رفتن لوکادیا و تغییر سیستم پرسپولیس!
بازی کردن بدون مهاجم نوک و با شیوه جدید، ریسکی که ممکن است یحیی از آن خوشش آمده باشد.
به گزارش منیبان، پرسپولیس در دربی خیلی زود نبود یورگن لوکادیا را با استفاده از همه هافبک‌های تکنیکی، فراموش کرد. ریسکی که ممکن است یحیی در ادامه رقابت‌ها نیز به کار ببندد و پرسپولیس با سیستم ۴-۶ و بدون مهاجم شماره ۹ به میدان برود. روشی که البته قبلاً توسط تیمهای بزرگی مثل بایرن مونیخ و منچسترسیتی امتحان شده و گواردیولا علاقه خاصی به آن دارد. اگرچه وقتی شما بازیکنی مثل هالند در اختیار داشته باشید، محال است همه ابتکار عمل را به هافبک‌های خود بدهید. برای یحیی گل محمدی که هافبک‌های متنوعی را در اسکواد خود دارد، این روش علاوه بر مالکیت توپ و سرعت، ممکن است قدرت تهاجمی سرخ‌ها را حتی بالاتر هم ببرد. البته به شرطی که این هافبک‌ها گلزن و چارچوب شناس‌تر باشند. در دربی این انتظار می‌رفت که مهدی عبدی یا حامد پاکدل، بازی را شروع کنند اما این امید عالیشاه بود که جلوتر از همه هافبک‌های پرسپولیس به میدان رفت. البته او مهاجم نوک نبود و جلوتر از دو هافبک دفاعی و سه هافبک بازی ساز پرسپولیس بازی می‌کرد و تازه سروش رفیعی هم در ترکیب نبود که بار تهاجمی تیم را بالاتر ببرد. اما او و سیامک نعمتی را هم زیر نظر داشت تا بدانیم پرسپولیس در این خط از چه ثروتی بهره می‌برد. شش پرسپولیس در دربی با عالیشاه و ترابی به عنوان بازیکنان رأس، وحید امیری و سعید صادقی به عنوان دو هافبک چپ و راست و سرلک و کامیابی‌نیا در قامت دو هافبک دفاعی، به نمایش گذاشته شد. در حالی که سرلک بازیسازتر و کامیابی‌نیا وظایف دفاعی را برعهده داشت.
نکته مهم نمایش فوق‌العاده وحید امیری و مهدی ترابی، بازی خوب و سر بالای عالیشاه تا زمانی که در زمین بود و همچنین توفیق سعید صادقی در بازیسازی از جناح راست، اگرچه او با تغییرات ساپینتو، آرام آرام از بازی خارج شد. با این حال اگر پرسپولیس حریف ضعیفتر از استقلال را در پیش داشته باشد، احتمالا این تعداد هافبک پا به توپ و تکنیکی می‌توانند عرصه را بر هر حریفی تنگ کنند. نکته‌ای که بعد از دربی چندان به آن توجه نشد، نمایش خوب وحید امیری بود که نه در دفاع چپ که در هافبک چپ، مسابقه‌ای شبیه به روزهای اوج خودش را به نمایش گذاشت. در حالی که در طول جام جهانی به هیچ وجه مورد استفاده قرار نگرفته و از نظر روحی اذیت شده بود. او رابط خوبی برای پرسپولیسی‌ها برای دفاع به حمله بود و در حالی که علی نعمتی به عنوان دفاع چپ غیرتخصصی پشت سر او بازی می‌کرد، کارش را به خوبی انجام داد.
سعید صادقی هم، فعال ترین بازیکن پرسپولیس در نیمه اول بود و چندین بار پشت مدافع چپ استقلال صاحب توپ شد و حملات تیمش را برنامه‌ریزی کرد. اما مشکل او ضعیف در ارسال پاس نهایی بود، در حالی که صادقی از فصل گذشته عنوان بهترین پاسور لیگ را در اختیار دارد. شاید عقب نشستن دانیال اسماعیلی‌فر به ضررش تمام شد چرا که همکاری این دو نفر، در صورتی که دانیال در روزهای اوج خودش باشد، شرایط متفاوتی را می‌تواند برای پرسپولیس رقم بزند. البته همه این‌ها به شرطی است ک قطع‌کننده‌هایی برای ارسال‌های چپ و راست یا حرکات ترکیبی از وسط زمین در قلب دفاع حریف، وجود داشته باشد. در حالی که یک بازیکن باهوش مثل لوکادیا اردوی پرسپولیس را ترک کرده، از این به بعد شم گلزنی هافبک‌های تکنیکی پرسپولیس است که تکلیف این تیم را در ادامه رقابت‌های لیگ مشخص کند. نکته مهم این است که آنها به جز این شش نفر، سروش و نعمتی را هم دارند که هر یک از آنها نیز می‌توانند بار پرسپولیس را از روی زمین بردارند. ضمنا مهدی عبدی را هم فراموش نکنید که اگر در دربی حرکتش به سمت دروازه استقلال آفساید گرفته نمی‌شد، شاید امروز جایگزین لوکادیا مطرح شده و کار را تمام کرده بود اما او باید با سعی و تلاش و امید بیشتری به کار ادامه دهد و خود را به ترکیب پرسپولیس تحمیل کند. ترکیبی که فعلا شامل چهار مدافع و ۵+۱ هافبک است؛ در واقع ۴-۵-عالیشاه!
