چرا قلعه نویی دیگر خداداد را نخواست؟

به گزارش منیبان؛ خداداد عزیزی که از اعضای کادرفنی عریض و طویل تیم ملی ایران محسوب می‌شود، امروز در حرکتی عجیب، برای ادامه همکاری با امیر قلعه نویی انصراف داد.خداداد در ۲ مصاحبه جداگانه، حرف‌های عجیب تری هم زد. از جمله اینکه قبلا در تیم ملی حالش خوب بوده اما حالا چنین نیست! خداداد مدعی شد هم خسته است و هم مشکلات شخصی دارد؛ در نتیجه نمی‌تواند کارش را در تیم ملی ادامه بدهد.

همه آنهایی که خداداد عزیزی را می‌شناسند، می‌توانند به سادگی حدس بزنند استعفای غیرمنتظره او بابت حضور در تیم ملی ایران، هیچ ربطی به موارد اعلام شده از سوی او ندارد. نخست اینکه خداداد هنوز کار خاصی در تیم ملی انجام نداده که احساس خستگی کند؛ آن هم در حالی که فعلا هیچ خبری از جام ملت‌های آسیا نیست. اگر عزیزی پس از پایان جام ملت‌ها و ثبت نتایج تیم ملی، استعفایش را اعلام می‌کرد، کمتر کسی می‌توانست به او خرده بگیرد. در ضمن کناره گیری او از ادامه همکاری نیز قابل توجیه بود اما خداداد می‌گوید حرکت امروزش یک تصمیم شخصی است و او با قلعه نویی تعارف هم دارد؛ در نتیجه امیدوار است سرمربی تیم ملی با خداحافظی اش مشکلی نداشته باشد.خداداد، قلعه نویی و افراد نزدیک به تیم ملی می‌دانند اتفاق امروز بی شک منجر به تعابیری خاص از سوی رسانه‌ها خواهد شد. همین حالا نیز گمانه زنی‌ها شروع شده و خیلی‌ها ادعا می‌کنند خداداد از شرایط فعلی تیم ملی رضایت چندانی ندارد. از سوی دیگر ایستادن پای تیم ملی پس از جام ملت‌های آسیا هم کار هر کسی نیست؛ یعنی آنها که امروز با قلعه نویی همکار هستند باید در صورت رخ دادن هر اتفاقی در قطر، طاقت بیاورند و پشت امیر را خالی نکنند!پس از دیدار تیم‌های ایران و ازبکستان و بازی انتقادآمیز تیم ملی در تاشکند، خداداد به صراحت از شرایط فنی تیم ملی در نیمه دوم انتقاد کرد. او از نوسان بین دونیمه هم سخن گفت. خداداد مدعی شد سامان قدوس وقتی از زمین بیرون رفت، همه چیز به هم ریخت و تیم ملی قدرت بازیسازی اش را از دست داد. اما این، همه انتقادهای عزیزی در آن بازی نبود؛ چرا که او گفت ازبکستان قدرت درجه ۲ آسیاست که ما مقابل این تیم با مشکل مواجه شدیم.اگر امیر قلعه نویی بایت شنیدن چنین انتقادهای صریحی، آن هم از سوی یکی از مهمترین مشاورانش در تیم ملی خوشحال و مسرور شده باشد جای تعجب دارد. به عبارت بهتر، کناره گیری ناگهانی خداداد از تیم ملی، چندان هم بی حکمت و بی دلیل نیست!