این فوتبال زشت در شان پرسپولیس نیست

به گزارش منیبان، پرسپولیس بی تردید یکی از بهترین تیم های یک دهه اخیر خود را از نظر نیروی انسانی در اختیار دارد. ستاره هایی که هر کدام می توانند نقش موثری در تدابیر مختلف تاکتیکی داشته باشند اما موضوع این است که یحیی گل محمدی همچنان روی تفکر همیشگی خود اصرار دارد. استفاده از دو هافبک دفاعی، یک مهاجم تخصصی، پاس های عرضی، پاس های پرتعداد رو به عقب و کشاندن بازی به کناره ها برای پیشروی وینگرها.نگاهی به بازی های پرسپولیس نشان می دهد پاس های رو به عقب این تیم و پاس هایی که برای بیرانوند ارسال می شود بیشتر از پاس های رو به جلو است. پاس های متعدد باعث می شود استفاده از ضد حملات به پایین ترین حد ممکن برسد و اصرار بیش از حد به پاس کاری های متعدد دست هر تیمی را باز می گذارد تا با پرس و فشار زیاد روی خط دفاعی پرسپولیس مانع از بازیسازی و حتی نتیجه گرفتن این تیم شود. کاری که تراکتور در تهران کرد و با 90 دقیقه فشار سنگین روی مدافعان و هافبک های دفاعی عملا اجازه نداد سرخ ها به روند مورد نظر گل محمدی دست پیدا کنند.

این یک واقعیت است که گرفتن مساوی از سپاهان آن هم در خانه حریف نتیجه بدی نیست اما آن چه مورد بحث است روند و شکل بازی پرسپولیس است. شکل بازی که تغییری در آن دیده نمی شود. مرور بازی ها نشان می دهد برای سرخ های تهرانی تفاوتی ندارد در تهران و ورزشگاه خانگی بازی می کنند یا در ورزشگاه حریف به میدان بروند. پرسپولیس چه مقابل سپاهان و چه مقابل ذوب آهن، فولاد، نفت مسجد سلیمان و هر تیم دیگری با دو هافبک دفاعی بازی می کند و اصرار به بازی عرضی و پاس های رو به عقب دارد. کافی است نگاهی به ترکیب پرسپولیس در بازی دیشب داشته باشیم. به جز 11 بازیکنی که به عنوان بازیکن فیکس راهی میدان شدند، نفراتی چون احمد گوهری، سینا اسدبیگی، محمدمهدی احمدی، وحدت هنانوف، سروش رفیعی، فرشاد فرجی، سیامک نعمتی، مهدی عبدی و وحید امیری نیز روی نیمکت حضور داشتند. امید عالیشاه، حامد پاکدل و دیاباته مصدوم هستند و در لیست قرار نگرفتند.

حالا سوال این است با این همه بازیکن طراز اول و ملی پوش چرا پرسپولیس اصرار به استفاده از یک شیوه داشته و به توپ های پشت مدافعان حریف برای گلزنی چشم دوخته است؟ آن هم درحالی که تیم های حریف کاملا دست پرسپولیس را خوانده اند و کمتر اجازه خلق موقعیت به سرخ پوشان می دهند. به گواه این که پرسپولیس در 180 دقیقه اخیر فقط و فقط یک موقعیت گل برای لوکادیا ساخته و پرداخته کرده که این مهاجم نیز همان توپ را از زاویه بسته به تیر دروازه زد.این پاس های متعدد عرضی و رو به عقب کمتر برای لوکادیا خلق موقعیت می کند به گونه ای که در بازی دیشب مقابل سپاهان حتی یک موقعیت گل جدی برای این مهاجم هلندی ساخته و پرداخته نشد.به هر روی پرسپولیس تا به این جای کار به واسطه تفاضل گل کمتر نسبت به گل گهر در حالی در رتبه دوم جدول قرار گرفته که در 4 هفته پیاپی روی گلزنی های لوکادیا به صدر رسید و طی دو هفته اخیر که لوکادیا گلزنی نکرده (بخوانید موقعیتی نداشته که گلزنی کند) موفق به گلزنی نشده است. از این رو تردیدی نیست که سرمربی پرسپولیس در جایگاه یکی از بهترین مربیان داخلی فوتبال ایران باید برنامه های دیگری برای پیروزی تدبیر کند چرا که پرسپولیس این فصل با چنین نفراتی که در اختیار دارد، می تواند با هر سیستم، روش و آرایش تاکتیکی نتیجه بگیرد.  باید دید بالاخره سرمربی پرسپولیس دست از بازی به شیوه پاس های عرضی و رو به عقب و فوتبال تاخیری برخواهد داشت یا نه.