آنالیز ضعف بزرگ نساجی با مهدی رحمتی؛ سقوط یک رویا!
نساجی در اجرای بازی با 3 دفاع، ضعفهای برجستهای دارد اما فاصله واقعیت با توقعات از این تیم هم زیاد است.
به گزارش منیبان، فقط یک برد در 8 بازی لیگ بیستوسوم و حضور در رتبه چهاردهم جدول، شرایط را برای مهدی رحمتی سخت کرده است. نساجی که برای کسب نتایج آبرومندانه در لیگ قهرمانان آسیا نسبت به فصول قبلی هزینه بیشتری کرده، در آسیا هم 2 مسابقه از 3 بازی را باخته تا هواداران این تیم از وضعیت فعلی خیلی راضی نباشند.سوال اول این است که از تیمی که برای اولین بار به آسیا رسیده و تا حالا هم همیشه برای بقا در لیگ میجنگیده، آیا توقعات به وجود آمده منطقی است؟ نساجی برای اولین بار در 3 جبهه خواهد جنگید و اسکواد جمعوجور این تیم، دست مهدی رحمتی را برای استراحت دادن به بازیکنانش باز نگذاشته است. کما اینکه سایر نمایندههای ایران در لیگ قهرمانان آسیا هم پس از شروع این تورنمنت با افت مواجه شدهاند و پرسپولیس و سپاهان در دو هفته اخیر رنگ برد را ندیدهاند.از سوی دیگر هم نساجی هنوز تیمی در حد حضور در جمع بهترینهای ایران نساخته و رسیدنش به لیگ قهرمانان آسیا را هم مدیون مسابقات حذفی است که از یک میانبر به جام بزرگان آسیا رسیده است.
نقش مربی تیم ملی در این ناکامی!
رحمتی بعد از گذشت 8 بازی در لیگ برتر و 3 بازی آسیایی، هنوز ترکیب مد نظرش در نساجی را پیدا نکرده است. نساجی هنوز هیچ دو مسابقهای را با ترکیب یکسان شروع نکرده است. این تیم به وضوح در پست هافبک دفاعی و دفاع کناری ضعف دارد تا در هر مسابقه، نفرات جدیدی را در این پستها امتحان کنند. البته بخشی از این ضعف، متوجه تیمی است که فصل قبل توسط حمید مطهری بسته شد. رحمتی با اینکه ابتدای فصل حسابی لیست نساجی را نسبت به فصل گذشته تغییر داد، اما هنوز در نمرات متریکا کمترین نمرهها به بازیکنانی از این تیم تعلق دارد که از فصول قبل در این تیم بودهاند.
از بازیکنانی که این فصل به نساجی اضافه شدهاند، گلایه کمتری شده است. برای نمونه نساجی با اینکه در تمامی مسابقات گل خورده، اما رشید مظاهری بیشترین تعداد شوت را بین تمامی دروازهبانهای این فصل مهار کرده تا مشخص شود که ساختار دفاعی نساجی مشکلی اساسی دارد. سیدمهدی رحمتی برای پوشش سایر نقاط ضعف تیم فصل قبل نساجی، جوانگرایی اجباری در مازندران داشت. او تا همین مقطع از فصل هم مجموعا نزدیک به 300 دقیقه به احد جمشیدی، مرصاد سیفی، امید مهجوری، سام دلیری، محمدرضا ترابی و مهدی رضایی فرصت داده که همگی از بومیهای زیر 21 سال استان مازندران هستند.
اشتباهات در زمان مالکیت توپ
البته خود رحمتی هم در کسب این نتایج کمتقصیر نداشت. 2-5-3 آرایش پایه رحمتی در نساجی بوده است. حضور 3 بازیکن در عقب زمین، کار را برای شروع بازیسازی راحت میکند، چرا که برای حریف ساده نیست که 3 بازیکن تهاجمی را مسئول فشار و پرس به دفاع حریف کند. اگر این اتفاق میفتاد هم حضور دروازهبانی با توانایی کار با پا، میتواند این برتری عددی را ایجاد کند. نساجی اما در پیادهسازی همین مسئله، ضعف دارد. فاصلهی غیرمنطقی بین مدافعان نساجی باعث میشود که در صورت لو رفتن توپ، حریف با دروازهبان این تیم تکبهتک شود.نمونه دمدستی این اتفاق هم به بازی این تیم مقابل گلگهر سیرجان برمیگردد. جایی که سعید بیگی توپ را لو میدهد و گلگهر به سادگی از شکاف دفاعی نساجی به گل میرسد.
واضح است که تیمهای پپ گواردیولا درستترین اجرا را در جزییات بازی مالکانه دارند. کافی است فلشبکی به فینال لیگ قهرمانان اروپای فصل گذشته داشته باشیم. روزی که تیم گواردیولا با 3 دفاع مرکزی بازی میکرد. همانطور که در تصویر زیر مشخص است، در هنگام بازیسازی، یک بازیکن در بین دو مدافع میانی دیگر قرار میگیرد تا در صورت از دست رفتن توپ، حریف تا این اندازه ساده با دروازهبان در شرایط یکمقابلیک قرار نگیرد.اشتباهی که در نحوه جاگیری مدافعهای نساجی نشان داده شد، فقط یک اتفاق نبود و مدام در حال تکرار است. نمونهی دیگر آن، در بازی با آلومینیوم رخ داد. جایی که باز هم اشتباه در استقرار دفاعی باعث شد که حریف باز هم با یک توپگیری از نساجی، با دروازهبان تکبهتک شود و گل بزند.در مسابقه فینال لیگ قهرمانان اروپا، اینترمیلان هم با آرایش 2-5-3 وارد زمین شده بود که نحوه استقرار دفاعی این تیم را هم مشاهده میکنید که شبیه به منچسرسیتی، در زمان مالکیت توپ یک بازیکن در راس عقب خط دفاعی داشت. موردی که در نساجی مشاهده نمیشود.
اشتباهات در زمان خارج از مالکیت توپ
نساجی زمانی که مالکیت توپ در اختیار حریف هست هم جزییات بازی با 3 دفاع را درست پیاده نمیکند. در این آرایشِ بازی، زمانی که حریف از کنار زمین حمله میکند، مدافع کناری سمت مقابل باید به خط دفاعی اضافه شود تا مدافعهای مرکزی با خیالی آسوده برای پوشش به سمت بازیکن صاحب توپ شیفت پیدا کنند.
در همان مسابقه با گلگهر اما حریف در یک ضدحمله توانست دروازه نساجی را تهدید کند. صحنهای که 3 مدافع نساجی با کمترین فاصله از هم قرار دارند و مهاجم سمت مقابل خالی از یارگیری مانده است. در این صحنه مدافعهای نساجی در شیفت کردن سرعت پایینی دارند. به نظر میرسد که حضور وحید محمدزاده 194 سانتیمتری در خط دفاعی، با سرعت بازی نساجی برای انتقال منفی هماهنگ نیست. البته این ضعف بزرگ بازی با 3 مدافع نسبت به 4 دفاع هم هست که در زمان ضدحمله، مدافعان فضای کمتری از خط دفاع را اشغال میکنند.
مدافعانی که سختگیر نیستند
همین یک تصویر زیر مشخص میکند که مدافعهای نساجی، سختگیری لازم را هم نسبت به مهاجمهای حریف ندارند. در حالی که پنج، شش مدافع نساجی در یکسوم خودی حضور دارند اما مهاجم آلومینیوم به سادگی از بین آنها صاحب توپ میشود، از کنار مدافعان نساجی عبور میکند و باز هم در موقعیت تکبهتک با دروازهبان قرار میگیرد.
اینجا دور زدن ممنوع نیست!
اوستون اورونوف در یک نیمه بازی مقابل نساجی، ضعف بزرگ این تیم را نشان حریفان داد. زمانی که توپ به گوشه محوطه جریمه نساجی برده شود، هافبکهای دفاعی و دفاعهای کناری در یارگیری و حمله به سمت بازیکن صاحب توپ، هماهنگی لازم را ندارند تا با یکدو، همه با هم جا بمانند و دروازه تیمشان باز شود. اتفاقی که در آن مسابقه چند بار تکرار شد و حریف ازبک با همین حربه، توانست 2 گل به نساجی بزند. نساجی با دو شماره 8 که روی دست شماره 6 بازی میکنند وارد زمین میشود. یکی از مهمترین وظایف این بازیکنان حضور در کنار زمین برای پوشش و ایجاد برتری عددی است. وظیفهای که به درستی از سمت آنها اجرا نمیشود.
جای خالی زاپاتا و اسطوره!
جذب نشدن محمد عباسزاده، مهاجم محبوب قائمشهریها هم برای مهدی رحمتی دردسر زیادی ساخت. او با توجه به ساخت حمله در تیمش، سراغ مهاجمهای سریع رفت، اما هیچ کدامشان هنوز دل سکوها را به دست نیاوردهاند. یکی از دلایل موفقیت فصل گذشته آلومینیوم اراک، حضور هانسل زاپاتا بود. بازیکنی که به همین نساجی گل زده بود و در کل با آمار 3 گل، 4 پاسگل و کسب یک پنالتی، به فوتبال سرعتی رحمتی میآمد. در این فصل اما هیچ کدام از نفرات تهاجمی نساجی به جز آزادی، گرهای را برای این تیم باز نکردهاند. نمونه آن را در تصویر زیر مشاهده میکنید که محمدرضا عباسی چه فرصت طلایی را مقابل سپاهان هدر میدهد. تازه این عباسی است، بهترین بازیکن این فصل نساجی در نمرات متریکا.
حضور یک بازیکن اضافی در قلب دفاع، به طور طبیعی برتری عددی در خط حمله را کم میکند، مهاجمهای کمدقت نساجی هم با فرصتسوزیهای پیاپی، اوضاع را وخیمتر میکنند. همین فرصتهای هدر رفته باعث شد که نساجی تا پیش از بازی با تراکتور، تنها تیمی باشد که در تمامی مسابقات لیگ، امیدگل بالاتری از حریفش داشته ولی نتیجه دلخواه را کسب نکرده است. امیدگل نشان میدهد که نساجی در این فصل باید 10 گل میزد، اما فقط 6 گل زد. نساجی در نیمی از مسابقاتش حتی یک گل هم نزد. برای نمونه در بازی مقابل گلگهر و ملوان، امیدگل نشان میدهد که نساجی میتوانست 2 گل بزند، ولی حتی یک گل هم نزد تا سکوها دوباره یادی از محمد عباسزاده کنند.
چرا هنوز کار نساجی تمام نشده؟
سیدمهدی رحمتی در مصاحبههایش گفته که برای حضور در نساجی به مدیران این باشگاه قول حضور در رتبهای تکرقمی در لیگ برتر و نتایجی آبرومندانه در لیگ قهرمانان آسیا را داده است. نساجی تا همین مقطع از فصل هم اولین برد آسیایی تاریخش را جشن گرفته و بعید است که نتایج دور برگشت هم طور رقم بخورد که برای این تیم آبروریزی در کار باشد. به خصوص که این تیم در دو بازی آینده باید از نوفباخور ازبکستان و مومبایسینی هند در ایران میزبانی کند. حضور در رتبهای تک رقمی هم هنوز برای نساجی در دسترس است. در پنج فصل گذشته تیمها با متوسط 7 برد هم توانستند حضور در رتبههای تک رقمی را تجربه کنند. نساجی تا به حال یک برد به دست آورده و تا پایان فصل هنوز 22 بازی دیگر دارد که احتمالا با فقط 6 برد دیگر، میتواند فصل را شیرین تمام کند.