عقد آریایی قانونی است؟/ نکات حقوقی ازدواج به سبک ایرانی!
یک وکیل دادگستری میگوید، براساس شرع اسلام تنها عقد ازدواجی که در آن عبارت «انکحتُ و زَوَجتُ» به کار گرفته شده، صحیح است.
به گزارش منیبان، مهرناز کشاورزینژاد درباره وجاهت قانونی عقد آریایی گفت: به تازگی در دفترخانههای ثبت ازدواج عقدی مد شده که گفته میشود از رسومات ایران باستان گرفته شده است. براساس این آئین، زوجین علاوه بر عقد سنتی را انجام میدهند، عقد آریایی هم انجام میدهند، به این ترتیب که زوجین با گرفتن دستهای یکدیگر و جاری شدن عبارتهایی، عقد آریایی را هم به ثبت میرسانند.
تحقیقات نشان داده است که عقد آریایی پدیدهای نوظهور است و ریشه در آئین باستان ایرانی ندارد و عقد شرعی که در حال حاضر انجام میشود و زوجه بعد از قرائت سه بار خطبه، پاسخ میدهد از رسومات زرتشتی اقتباس شده چراکه در قانون، فقه و نه در دین اسلام چنین پروسهای وجود ندارد.
این وکیل دادگستری افزود: نکته قابل توجه در مورد عقد ازدواج در دین اسلام این است که زوجه خطبه را میخواند و زوج پاسخ میدهد، اما ایرانیها این آداب اسلام را بومی کردند؛ بنابراین عقد آریایی که به نظر میرسد اقتباس شده از عقد مسیحیان است، یکی از موارد از بین بردن سنتهای ایرانی محسوب میشود.
همچنین طبق ماده ۱۱۶۲ قانون مدنی عقد ازدواج براساس الفاظی که دلالت صریح بر ازدواج داشته باشد، شکل میگیرد؛ لذا طبق قانون مذکور زوج و زوجه باید به صراحت اعلام کنند که قصد ازدواج دارند و ایجاب و قبولی مطرح شود، اما قانون مدنی به این نکته اشاره نکرده که این ایجاب و قبول باید به چه زبانی مطرح شود.
کشاورزینژاد در ادامه اظهار کرد: همچنین از نظر بسیاری از کارشناسان علم حقوق، عقد ازدواج، عقدی ساده است که تشریفات خاصی ندارد. عقود تشریفاتی عقودی هستند که اگر تشریفات مدنظر قانون در مورد آنها اجرا نشود، عقد صحیح نیست به عنوان مثال عقد انتقال و خرید اموال غیرمنقول در زمره عقود تشریفاتی قرار دارد؛ بنابراین طبق قانون جمهوری اسلامی ایران زوجین با هر زبانی قصد خود را برای ازدواج اعلام کنند، عقد صحیح است. اما در این مورد باید به شرع اسلام هم مراجعه کرد چراکه ازدواج امری شرعی است.
وی در پایان یادآور شد: در واقع بسیاری از فقها تاکید میکنند که در عقد ازدواج باید لفظ عربی «انکحتُ و زَوَجتُ» حتما ذکر شود چراکه در غیراین صورت عقد باطل است. در مجموع با توجه به آنچه گفته شد بهتر است که خطبه عقد با زبان عربی خوانده شود.
منبع:آنا