پاسخ استقلال به حمله یک خبرگزاری؛ چرا این حواشی برای پرسپولیس، فولاد و تراکتور نیست؟
یک خبرگزاری امروز در یادداشتی از حضور اعضای مربوط به کارگزار استقلال در جده انتقاد کرده بود آن متن با تیتر (حمله یک خبرگزاری به مدیرعامل و کارگزار استقلال؛ دورهمی در جده) در طرفداری منتشر شد. حالا پاسخ رسانه رسمی استقلال به این متن را می خوانید.
به گزارش منیبان و به نقل از رسانه رسمی باشگاه استقلال، در چند روز اخیر اطلاع‌رسانی خوب و شفافی از اتفاقات اردوی استقلال رخ داد. انعکاس کوچک‌ترین موارد رخ داده در اردوی تیم برای همراهی هوادار با تیم سیاستی بود که باشگاه در پیش گرفت. انتشار ویژه‌نامه آسیایی ۴.۴۴ هم بر مبنای همین رویکرد بود.
اما پرداختن چند رسانه به موضوع کاروان استقلال از آن دست مواردی است که بسیار جای بررسی دارد.
چند سوال و در نهایت چند نکته:
سوال اول: چرا این حواشی پیرامون اردوی پرسپولیس، فولاد و تراکتورسازی نیست؟ آیا در خبرگزاری‌ها مواردی پیرامون نفرات حاضر در اردوی هر یک از این تیم‌ها وجود دارد؟
سوال دوم: آیا مدیران عامل تراکتور و فولاد در ایران مانده و برای لیگ قهرمانان با تیم سفر نکرده‌اند؟
سوال سوم: وقتی شورای برون مرزی وزارت ورزش و جوانان لیستی را برای عزیمت تایید کرده بدان معنا نیست که حضور هر یک از نفرات حاضر در اردو قانونی است؟
سوال چهارم: وقتی صحبت از نفرات اضافی در اردوی استقلال به میان می‌آید دقیقا چه نفراتی مدنظر است؟
اما چند توضیح:
۱. کاروان‌های استقلال در اردوها و سفرهای پیشین همواره عددی حوالی صدنفر بوده. کاروان استقلال امروز ۵۷ نفره است.
۲. با توجه به قوانین afc مبنی بر اقامت اجباری در هتل، آیا امکان تفریح برای کسی فراهم شده که استقلال بخواهد نفراتی بیش از حد قانونی را با خود ببرد؟
اساسا آیا کسی حاضر است وطن و نزدیکانش را رها کند و در مملکتی غریب خود را در هتل زندانی کند؟ چه انگیزه‌ای جز خدمت می‌تواند منشا این اتفاق باشد؟
۳. سوابق خبرگزاری حاشیه‌ساز برای هوادار روشن است و نیاز به توضیح نیست.
۴. همواره پس از نتیجه‌گیری استقلال، حواشی ریز و درشتی در رسانه‌ها ایجاد می‌شود تا تمرکز تیم را بر هم بزند. این اتفاق اگرچه جدید نیست اما هوادار باید بداند چه نیت سوئی پشت آن است.
۵. عمده منشا این خبرسازی‌ها از آن‌جایی آغاز می‌شود که سابق بر این رسم بوده برخی از رسانه‌های رانتی همراه تیم به مسابقات اعزام شوند. این مساله اما این بار محقق نشده و شاید بسیاری از موضع‌گیری‌های عنادورزانه را بتوان با همین نکته توجیه کرد.
