداف خود بسیار سریعتر و راحت‌تر می‌توانند به رضایت طرف مقابل برسند.
این نوع رفتارها معمولاً موقتی و کوتاه‌مدت هستند و به وضوح نشان‌دهنده نقص و ناتوانی در تعاملات اجتماعی است. افرادی که به این رفتارها متوسل می‌شوند، به‌صورت نادرست و غیرسازنده به مشکلات روبرو می‌شوند و در طول مدت، این رفتارها ممکن است منجر به تعامل‌های ناسالم و ایجاد بحران‌های درون خانواده یا روابط میان فردی شود.
بهترین راهکار برای افرادی که ممکن است به این نوع رفتارها متمایل باشند، آگاهی از الگوهای خود و افکار و احساساتشان است. ارتقاء هوش هیجانی و مهارت‌های ارتباطی سازنده می‌تواند به بهبود رفتارها و تعاملات اجتماعی کمک کند. همچنین، گفتگوهای صادقانه با همسر یا افراد مهم زندگی می‌تواند به شناخت بهتر خود و دیگران و درک عمیق‌تر مسائل و احساسات منجر شود. از طریق یادگیری مهارت‌های سازنده و مثبت، میتوان به ارتقاء کیفیت روابط و بهبود رفتارهای ارتباطی و عاطفی خود پیشرفت کرد.
ایراد افرادی که عادت به قهر با همسرشان دارند
افرادی که به طور مکرر قهر و خشم نشان می‌دهند، عموماً انتقادپذیری کم، حساسیت زیاد و آسیب‌پذیری دارند. نحوه بیان عباراتی مثل "فلانی حساس و زودرنج است" یا "فلانی به سرعت عصبی می‌شود"، به وضوح نمایانگر شرایط روحی و داخلی این افراد است. این افراد معمولاً در مواجهه با مشکلات، اختلاف‌ها در عقیده و سلیقه با دیگران، احساس ترس، حقارت و ناتوانی میکنند، و به نوعی، قهر و خشم را به عنوان راهی برای دفاع و فرار از این شرایط می‌پذیرند.
آنها در واقع با اظهار قهر و خشم، از مواجهه با احساسات مختلف و استرس‌های ناشی از آنها فرار میکنند و تلاش میکنند این تنش‌ها را کاهش دهند. این رفتارها نشان‌دهنده ترس و ناتوانی شخصیتی افراد می‌باشند و ممکن است نشات بگیرند از تجربیات گذشته، احساس کمبود عزت نفس یا ناامنی در روابط فردی و اجتماعی. این افراد نیاز به یادگیری مهارت‌های سازنده برای مواجهه با احساسات، مدیریت استرس و ایجاد ارتباط‌های مثبت دارند.
ارتقاء هوش هیجانی، کسب آگاهی از احساسات و ارتقاء توانایی بیان آنها به صورت سازنده می‌تواند به بهبود رفتارها و بهبود روابط شخصی و اجتماعی کمک کند. همچنین، ایجاد محیطی حمایت‌کننده و مهربان برای افراد می‌تواند به تقویت اعتماد به نفس و احساس امنیت آنها کمک کند و باعث کاهش نیاز به رفتارهای غیرسازنده گردد.
