کورس زشت نکونام و گل محمدی در تهمت و نیش و کنایه/آقای بیخودی، اشک تمساح نریز!
بزرگان فوتبال ایران چنان به جان هم افتاده اند و از الفاظ زشت در خطاب قراردادن هم استفاده می کنند که باورکردنی نیست.
به گزارش منیبان؛ از زشتی های فوتبال ایران هرچه بگوییم کم گفته ایم اما آنچه به این زشتی دامن می زند و حتی آن را برایمان تهوع آور می کند، دعوای به اصطلاح بزرگان فوتبال ایران است که از قضا در تیم ملی همبازی بوده اند و سرمربی دو تیم بزرگ و پرطرفدار فوتبال ایران هستند. البته ماههاست از این دست دعواها بین مدیران عامل و مدیران رسانه ای استقلال و پرسپولیس می بینیم ولی این بار یحیی گل محمدی و جواد نکونام لباس رزم بر تن کرده و وارد میدان شده اند. یکبار یحیی، نکونام را آدم بیخود خطاب می کند و روز بعد نکونام می گوید آینه آینه خودت بیخودی هستی! برای اینکه ببینیم دعوای سرخابی ها از کجا شروع شد تا به اینجا رسید به هفته قبل برمی گردیم.
دعوا از آزادی شروع شد
باید به هفته قبل مسابقات برگردیم تا ببینیم یکی از شدیدترین دعوای سرخابی ها از کجا شروع شد. هفته پیش بود که رضا درویش مدعی شد ورزشگاه آزادی متعلق به پرسپولیس است و استقلالی ها هم موضع گرفتند. از آنجایی که مسئولان ورزشگاه آزادی گفتند آزادی پیر یا باید از استقلال میزبانی کند یا پرسپولیس، ماجرای خروج از ورزشگاه آزادی در هفته‌های اخیر وارد فاز جدیدتری هم شد که این یکی مربوط به کُری‌خوانی مرسوم دو باشگاه مطرح تهرانی است. استقلالی‌ها می‌گویند قصد خروج از ورزشگاه آزادی را ندارند و در سوی مقابل، پرسپولیسی‌ها هم با اشاره به اینکه بهترین تیم ایران بوده‌اند و باید احترام آنها حفظ شود، از حق خودشان برای بازی در آزادی صحبت می‌کنند. البته تعدادی از مسئولان این باشگاه، به‌ویژه رضا درویش، مدیرعامل این تیم، دلایل دیگری هم دارند. آنها می‌گویند با توجه به اینکه پرسپولیس باید در لیگ قهرمانان آسیا بازی کند و هم‌زمان با توجه به دیدارهای خارج از خانه این تیم، مجبور به سفرهای متعددی است، برگزاری بازی‌های خانگی این تیم بیرون از تهران، موجب خستگی و در نتیجه افزایش مصدومیت بازیکنان این باشگاه می‌شود. او گفته اگر بین استقلال و پرسپولیس قرار باشد یکی از آزادی بیرون برود، آن تیم قطعا پرسپولیس نیست. این اظهارات مطابق با انتظار با واکنش مسئولان و چهره‌های مطرح باشگاه استقلال هم روبه‌رو شده است.
هفته گذشته بود که جواد نکونام، سرمربی استقلال، در نشست خبری خود بعد بازی با آلومینیوم به اظهارات رضا درویش واکنش نشان داد و گفت: «ایشان نمی‌تواند تعیین کند چه تیمی بازی کند. اگر این‌طور باشد که من هم می‌گویم اگر قرار باشد یک تیم در ورزشگاه آزادی بازی کند، استقلال است. استقلال و پرسپولیس باید در ورزشگاه آزادی بازی کنند و اگر قرار باشد در آزادی بازی نکنند، دو تیم با هم نباید بازی کنند. من هم می‌توانم بگویم فقط استقلال باید در آزادی بازی کند؛ پس به حرف من نیست». جواب نکونام به ادعای پرسپولیسی ها آرام و منطقی می نمود اما وقتی ماجرای کاهش قرارداد استقلالی ها به میان آمد اوضاع پیچیده تر شد.
تمسخر استقلالی های فداکار توسط پرسپولیسی ها
در این بین بحث کاهش قرارداد استقلالی ها هم توسط گل محمدی، مدیران و بازیکنان پرسپولیس به سخره گرفته شد چون آنها مدعی بودند که امکان ندارد استقلالی ها رقم قرارداد خود را کاهش دهند. این ماجرا بهترین بهانه بود تا باشگاه پرسپولیس با ارسال نامه به سازمان لیگ، از استقلال شکایت کنند تا به تخلفات عدیده این باشگاه و زیر پا گذاشتن سقف قرارداد زیر پا گذاشته رسیدگی شود. از آن طرف خانی، عضو هیات مدیره استقلال با طعنه به قهر و آشتی های گل محمدی از او انتقاد کرد و گل محمدی و سایر پرسپولیسی ها هم اظهارات او را بی جواب نگذاشتند خصوصا یحیی که در اظهارنظری تند گفت فکر کنم جایگاه افراد در فوتبال عوض شده و او بزرگ‌تر از دهانش صحبت کرده است!
اشک تمساح و آدم بیخودی
اما ماجرای دعوای جدید قرمز و آبی داغ تر شد وقتی که جواد نکونام با تمسخر و طعنه، از اشک تمساح حرف زد و خطاب به خبرنگاران گفت:« تیم‌های دیگر خودتان می‌دانید چه پول‌هایی می‌گیرند اما سر خیلی مسائل اشک تمساح می‌ریزند اما ما از آنچه داریم هم می‌گذریم. البته به خاطر هواداران و جوی که در استادیوم است، وظیفه داریم این کار را انجام بدهیم. فقط باید بتوانیم دل این مردم که عاشق استقلال هستند شاد کنیم.» این حرف نکونام که واضح بود خطاب به یحیی گل محمدی است حسابی خون قرمزها را به جوش آورد و سرمربی پرسپولیس جواب متلک اشک تمساحِ نکونام را به بدترین شکل داد! او در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی با صنعت نفت آبادان گفت که «آدمهای بیخودی» در موردش صحبت کردند و گفتند که «اشک تمساح» می‌ریزد. اگر فکر می کنید که نکونام هم در مقابل این حرف یحیی سکوت کرد اشتباه می کنید. جواد نکونام دیروز بعد از توقف تیمش مقابل شمس آذر تا جایی که توانست به گل محمدی حمله کرد و گفت:«سعی کردم همیشه به دوستان و هم‌بازی‌های سابقم احترام بگذارم. سال گذشته وقتی با فولاد خوزستان تیم پرسپولیس را بردیم دوستان بی‌احترامی کردند که اشتباه کردم جوابی ندادم. این باعث شد که الان بی‌احترامی کنند. اگر با من بودند و گفتند آدمهای بیخودی حرف زدند که مشخص است چه کسانی در این فوتبال آدمهای بیخودی هستند. کارنامه من در این فوتبال مشخص است و اگر ایشان (گل محمدی) با من بوده است که اصلاً در حد من نیست که درباره‌ام صحبت کند. فوتبال فقط جام قهرمانی نیست و خیلی چیزهاست. وقتی سال گذشته با فولاد قهرمان شدیم، احترام نگه داشتم و حتی وقتی تلفنی با یکدیگر صحبت کردیم محترمانه صحبت کرده و گلایه‌های‌مان را انجام دادیم. صحبتی که کردم بی‌احترامی نبود و اگر ایشان منظورش من بودم که جوابش را دادم. آدمهای بیخودی در این فوتبال زیاد هستند که یکی از آنها خودشان است.» زمان زیادی لازم نبود تا یحیی بخواهد جواب نکونام را بدهد. سرمربی پرسپولیس بعد از تساوی خانگی تیمش مقابل صنعت نفت سعی کرد مختصر و مفید جواب نکونام را بدهد. گل محمدی در پاسخ به نکونام گفت:«شروع‌کننده این قضیه متاسفانه ایشان بود و من جواب کسی که بلد نیست به بزرگترش احترام بگذارد و یاد نگرفته را نمی‌دهم و موضوع را تمام‌شده می‌دانم و امیدوارم حداقل فوتبالی‌ها و فوتبالیست‌ها بتوانند یاد بگیرند که احترام بگذارند. به این موضوع باید خیلی توجه کرد که در فوتبال ما کمتر به آن پرداخته شد.» با این حال تا دلتان بخواهد بازیکنان پرسپولیس بعد از بازی دیروز حسابی از خجالت جواد نکونام و بازیکنان استقلال درآمدند و علیه آنها صحبت کردند. ماجرایدعوای سرخابی ها که از مدیریت آغاز شد و حالا به مربی و بازیکن کشیده وقتی ناامید کننده تر و غم انگیزتر می شود که یادمان می آید همین بازیکنان باید دو سه ماه دیگر در پیراهن تیم ملی با یک هدف و آرمان متحد شوند و بجنگند.
میراث افراد نابلد و ناشی
در ماههای اخیر بارها شاید بیانیه نویسی باشگاه های استقلال و پرسپولیس علیه هم بوده ایم. برای اهالی فوتبال قابل پیش بینی بود که آن بیانیه های تند و تیز و سرشار از تهمت در نهایت به این جنگ زشت منجر می شود. بیانیه هایی که توسط مدیران رسانه ای دو باشگاه نوشته می شد و م متاسفانه باید اقرار کنیم که بدعت بیانیه‌نویسی توسط همین مدیران رسانه نابلد در فوتبال ایران به راه افتاد؛ آنها که به‌جای نشان دادن راه درست به مدیران تازه‌وارد و بی‌تجربه تنها برای ماندن و خوشامد بالادست خوش‌خدمتی کردند و حالا آثار این میراث شوم روی سر همه خراب شده است. هر باشگاه به خود اجازه می‌دهد که قبل و بعد بازی -حتی در موردی نادر بین دو نیمه!- در مورد همه چیز اظهار نظر کند، به همه چیز و همه کس بتازد و هر آنچه دل تنگش خواست بگوید! البته فدراسیون فوتبال می‌خواست این معضل را ریشه‌کن کند و چون این‌کاره نیست فکر کرد با دستور دادن مشکل حل می‌شود! امسال دیدیم که محرومیت‌های ضرب‌العجل اتفاق افتاد اما قدرت بازدارندگی قوانین جدید چقدر بود؟به هفته نهم رسیده‌ایم و این نتیجه کار است! همه علیه هم حرف می‌زنند و هیچ‌کس هم برای حرف‌هایش نیازی به سند و مدرک ندارد. اینجا همه برای توجیه ضعف و کم‌کاری خود به رقیب یا رقبای واقعی -یا فرضی- حمله می‌کنند و هر آنچه را که وجود ندارد به هم نسبت می‌دهند. اینجا نتیجه مسابقه اصلا مهم نیست؛ برنده و بازنده از داوری شاکی هستند. بازی مساوی‌شده اما هر دو تیم مدعی‌اند که باید با اختلاف می‌بردند. قسمت ناراحت کننده ماجرا اینجاست که نکونام و گل محمدی به عنوان استقلال و پرسپولیس با طرفدارانی میلیونی، با چنین ادبیات افتضاحی متاسفانه الگوی تعداد زیادی از جوان ها و نوجوانان عاشق فوتبال هستند. الگوهایی که در استفاده از الفاظ رکیک و نیش و کنایه به رقیب با هم کورس گذاشته اند.
متاسفانه اینجا در فوتبال ایران بازیکن و مدیر و مربی کار خود را انجام نمی‌دهند اما همه در مورد داوری حرف می‌زنند.فضای رسانه‌ای بعد از مسابقه قانون دارد. فقط باید در مورد مسائل مربوط به بازی سوال کنید اما اینجا هیچ خبرنگاری کاری به بازی ندارد چرا که شرایط حاشیه‌ای اجازه پرداخت به مسائل فنی را نمی‌دهد. اگر هم بدهد کسی تخصص فنی ندارد!اینجا همه با حاشیه کار دارند، کسی با متن و کارنامه نیامده که بخواهد از مسائل فنی حرف بزند. اگر هم بزند خریداری وجود ندارد و همه می‌خواهند بدانند تکلیف دعوای دو بازیکن چه شد!اینجا رقبا کوچک‌ترین احترامی برای هم قائل نیستند. تا وقتی هم این ریشه درمان نشود معلوم است که در ساقه‌ها ادبیات کلامی روز به روز بدتر خواهد شد. وقتی آدمهای کوچک روی صندلی‌های بزرگ بنشینند خود بزرگ نمی‌شوند بلکه آن صندلی را به اندازه خود کوچک می‌کنند»! نگاه کنید به پاسخی که باشگاه استقلال در بیانیه‌های امروزش به حرف‌های پرسپولیسی‌ها داد.
*نویسنده:پریسا اسلام زاده
