یک پرسپولیسی نامزد جدی کسب عنوان بدترین مدیر تاریخ!
تبعات ویرانگر مدیریت محمدحسن انصاریفرد در پرسپولیس همچنان به شکل عجیبی، ادامه دارد
به گزارش منیبان، ما که میگوییم بهترین شغل دنیا مدیریت پرسپولیس و استقلال است. قبول ندارید؟ کافی است نیمنگاهی به محمدحسن انصاری فرد و مصطفی آجورلو بیندازید؛ کلی خرج کردند، تلی از بدهی به بار آوردند، قیمت بازیکنان را بیمحابا بالا بردند و به هر طریقی که ممکن بود، خسارت زدند و رفتند؛ بیآنکه اساسا نیازی به ارائه توضیح احساس کنند. حالا باز آجورلو تنها قهرمانی یک دهه اخیر استقلال را برای این باشگاه به ارمغان آورد، عمر ۶ماهه مدیریت انصاریفرد که کلا به این حرفها قد نداد. او طوری ویران کرد و رفت که اصلا نفهمیدیم چه شد. فقط مرور فهرست کلیدواژههایش یک ربع وقت میبرد؛ از استوکس و اوساگونا تا گابریل کالدرون و خرید کتوشلوار و جوراب(!) بهحساب باشگاه. داستان رادوشوویچ اما یک چیز دیگر است؛ گلر پیر و ذخیرهای که با درایت محمدحسن با پرسپولیس ۳ساله بست و حالا طلب یکمیلیون یوروییاش همینطور بیمحابا ری میکند.
انصاریفرد که اساسا یک مدیر عوامگرا بود و روی موج تحریک و تهییج هواداران حرکت میکرد، در روزهایی تصمیم به تمدید ۳ساله قرارداد رادوشوویچ گرفت که این سنگربان کروات به نمادی از تعصب در پرسپولیس تبدیل شده بود. با این حال، فرق مدیرعامل با لیدر یا بوقچی باشگاه این است که باید تشخیص بدهد تمدید قرارداد با یک گلر ۳۰ساله نیمکتنشین آن هم به دلار و با توجه به نوسانات ارزی کار درستی است یا نه. متأسفانه آقای انصاریفرد از عهده تشخیص این مهم برنیامد و قراردادی بست که امروز باید گفت بدون اغراق به بزرگترین مشکل باشگاه پرسپولیس تبدیل شده است. در شرایطی که طلب رادو از باشگاه تقسیط شده بود، تأخیر در پرداخت بخشی از پول یکی از این قسطها باعث شد رادوشوویچ دوباره شکایت کند و یک محکومیت ۲۰۰هزار یورویی دیگر برای سرخپوشان بتراشد. او به همین هم بسنده نکرده و با مصاحبههای تند به حیثیت و اعتبار باشگاه یورش میبرد. کار به جایی رسیده که پرسپولیس رنجنامه رسمی منتشر کرده و در آن نوشته: «رادوشوویچ هم پول و جان پرسپولیس را میگیرد و هم توهین میکند.»پرسپولیس (مثل استقلال) در این سالها مدیر بد زیاد داشته، اما شاید اگر قرار باشد آنها را براساس قدرت تخریب بر زمان مقایسه کنیم، محمدحسن انصاریفرد نامزد جدی کسب عنوان بدترین مدیر باشگاه در این سالها باشد. خوب است که از وقتی رفته یک کلمه هم حرف نزده و هیچچیز را به روی مبارک نمیآورد!