ایران – ژاپن؛ نگذار حسرت، 20 ساله شود

به گزارش منیبان، نگاهی به تاریخ بازی تیم ملی ایران و ژاپن، ما را متوجه یک حقیقت تلخ خواهد کرد. فاصله پیروزی‌های ما مقابل سامورایی‌های آسیا طولانی‌ و طولانی‌تر می‌شود. این فاصله زمانی به خوبی می‌تواند فاصله فنی دو کشور و پیشرفتی که یکی از طرفین انجام می‌دهد را به خوبی نشان دهد. تیم برانکو ایوانکوویچ در مقدماتی جام‌جهانی 2006 ژاپن را شکست داد. در آن زمان هم مثل الان این نتیجه بسیار ارزشمند محسوب می‌شد و به یک حسرت پایان داده بود اما حسرتی به عمر 12 سال. امیرقلعه نویی و شاگردانش اما به دنبال از بین بردن یک حسرت 19 ساله هستند. یک حسرت بزرگ و یک آبروریزی بزرگتر که پاک کردن آن مهم‌ترین وظیفه تیم ملی در تورنمنت پیش رو است. نتیجه‌ای که به اندازه یک جام می‌تواند برای فوتبال ما و هوادارانش ارزش داشته باشد.دیدار با ژاپن با حضور کارلوس کی‌روش در مرحله نیمه نهایی جام ملتهای آسیا 2019، همان دیداری بود که پیروزی در آن می‌توانست فواصل برد ما را خیلی طولانی نکند. در این بازی اما نه تنها ایران پیروز نشد که سنگین‌ترین شکست‌های تاریخش را متحمل شد تا وظیفه‌ای که به دوش امیرقلعه‌نویی می‌افتد بسیار سنگین‌تر و حیاتی‌تر باشد.

اتفاقات بازی با سوریه این وظیفه را حالا سخت‌تر از قبل هم کرده است. تیمی که از یک بازی سخت و نفس‌گیر 120 دقیقه‌ای آمده و 10 نفره بازی کرده و ستاره‌اش را هم برای بازی با ژاپن در همان بازی جا گذاشته است.ژاپنی‌ها برخلاف ایران، بردی راحت را چهار ساعت قبل از ما تجربه کردند و همین اتفاقات می‌تواند بازی را در شرایطی بهتر برای حریف برگزار کند.با این حال این طلسم 19 ساله علاقه‌ای به شنیدن این دست از بهانه‌ها و مشکلات ندارد. خستگی، نبودن یک یا چند بازیکن و هیچ دلیل دیگری نمی‌تواند باز هم باخت دیگری را توجیه کند.همه طلسم‌ها اینجا در مرحله یک‌چهارم نهایی جمع شده‌اند تا سدی بلند مقابل ایران بسازند. هیچ هواداری دوست ندارد حسرت شکست دادن ژاپن به 20 سالگی برسد و حسرت قهرمانی نیم‌قرن را رد کند. تیم ملی ایران حتی اگر پیرترین تیم جام باشد با این نسل طلایی هواداران را با هیچ اتفاقی به جز شکست دادن ژاپن راضی نخواهد کرد.هواداری که شاید با درنظر گرفتن پتانسیل موجود، با اغماض از قهرمان نشدن بگذرد اما هیچ راهی برای گذشت از یک شکست دیگر نخواهد داشت.