شب پرگل اما کم اتفاق آزادی؛ چرا دربی کیفیت بالایی نداشت؟
بازی پرسپولیس و استقلال پر گل بود اما نتوانست کیفیت و هیجان زیادی داشته باشد.
به گزارش منیبان، دربی رفت لیگ بیست و دوم بین پرسپولیس و استقلال، یکی از سردترین بازی‌های این دو تیم بود. سردی که عوامل زیادی در آن تاثیر داشتند. بازی کردن پشت درهای بسته، تعطیلات طولانی و حواشی متعدد، باعث شدند انگیزه بازیکنان به پایین‌ترین حد ممکن برسد. نتیجه نهایی مسابقه، پر گل بود. با این حال، بررسی آمار بازی نشان می‌دهد نتیجه چندان نمی‌تواند تصویری از واقعیت عملکرد دو تیم در این مسابقه باشد.
دروازه‌بان‌های نامرئی
پرسپولیس و استقلال در این دربی، مجموعا 4 گل زدند. در حالی که هر دو تیم در این مسابقه، روی هم 6 ضربه داخل چارچوب داشتند. علیرضا بیرانوند و حسین حسینی، در این بازی فقط یک توپ را مهار کردند و بقیه شوت‌های داخل چارچوب، تبدیل به گل شدند. بیرانوند نیمه اول، با خروج خوبش جلوی گل شدن موقعیت ارسلان مطهری را گرفت و حسینی هم توانست شوت کمال کامیابی‌نیا را مهار کند. 4 بار دیگری که بازیکنان دو تیم توانستند توپ را داخل چارجوب بزنند، به گل رسیدند.
کم‌موقعیت و پرگل
امید گل پرسپولیس و استقلال در این مسابقه، مجموعا به عدد 2 هم نمی‌رسد. بر اساس آمار متریکا، پرسپولیس که بیشتر صاحب توپ و میدان بود، بازی را با امید گل 1.19 تمام کرد و استقلالی‌ها هم، امید گل 0.72 را داشتند. استقلال با امید گل کمتر از یک، توانست دو بار دروازه حریفش را باز کند. موضوعی که موقعیت‌شناسی بازیکنان ریکاردو سا پینتو و البته، نمایش دفاعی ضعیف پرسپولیس را نشان می‌دهد.
خروج‌های حسینی
حسین حسینی در جام جهانی، یک بازی کابوس‌وار مقابل انگلیس را پشت سر گذاشت و پس از آن، توانست با کلین شیت روبروی ولز تا حدی روحیه از دست رفته‌اش را پس بگیرد. نمایش‌های پرفراز و نشیب او، در دربی هم ادامه پیدا کرد. دو خروج اشتباه حسینی روی ضربات شروع مجدد، عامل اصلی دو گل پرسپولیس بودند. روی هر دو گل اگر حسینی درون چارچوب دروازه باقی می‌ماند، احتمالا می‌توانست جلوی گل شدن توپ را بگیرد. سهم بیرانوند روی گل‌های استقلال، کمتر بود و ضربات روزبه چشمی و ارسلان مطهری، به نقاط دور از دسترسی فرستاده شدند. با این حال شماره یک سرخپوشان، روی هر دو گل فقط تماشاگر بود و تلاشی هم برای مهار آن‌ها نداشت.
توقف‌های پی‌درپی
دو تیم حاضر در دربی نسبت به بازی‌های همیشگی‌شان، 5 بار بیشتر خطا کردند. استقلال در هر بازی، به صورت میانگین 16 بار خطا می‌کند و در این بازی، 21 خطا انجام داد. میانگین خطاهای پرسپولیس هم 11.5 است و آن‌ها در دربی، 17 بار خطا کردند. مجموعا 38 بار توقف بخاطر خطاهای دو تیم، باعث شد بازی بارها از جریان بیفتد و سرعت بالایی نداشته باشد. گل اول پرسپولیس در این بازی هم، روی یکی از هم خطاها به دست آمد.
کیفیت پایین گل‌ها
یکی از آمارهای ناامید کننده بازی، تعداد پاس‌ها برای رسیدن به گل است. پرسپولیس در این بازی، دو گل زد که هر دوی آن‌ها، حاصل ارسال مستقیم از روی ضربه شروع مجدد بودند. مهدی ترابی یک بار روی ضربه خطا و یک بار هم از روی کرنر، توانست گیورگی گورلسیانی را در موقعیت گلزنی قرار دهد. هر دو گل پرسپولیس، با یک پاس به دست آمد. شرایط استقلال، کمی بهتر بود. گل اول این تیم هم، روی یک کرنر به دست آمد اما آن‌ها پیش از ارسال جعفر سلمانی، دو پاس به هم دادند. تنها گلی که در جریان بازی زده شد را، استقلالی‌ها توسط مطهری زدند. این گل هم حاصل پاس‌های پرتعدادی نبود. استقلالی‌ها با دو پاس، از حسینی به محبی رسیدند و او پا به توپ مسیر زیادی را طی کرد و گل دوم تیمش را برای مطهری ساخت. قبل از رسیدن توپ به حسینی که تلویزیون در حال پوشش صحنه آهسته بود هم، آبی‌پوشان نهایتا یک پاس پس از پرتاب اوت به حسینی داده‌اند. مجموع پاس‌های تمام گل‌های این مسابقه، دو رقمی هم نمی‌شوند.
