برای مدیریت فاجعه فدراسیون فوتبال/آقای تاج؛پایان تلخ بهتر از تلخی بی‌پایان است!

به گزارش منیبان؛ نزدیک به یک 15 ماه از انتخاب دوباره مهدی تاج به عنوان رییس فدراسیون فوتبال می گذرد اما او در این مدت یک روز هم آب خوش از گلویش پایین نرفته است. اوضاع فوتبال مثل بیماری در حال مرگ است که گهگاهی با یک مسکن یا مخدر به هوش می آید اما حال و روزش هر روز نزارتر از روز قبل می شود. هرجای این فوتبال را که نگاه می کنی مملو از حاشیه و اتفاقات باورنکردنی است. از بی عرضگی فدراسیون در پرونده مهم و حیثیتی سپاهان تا وضعیت اسفناک داوری ها و محروم بودن داوران ایرانی از ساده ترین تکنولوژی ها و البته پایین بود سطح علمی آنها. فدراسیون فوتبال که در واقع باید متولی فوتبال باشد کار مفیدی جز بیانیه نویسی و جواب دادن به منتقدان آن هم با ادبیات کوچه بازاری ندارد. فدراسیونی که به خاطر یک بازی ملی، لیگ کشورش را که باید قدرتمند باشد تا تیم ملی قوی ای از دل آن بیرون بیاید تعطیل می کند و صدای همه را درمی آورد. فدراسیونی که رییس آن با وعده قول حضور آبرومندانه در جام جهانی روی کار آمد اما در نهایت اتفاقی که افتاد چیزی جز تلخی کام مردم و فوتبال زدگی آنها را به دنبال نداشت. مگر غیر از این است که فوتبال پدیده ای برای لذت بردن مردم و تماشاگران است؟ پس چرا در ایران تبدیل به سوهان اعصاب شده که حتی ماجرای پاداش دادن به ملی پوشانش هم می شود استخوان لای زخم؟ متاسفانه مهدی تاج و مشاورانش در طی یک سال و سه ماه گذشته نه تنها نتوانسته اند اقدامی مفید برای فوتبال ایران انجام دهند بلکه اهالی فوتبال را هم از دست خود شاکی کرده اند. در ادامه به بررسی برخی مشکلات جدی فدراسیون فوتبال می پردازیم.

انفعال عجیب فدراسیون در پرونده سپاهان

یکی از انتقاداتی که به تازگی به فدراسیون فوتبال شده انفعال در پرونده مهم و حساس سپاهان است. البته این توقع از مهدی تاج نمی رفت که به عنوان نایب رییس AFC در این پرونده دخالت می کرد و رای را به سود سپاهان برمی گرداند. حتی انتقاد محمدحسین میثاقی به مهدی تاج در این زمینه هم وارد نیست چون این ادعای تاج درست است که نایب رئیس و رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا برای هر کشوری باشند و آن کشور یک پرونده مطرح داشته باشد، اصلا نمی‌توانند در جلسه حضور داشته باشند و رای بدهند چون تعارض منافع است. قبلا در ماجرای انتقال بازی‌های نمایندگان ایران و عربستان به کشور ثالث هم این ماجرا پیش آمده بود اما در آن ماجرا نمایندگان ایران و عربستان حق رای نداشتند چون ذینفع بودند و از جلسه خارج‌ شده بودند. البته در کنفدراسیون فوتبال آسیا که همه چیز آن براساس لابی پیش می رود شاید مهدی تاج می توانست به صورت غیرمستقیم در این پرونده تاثیرگذار باشد و حکم را کمی برای سپاهان تعدیل کند چون اساسا در AFC چیزی براساس قانون پیش نمی رود و هر کشوری لابی بهتر و قدرتمندانه تری داشته باشد می تواند بیشتر منافع کشور خود را تامین کند. از طرف دیگر آنچه بیشتر از هر چیز دیگری باعث ناراحتی سپاهانی ها شد بی تفاوتی عجیب فدراسیون فوتبال به این ماجرا بود. فدراسیون فوتبال عربستان از همان لحظه ای که الاتحاد ورزشگاه نقش جهان را ترک کرد پشت تصمیم این باشگاه ایستاد و بیانیه ای در حمایت از باشگاه عربستانی صادر کرد اما فدارسیون فوتبال ایران نه قبل از صدور رای و نه بعد از آن هیچ اقدامی در حمایت از سپاهان انجام نداد. 

سایت فدراسیون فوتبال که استاد بیانیه نویسی است و حتی کوچکترین انتقادات را بی پاسخ نمی گذارد نسبت به رای ناعادلانه و سنگین علیه سپاهان هیچ واکنشی نشان نداد و انگار آقایان حتی بدشان هم نمی آمد که این رای علیه سپاهان صادر شود. انفعال فدراسیون فوتبال صدای سپاهانی ها را درآورد به طوری که رامین رضاییان به عنوان یک بازیکن ملی پوش به تندی علیه فدراسیون انتقاد کرد.

بازی کسر امتیاز از تیم ها!

این هم یکی از شاهکارهای فدراسیون فوتبال است. اول فصل آمدند و قانون سقف قرارداد گذاشتند و قرارداد همه بازیکنان را ثبت کردند. اما چند هفته که از شروع فصل گذشت با شکایت چند باشگاه از سپاهان یادشان افتاد که تخلفی رخ داد و خودشان همان قراردادهایی که ثبت کرده بودند را زیر سوال بردند. حتما یادتان هست که در ابتدای فصل گفته شد اگر قرارداد بازیکنی از سقف عبور کرده باشد، در هر بازی که از آن بازیکن یا بازیکنان استفاده شده باشد آن تیم سه بر صفر بازنده می شود اما در نهایت دیدیم که با وجود تخلف باشگاه سپاهان و عبور از سقف، 4 امتیاز از این تیم کسر شد و ناگهان هم کسی نفهمید چه شد که مشکل حل شد و آن بازیکنان متخلف توانستند برای سپاهان بازی کنند. بعد از آن هم شایعاتی مبنی بر کسر امتیاز از پرسپولیس و استقلال شنیده می شد که از پرسپولیس هم به خاطر پرداخت مالیات گئورگی گولسیانی یک امتیاز کسر شد درحالیکه هنوز کسی ماده قانونی  این کسر امتیاز را نمی داند. حالا جالب اینجاست که کارگروه نظارت بر قراردادها رسما به 5 مورد درباره قراردادهای اعضای تیم استقلال ایراد گرفته و مشخص نیست که با وجود گذشت یک هفته از اعلام این موارد هنوز خبری از اصلاح آنها یا کسر امتیاز از استقلال نیست؟

فاجعه ای به نام داوری!

از اوضاع داوری هم نگوییم که تقریبا دل همه تیم ها و مربیان از دست داوران خون است و حتی صدای مربیانی مثل پاکو خمس و ژوزه مورایس هم که اصولا درباره داوری حرف نمی زدند درآمده است.  فوتبال ایران همچنان از فقدان تکنولوژی VAR رنج می‌برد و در حالی‌که گفته می‌شود قرار است دستگاه‌های مرتبط با این تکنولوژی که در ورزشگاه‌های آزادی تهران و نقش جهان  اصفهان  نصب شده‌اند، بعد از پایان  مرحله گروهی لیگ قهرمانان  آسیا در ایران باقی بمانند، اما همچنان خبری از عملیاتی‌شدن وعده استفاده از تکنولوژی کمک‌داور ویدئویی در ایران نیست و همین مسئله باعث شده تا در غیاب (VAR)، سریال اشتباهات داوری در فوتبال باشگاهی ایران ادامه داشته باشد. در تمام هفته های سپری شده از  لیگ برتر  شاهد اشتباهات فاحش داوران بوده ایم اما هفته نهم  لیگ برتر فوتبال ایران  یکی از جنجالی‌ترین و پراشتباه‌ترین هفته‌های فصل جدید از حیث تصمیمات داوری بود. در هفته‌ای که گذشت، نتایج به‌ثبت رسیده تحت‌تاثیر اشتباهات پرشمار داوری بوده و بیش از تمامی هفته‌های گذشته لیگ بیست‌وسوم، فقدان تکنولوژی (VAR) و خط دروازه به چشم آمد.

در روزهایی که حتی فوتبال و لیگ عراق و تاجیکستان هم به تکنولوژی VAR مجهز شده، فوتبال ایران حالا دیگر تنها در ورزشگاه آزادی و آن هم در لیگ قهرمانان آسیا رنگ این تکنولوژی را می‌بیند. داوران کشور هم در تلاش هستند که با مشورت کردن به جای تصمیم در لحظه، کمیته داوران و فدراسیون فوتبال را شرمنده کنند تا شاید حداقل ۴ تا دستگاه دیگر نیز برای این لیگ که مثلا حرفه‌ای است، خریداری شود؛ مشورت‌هایی که البته تصمیم درست را غلط می‌کند و یک بازی آرام و بی جنجال را تبدیل به پرحاشیه ترین بازی هفته می کند. جالب اینجاست که از ابتدای فصل کمیته داوران و کمیته انضباطی قوانینی را وضع کردند تا هر بازیکن، مربی یا دیگر اعضای باشگاه علیه داوران صحبت کنند، با جرایم سنگین مالی و غیرمالی روبرو شوند. با وجود تصمیم رییس فدراسیون و کمیته انضباطی برای ایجاد خفقان و سرکوب هرگونه اظهارنظر درخصوص داوری، همچنان خداداد افشاریان و دوستانش در راس کمیته‌ای هستند که برنده و بازنده هر بازی را تعیین می‌کنند و این ربطی به اتفاقات فوتبالی درون زمین ندارد. شاید بتوان گفت که این تصمیم برای حمایت از داوران است اما آیا کمیته داوران نمی‌داند که باید داورانی را که چنین اشتباه‌های تاثیرگذاری می‌کنند جریمه کند و به اصطلاح استراتژی چیدن بلد نیستند! این روزها فوتبال ایران با زبان بی‌ زبانی هر روز داد می‌زند که نه تنها به VAR بلکه به سایر تکنولوژی‌های داوری از جمله خط دروازه احتیاج دارد اما احتمالا نمی‌داند که مخاطبانش یعنی کمیته داوران و فدراسیون فوتبال احتمالا از شنوایی بسیار پایین رنج می‌برند.

کی از دست ویلموتس راحت می شویم؟

از کف رفتن میلیاردها پول بی زبان از بیت المال به خاطر سومدیریت فدراسیون فوتبال یکی از داغ ترین پرونده های فوتبال ایران است. همه آن روز را به یاد داریم که تاج چه بادی به غبغب انداخت و در کنایه به کارلوس کی روش، از ویلموتس به عنوان یک مربی نجیب یاد کرد و این قرارداد را به مراتب مقرون‌به‌صرفه‌تر خواند! تنها در صورت نخواندن این قرارداد می‌توانید آن را بهتر از قرارداد با کی روش بدانید! کیر وشی که پای منافع ملی ما بیشتر از رئیس فدراسیون می‌ایستاد و با وزیر ورزش هم دعوا می‌کرد تا برای تیم ملی امکانات بگیرد. و بعد دیدیم که مربی نجیبِ آقایان چطور برای ما کیسه دوخت و به نفع خودش قرارداد بسته بود!هرچه بود ویلموتس را کسی گردن نگرفت و پس از آن بازی «کی بود کی بود من نبودم» راه افتاد! تاج علنا همه‌چیز را به گردن وزیر وقت ورزش انداخت و کسی هم نبود که پی ماجرا را بگیرد... دوران کوتاه ویلموتس دورانی سراپا تحقیر و شکست بود. از همان بازی اول که بازیکنان در فرودگاه جلسه کردند و خواهان اخراج مربی شدند، تا بعد از گذشت دو ماه که او برای پولش دبه کرد و گفت برابر عراق روی نیمکت نمی‌نشیند! مهدی تاج با گرو گذاشتن ساختمان فدراسیون فوتبال ۲میلیون یورو نقد از شرکت دولتی شستا گرفت و تحویل آقای مربی داد. مرد بلژیکی که در عمرش این همه پول یک‌جا ندیده بود، در کنار چمدان پول نقد عکس گرفت و استوری اینستاگرامی گذاشت!

در تمام آن روزگار مهدی تاج در تنها مصاحبه رسانه‌ای خود -زمانی که افکار عمومی خواهان جریمه مدیران و تصمیم‌گیران و پرداخت خسارت بیت‌المال از جیب شخصی بودند- رو به دوربین با گردن‌کلفتی گفت هر زمان امضاکنندگان سایر قراردادهای این سال‌ها خسارت را از جیب دادند، من هم می‌دهم! و جالب این‌که حق با او بود! کسی نبود که یقه‌اش را بگیرد و ادعای خسارت کند؛ طفلک بیت‌المال بی‌پناه و بی‌حامی... مهدی تاج سمت آسیایی خود را که به اعتبار نام ایران در ای‌اف‌سی به دست آورده بود، حفط و تا می‌توانست به منافع ملی خدمت کرد! او چنان مجمعی برای فدراسیون فوتبال چیده که تا هفت نسل بعد هر کس بخواهد رئیس فدراسیون فوتبال شود باید موافقت ورثه جناب تاج را بگیرد! و خیلی طبیعی است که اگر خودش اراده کند، راحت برمی‌گردد و دیدیم که در آستانه جام جهانی ۲۰۲۲ برگشت و با فراموش کردن ماجرای مربی نجیب، دوباره سراغ همان کارلوس کیروش رفت؛ همان مردی که ویلموتس را همچون چماقی بر سرش می‌کوبید و این روزها دوباره نام ویلموتس در محافل فوتبالی پیچید. او که تا آخرین سنت از قراردادش با فدراسیون فوتبال ایران را از طریق فیفا گرفت، حالا ظاهرا مالیات هم می‌خواهد! چرا نگیرد؟ مگر داستان استراماچونی را فراموش کرده‌اید؟ مردی که حتی پول پیک را هم گرفت و کسی که این قرارداد را با او بست حالا ارتقای مقام پیدا کرده است!

فدراسیون بیانیه ها و شکایت ها!

 فدراسیون فوتبال اصولا در مقابل هر انتقادی رفتاری طلبکارانه دارد و چندی پیش در اعتراض به انتقادات محمدحسین میثاقی در برنامه فوتبال برتر مدعی شد که ساز و کار و ساختارهای ما، در بین کاندیدای بهترین‌های قاره آسیا قرار گرفته است. در حقیقت، از همین جا مشخص شد که اهالی فدراسیون فوتبال، انگار در یک کره دیگر زندگی می‌کنند و نفس می‌کشند و هنوز نمی‌دانند که انتخاب سرمربی تیم ملی امید، نباید با پیشنهاد سرمربی تیم بزرگسالان، انجام شود!حرف از مچ گیری و زیر سؤال بردن انتخابات هیأت‌های فوتبال استانی هم که واقعا خنده دار است و نیازی نیست که در رثای فساد سیستماتیک فوتبال ایران، چیزی بنویسیم!جای تعجب است که با وجود مصائب عظیم و ملی در فوتبال کشور، فدراسیون بخواهد با این شکل و نحو، از خود تعریف کند و دور تمامی منتقدین، یک خط قرمز بزرگ بکشد!فدراسیون فوتبال در اکثر اوقات، فرار رو به جلو دارد و همواره، قضیه را طوری وانمود می‌کند که «هیچ کاره» است تا تبرئه شود. آیا فدراسیون فوتبال در این مدت، اردوی خوبی برای تیم ملی تدارک دیده؟ آیا حریفان دوستانه ایران، در سطح و شأن بازیکنان تیم ملی هستند؟ آیا ورزشگاه آزادی که در حال ترمیم و بازسازی است، در حال حاضر جانشین مناسب و استانداردی دارد؟ آیا سازمان لیگ در برنامه‌ریزی دیدارهای لیگ برتر، با وجود آگاهی از تقویم‌های بازی‌های ملی، باشگاهی و آسیایی، هیچ سهم و نقشی ندارد؟ چرا برنامه بازی‌های لیگ برتر، به حالت «مهندسی معکوس» درآمده است. ای کاش آقای تاج کمی باشهامت باش و به خاطر  اوضاع اسفناک فوتبال که در این گزارش مجال پرداختن به تمام نواقص نبود، از روی صندلی داغ مدیریت بلند شود و آن را به فرد دیگری بسپارد بلکه کشتی به گل نشسته فوتبال به نزدیکی ساحل آرامش برسد. آقای تاج باور کنید پایان تلخ بهتری از تلخی بی پایان است.

نویسنده: پریسا اسلام زاده