به بهانه انتخاب مجتبی خورشیدی به عنوان سرپرست تیم ملی
تیم ملی «دم دستی» نیست | ما مقابل دوربین مخفی هستیم؟
مسعود فراستی شاید از نگاه خیلی ها شخصیت جالبی نباشد اما در مورد فیلم هایی که از نظر او ضعیف است، اصطلاح جالبی دارد و آن فیلم ها را ماقبل نقد می نامد. بدون تعارف انتخاب سرپرست تیم ملی ماقبل نقد است.
به گزارش منیبان، اغلب اهالی فوتبال ایران هنوز در شوک انتخاب سرپرست تیم ملی هستند. انتخابی که واکنش ها به آن بیشتر سکوت بوده، سکوتی که قطعا از سر رضایت نیست اما چون پای تیم ملی وسط است، کمتر کسی درباره این انتخاب حرف می زند. انتخابی که گفته می شود بدون اطلاع هیات رییسه بوده و میرشاد ماجدی هم با گفتن این جمله که انتخاب ها باید از طریق کمیته فنی باشد، غیرمستقیم نقدش کرده است.
روزی که در قبال انتخاب دراگان اسکوچیچ به عنوان سرمربی تیم ملی موضع گرفتیم و گفتیم تیم ملی را با این انتخاب ها کوچک نکنید، دقیقا از رسیدن به همین نقطه می ترسیدیم، به نقطه ای که تیم ملی با آن قداست، تبدیل به یک تیم دم دستی شود. شاید امروز خیلی ها بگویند وقتی سرمربی تیم ملی اسکوچیچ است که سرمربی تیم دسته اولی خونه به خونه بابل بوده، چه اشکالی دارد سرپرستش هم مجتبی خورشیدی باشد که روی نیمکت پاس همدان می نشسته اما به قول یکی از دوستان، فضای امروز فوتبال ما بیشتر به دوربین مخفی شبیه است و هر لحظه منتظریم یک نفر کات بدهد و بگوید شما مقابل دوربین مخفی هستید!
سرپرست تیم ملی یعنی مدیر تیم ملی، یعنی مدیری که باید تیم ملی را مدیریت کند، سردار آزمون را، مهدی طارمی را، احسان حاج صفی را... سرپرست تیم ملی یعنی کسی که باید در جلسه هماهنگی قبل از بازی نماینده ایران باشد. ظلم است اگر بگوییم این کارها را خورشیدی می تواند انجام بدهد اما حمید استیلی، رحمان رضایی، محمد خاکپور، کریم باقری، علی کریمی، مهدی مهدوی کیا، افشین پیروانی، جواد زرینچه، مجتبی جباری، همین میرشاد ماجدی و ... و ... و ... نمی توانند. انتخاب مجتبی خورشیدی برای سرپرستی تیم ملی با تمام احترامی که برای او قائل هستیم، به قول مسعود فراستی، ماقبل نقد است. انتظارمان از فدراسیون فوتبال به کارگیری مهره های ملی در جایگاه های ملی بود و این انتخاب هیچ شباهتی به آن برنامه ها و اهدافی که از مدرن سازی فوتبال حرف می زد، ندارد.
مجتبی خورشیدی که دوستانش او را پیمان می نامند، با فوتبال غریبه نیست. آدم کوچکی هم نیست. سال ها در فوتبال بوده، درس خوانده، دوره دیده و مربیگری و مدیریت کرده اما هیچ یک از این ها دلیل نمی شود تیم ملی مملکت را به او بسپارند.
خیلی جاها به خاطر تیم ملی باید سکوت کرد، خیلی جاها به خاطر منافع ملی باید صبور بود. می گویند گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی اما از این غوره، سرکه هم در نمی آید چه برسد به حلوا!
