مرثیهای تکراری برای امیدِ ناامید؛ آدرس اشتباه ندهید!
تیم فوتبال امید ایران بازهم از صعود به المپیک بازماند و اتفاق مذکور اینبار خیلی زودتر و البته تلختر به وقوع پیوست.
به گزارش منیبان، هر دوره بدتر از دوره قبل. آرزویی که بازهم آرزو ماند و طلسمی که نهتنها نشکست، بلکه به آن خطوخشی هم وارد نشد. مجددا امیدِامیدهای ایران ناامید شد و اینبار خیلی زودتر، تلختر و قابل پیشبینیتر.ربط دادن حذف تیم امید در انتخابی انتخابیِ المپیک 2024 به کارت زرد بیشتر نمونه بارز «آدرس اشتباه دادن» است. اگر باخت برابر ازبکستان حاصل نمیشد و اگر تعداد گلهای زدهمان برابر افغانستان بیشتر میبود، حالا حداقل به دور نهایی مقدماتی المپیک صعود کرده بودیم و تا این حد تلخ با واقعیت مواجه نشده بودیم. اصلا کار تیم تحت هدایت رضا عنایتی نباید به شمارش کارت زرد میکشید. نباید اینقدر برابر ازبکها ناتوان ظاهر میشدیم و دستها را بالا میآوردیم.
نیمقرن بدون المپیک
هر چه که بود تیم فوتبال امید ایران با حضور بازیکنان بااستعداد و خوشآتیهای چون محمدامین حزباوی، محمدجواد حسیننژاد، محمد قربانی، اللهیار صیادمنش، یاسین سلمانی و ... حتی فرصت حضور در جمع 16 تیم برتر آسیا را هم پیدا نکرد؛ چه برسد به اینکه بخواهد راهی به المپیک پاریس باز کند. این نسل هم به نسلهای پیش از خود پیوست. بازیکنان خوشپتانسیلی که درست مدیریت نشدند و با انتخابهای اشتباه بالادستیها فرصت حضور در رویداد بزرگی چون المپیک را از دست دادند. البته که المپیک برای فوتبالیها «بزرگترین» تورنمنت نیست و نگاه ویژهای توسط فوتبالیها به آن نمیشود اما بودن در اتمسفری که بهترینهای زیر 23 سال جهان در آن توپ میزنند، تجربهای تکرارنشدنی خواهد بود. نهایتا طلسم نرسیدن ایران به بازیهای فوتبال المپیک تابستانی از نیمقرن عبور کرد. آخرین حضور ما در رقابتهای 1976 مونترال بود.
دومی در این مرحله، عادت بد امیدهای ایران
در دو دوره قبلی هم که روند برگزاری مسابقات به همین شکل بود ایران نتوانست در دور ماقبل نهاییِ انتخابی، در گروه خود صدرنشین شود و هر بار در قامت یکی از برترین تیمهای دوم، با استرس فراوان، به دور نهایی راه مییافت اما اینبار شانس با این تیم یار نبود. تیم امید در دوره قبلی موفق شد به عنوان یکی از بهترین تیمهای دوم جواز حضور در دور نهایی انتخابی المپیک و جام ملتهای زیر 23 سال آسیا را به دست بیاورد اما شاگردان حمید استیلی در دور نهایی با 4 امتیاز در گروه خود سوم شدند و به خاطر تفاضل گل کمتر نسبت به ازبکستان از راهیابی به دور حذفی بازماندند. در آن تیم شاهد حضور بازیکنانی چون اللهیار صیادمنش، امیرحسین حسینزاده، مهدی قایدی، رضا شکاری، محمد محبی، امید نورافکن و ... بودیم.
در مسیر المپیک 2016 ریو هم ایران به سختی و به عنوان یکی از تیمهای دوم به دور نهایی مقدماتی صعود کرد. شاگردان محمد خاکپور در دور گروهی عملکرد قابل قبولی داشتند و با 6 امتیاز به یکچهارم نهایی صعود کردند اما در آن مرحله به پست ژاپنِ قدرتمند خوردند و در اوقات اضافه با دریافت 3 گل از گردونه مسابقات کنار رفتند. محمدرضا اخباری، محمد دانشگر، روزبه چشمی، محمدحسین کنعانیزادگان، علی کریمی، ارسلان مطهری، میلاد محمدی، مهدی ترابی، احسان پهلوان، مهرداد محمدی، امیر عابدزاده و ... بخش قابل توجهی از بازیکنان آن تیم بهشمار میرفتند که حسرت المپیکی شدن به دلشان ماند.
بازهم کارت زرد بلان جان امیدها شد
المپیک 2012 لندن هم باز پای کارت زرد به میان میآید. تیمی که با هدایت سرمربی موقت خود هومن افاضلی در مجموع 2 بازی رفت و برگشت با یک گل از سد قرقیزستان گذشت و ماحصل آن 2 مسابقه 2 کارته شدن کمال کامیابینیا بود. سپس علیرضا منصوریان سکاندار تیم شد و کادر تیم امید هم دچار تغییر شد. حدود 40 روز بعد ایران باید به مصاف عراق میفت. دیدار رفت در زمین عراق با تک گل محسن مسلمان به سود امیدهای ما تمام شد اما در همین بازی کمال کامیابینیا از دقیقه 89 به میدان آمد. بازیکنی 2 کارته که با حضورش در میدان نتیجه مسابقه را در آستانه دیدار برگشت 3 بر صفر به سود عراق کرد. هیچکس آن اشتباه تاریخی را گردن نگرفت و حالا بازهم کارت زرد، حداقل در ظاهر، ما را از رسیدن به دور نهایی انتخابی المپیک محروم کرد.
عنایتی به سرنوشت مرفاوی دچار شد
بعد از کنار رفتن عجیب مهدی مهدویکیا که سرمربی این تیم بود، فدراسیون فوتبال به سراغ گزینههای متعددی رفت که هیچکدام به نتیجه نرسید و نهایتا رضا عنایتی با سابقه هدایت تیمهای هوادار و نفت مسجدسلیمان سرمربی این تیم شد. حضور در مسابقات غرب آسیا و انجام چند بازی دوستانه برای رسیدن به المپیک 2024 برای این کادر کمتجربه کافی نبود و خیلی زود پرونده این نسل تیم امید هم بسته شد. چند ماه قبل تیم فوتبال جوانان ایران نیز با هدایت صمد مرفاوی در مسابقات جام ملتهای زیر 20 سال با قبول شکست یک بر صفر برابر عراق از صعود به نیمهنهایی و جام جهانی بازماند تا شکستی دیگر در کارنامه فدراسیونِ مهدی تاج بهثبت برسد. در این بین البته تیم نوجوانان ایران با سرمربیگری حسین عبدی توانست مجوز حضور در جام جهانی زیر 17 سال اندونزی را بهدست بیاورد. مسابقاتی که به زودی گروهبندیاش انجام خواهد شد. حسین عبدی نسبت به عنایتی و مرفاوی مدت بیشتری را کنار تیمش حضور داشت و از فوتبال در سطح پایه هم اطلاعات بسیاری دارد و همین فاکتورها به او در این موفقیت کمک کرد. اما در تیمهای جوانان و امید بازهم فدراسیون به سراغ گزینههایی رفت که تخصصی در فوتبال نداشتند و طبیعتا شکستی تلخ بهدست آمد. حالا باید دید آیا در مسیر المپیک 2028 اتفاق جدیدی رخ خواهد داد یا بازهم فدراسیوننشیان با سوء مدیریت خاص خود، نسلی دیگر را با تصمیمهایی عجیب میسوزانند.