پاسخ به یک سوال مهم؛ آیا این تیم، «تیم امید» است؟
تیم امید ایران در حال صعود به مراحل بالاتر است و با توجه به قرعه‌ای که دارد، اگر در بازی یک چهارم نهایی از سد هنگ کنگ بگذرد، می‌تواند برای مدال طلا بجنگد و شانس زیادی برای رفتن روی سکوی اول تا سوم هم دارد.
به گزارش منیبان، این خیلی خوب است که تیم امید مدال بگیرد و چه بهتر که پس از ۲۱ سال طلا بگیرد و در کل آمار مدال‌آوری کاروان ایران را بالا ببرد. اگر مدال طلا بگیرد، بازیکنان مشمول تیم امید از سربازی معاف هم می‌شوند. نقره و برنز هم می‌تواند به آمار مدال‌آوری کاروان کمک کند. البته اگر هدف فقط مدال‌آوری است که بحث دیگری باقی نمی‌ماند اما تیمی که به المپیک صعود نکرده، پس از این بازی‌ها تا دو سال دیگر تعطیل می شود. دو سال دیگر مرحله مقدماتی رقابتهای زیر ۲۳ سال برگزار می‌شود و سال بعدش رقابتهای نهایی طبق تقویم ای‌اف‌سی برگزار خواهد شد.
داستان از این قرار است که نیمی از بازیکنان فعلی تیم امید ایران، تا دو سال دیگر نمی‌توانند برای این تیم بازی کنند. بازیکنان بزرگسال هم که جای خود دارند. همانطور که گفته شد و می دانید تیم امید ایران دیروز با پیروزی دو بر صفر مقابل تایلند به مرحله یک چهارم نهایی بازی‌های آسیایی هانگژو رسید. شاگردان رضا عنایتی با پیروزی در بازی دیروز، در مرحله بعدی مقابل تیم امید هنگ کنگ قرار می‌گیرند و اگر بتوانند این تیم را شکست بدهند به نیمه نهایی خواهند رسید.تیم امید در مرحله گروهی مقابل عربستان متوقف شد اما ویتنام و مغولستان را شکست داد و به عنوان صدرنشین از گروهش صعود کرد اما علیرغم حضور در مرحله یک چهارم نهایی انتقادات نسبتا زیادی به این تیم وارد است. یکی از مهم‌ترین انتقادات، «ماهیت» این تیم را نشانه می‌رود. اسم تیم «تیم امید» است و این یعنی «تیم امید» تیمی برای آینده است. مهم‌ترین فاکتور در ساختن چنین تیمی سن و سال است. در رده سنی امید بازیکنانی مجاز به بازی کردن هستند که زیر 23 سال داشته باشند.
البته AFC و FIFA برای برخی مسابقات این رده سنی تخفیف قائل می‌شوند. به این شکل که اجازه می‌دهند هر تیمی از 3 بازیکن بزرگسال در ترکیبش استفاده کند. این امکان البته به صورت اختیاری به تیم‌ها داده شده و آنها می توانند از این فرصت استفاده نکنند و اکثرا هم استفاده نمی کنند.برخی تیم‌ها هستند که با آینده‌نگریِ بهتر و بیشتر تصمیم می‌گیرند یا از هیچ بازیکن بزرگسالی استفاده نکنند یا کمتر و فقط در مواقع اضطرار این بازیکنان را به کار بگیرند. مثل تیم‌های مثل ژاپن، کره جنوبی، ازبکستان. در همین دوره از رقابت‌‌ها ژاپن، عربستان و ازبکستان نه تنها از هیچ بازیکن بزرگسالی استفاده نکرده‌اند بلکه بازیکن 23 ساله هم ندارند. اما رضا عنایتی سرمربی امیدهای ایران 3 بازیکن بزرگسال را با خودش به هانگژو برده است. امیر ارسلان مطهری 30 ساله، سید حسین حسینی 31 ساله و محمد خدابنده‌لو 24 ساله بازیکنانی هستند که عنایتی آنها را به عنوان بازیکن بزرگسال به تیم امید دعوت کرده و البته هر 3 نفر جز بازیکنان اصلی این تیم هستند. این مساله چیزی نیست که از دید اهالی فوتبال دور بماند. علیرضا بیرانوند دروازه‌بان پرسپولیس و تیم ملی همین دوشنبه شب در برنامه فوتبال برتر در انتقاد از حضور مطهری و حسینی در تیم امید گفت: «چه اتفاقی قرار است برای تیم زیر ۲۳ سال ما بیفتد؟ مگر ما المپیک و رقابتهای نهایی در قطر را از دست ندادیم؟ این اتفاق به فوتبال ما ضربه می‌زند. دو بزرگسال یعنی سید حسین و ارسلان را برده‌اند. سید حسین رفیق من است و ارزش‌های خودش را در دروازه‌بانی دارد ولی به نظرم سیدحسین و ارسلان مطهری نباید می‌رفتند.»
اما چیزی که باعث نگرانی بیشتر اهالی فوتبال درباره آینده تیم امید شده این است که این تیم 7 بازیکن 23 ساله و 6 بازیکن 22 ساله هم در لیستش دارد. در واقع 7 بازیکن این تیم فقط تا سال آینده و 6 بازیکن هم فقط تا دو سال آینده می‌توانند عضو تیم امید باشند! یعنی بیش از نیمی از بازیکنان فعلی! این مساله باعث شده خیلی‌ها نتوانند این تیم را به عنوان تیم امید «واقعی» ایران بشناسند. طبیعتا برای تیمی که بیش از نیمی از بازیکنانش را در دو سال آینده از دست می‌دهد نمی‌شود آینده خوبی پیش‌بینی کرد. به نظر می‌رسد برنامه ریزان این تیم اصولا نگاه درستی به این تیم نداشته‌اند و به جای انتخاب نفراتی که بتوانند حداقل 3 یا 4 سال آینده را در این تیم بگذارنند، تیمی را ساخته‌اند که تنها هدفش، نتیجه گرفتن در هانگژو است.شاید باور کردنش سخت باشد اما تیمی که به هانگژو رفته است بازیکنانش در مجموع 509 سال دارند و این باعث شده میانگین سنی تیم به عدد 23.13 برسد. یعنی حتی بالاتر از سقف مجاز بازیکنان تیم امید! برای همین هم هست که برخی کارشناسان فوتبال معتقدند این تیم حتی ماهیت «تیم امید» را هم زیر سوال برده است.
