نجات آسیایی؛ رحمتی با نوبهار بازمی‌گردد
نساجی اولین تجربه حضور در لیگ قهرمانان را به دست آورده و نتایج به نسبت قابل قبولی گرفته است.
به گزارش منیبان؛ سیدمهدی رحمتی شبیه به دوران بازیگری ترجیح می‌دهد به آرامی مسیر را طی کند و گام‌هایش را مطمئن بردارد. می‌شود گفت بهترین نتایج رحمتی در قامت مربی، در آلومینیوم و در فصل گذشته بوده. یکی از بهترین خطوط دفاعی لیگ و رسیدن به فینال حذفی مقابل همین نساجی هم دستاورد او از این همکاری بود. رحمتی با برنامه‌ای کامل و چشم‌اندازی حداقل دو ساله به نساجی آمد. در اولین مرحله هم بخش بزرگی از تیم سال گذشته را تغییر داد و جوانان و بازیکنان پایه نساجی را به آرامی به ترکیب اصلی این تیم اضافه کرد. با توجه به رقابت‌های فشرده آسیایی، شاگردان رحمتی قبل از دیگر تیم‌ها تمرینات پیش فصل خود را آغاز کردند و چند بازی تدارکاتی را مقابل باشگاه‌های عربی در اردوی ترکیه برگزار کردند. برنامه‌ریزی مناسب و تغییرات قابل لمس نساجی، هواداران این تیم را دلگرم کرد.نساجی در آسیا هم شروعی طوفانی داشت. یک پیروزی، دو تساوی و تنها یک شکست در لیگ برتر آنها را برای نمایشی درخور در قاره کهن، آماده کرده بود. ببرها بازی افتتاحیه این رقابت‌ها را با پیروزی دو بر صفر در هند آغاز کردند و گام اول را محکم برداشتند. البته در همان رقابت‌های لیگ هم نشانه‌های خطر وجود داشت و سرمربی تیم هم با اعتراف به وجود آنها از برنامه‌های خود برای رفع این ضعف‌ها گفت. نساجی جز در بازی اول در هیچکدام از این بازی‌ها بعد از دریافت گل، موفق به باز کردن دروازه حریف نشده بود و همچنان هم نشده است.
به نظر شروع نتایج سینوسی و نامطلوب شمالی‌ها از دیدار مقابل الهلال آغاز شد. با وجود اینکه نساجی شانس زیادی مقابل این تیم نداشت اما عملکرد این تیم هواداران را ناراضی کرده بود. نساجی دوباره به لیگ برگشت اما دو دیدار پیاپی را مقابل تیم‌های تقریباً هم رده (ملوان و آلومینیوم) را با نتیجه مشابه یک بر صفر واگذار کرد. در ادامه آنها به تاشکند رفتند و با قبول شکست در ثانیه‌های پایانی، آماده دیدار با زردپوشان اصفهان شدند.در بازگشت به لیگ برتر نساجی ترمز سپاهان دور از اصل خویش را کشید. چند روز بعد به تبریز رفت ولی مقابل خمس و شاگردان، بدون گل زده سه بار توپ را از دروازه به وسط زمین آورد. با وجود اینکه از اشتباهات داوری به ضرر رحمتی و رفقا و به ویژه در همین بازی برابر تراکتور نباید بگذریم اما نساجی به اصطلاح بیشتر به خودش می‌بازد. زنگ خطرهای مختلف هم این را نشان می‌دهد. از اشتباهات سریالی منجر به گل بازیکنان این تیم تا یک اخراج برای هر یک از دو بازی آسیایی، نساجی بیشتر از مسائل فنی درگیر مسائل و اشتباهات ذهنی بوده است.
رحمتی چندین بار در طول این فصل با بازیکنان جلسه گذاشته و در مورد اعتراض یا مسائل منجر به کارت برای شاگردانش سخنرانی کرده، اما به نظر تاثیر چندانی در این روند به وجود نیامده. دیدارهای فشرده و سفرهای متعدد هم بدون شک تاثیر مهمی روی این نتایج دارد. رویای شیرین سفر با چهل تیم برتر آسیا به نظر برای شمالی‌ها خوش یمن نبوده و ضررش بیشتر از سود بوده. برای نشستن روی میز بزرگان آسیا نیاز به زیرساخت‌های حداقلی است و نساجی در بعضی جهات ضعف شدیدی دارد. سرخپوشان در تهران تمرین و در مازندران، میزبانی می‌کنند و نیمکت چندان مطمئنی در اختیار ندارند تا این بازیکنان اخراجی یا مصدوم را جایگزین کنند. رحمتی هم برای جبران به استفاده از جوانان روی آورده است. بازی‌های فشرده و قرعه دشوار و شرکت در لیگ قهرمانان حالا به آرامی اثر فرسایشی خود را نشان می‌دهد و این تیم را دچار اشکال کرده. شاید اگر همین برنامه‌ها و تمهیدات یک سال زودتر اتفاق می‌افتاد، وضعیت حالای شاگردان رحمتی به مراتب بهتر بود. شاید اگر سوت‌های اشتباه برای نساجی زده نمی‌شد، شرایط به شکل دیگری رقم می‌خورد.
به هر شکل نساجی حالا در اوج فشار تقویم خودش قرار دارد و شرایط در سخت‌ترین حالت ممکن است. از چهار بازی آینده این تیم ۳ دیدار آسیایی دیده می‌شود و این احتمالا پایان رویای شیرین آسیا خواهد بود. شمالی‌ها حالا باید نتایج گذشته را فراموش کرده لباس‌های خود را بتکانند و دوباره به ادامه مسیر بی‌توجه به رقابت‌های اخیر با قدرت ادامه دهند و از مسیر لذت ببرند وگرنه نه به نتایج دلخواه می‌رسند و نه این سفر به یاد ماندنی خواهد شد. آسیا تجربه بسیار بزرگی برای نساجی است. به ویژه اینکه تیمی که برای فرار از سقوط می‌جنگید ولی حالا شانه به شانه بزرگان آسیا رقابت می‌کند. این شکست‌ها هم بخشی از پروژه پیشرفت و بلوغ هر تیمی است و نساجی از این قاعده مستثنی نیست.
