چالش بزرگ سرخابی ها برای خصوصی سازی/از چاله به چاه نیفتیم!

به گزارش منیبان، واگذاری استقلال و پرسپولیس شاید یکی از آرزو‌های دیرینه هواداران دو باشگاه در سال‌های اخیر بوده، اما بزرگترین دغدغه اهالی ورزش به ویژه فوتبال در مقطع کنونی نحوه واگذاری و آینده این اقدام تاریخی است.

هرچند مسئولان سازمان خصوصی سازی در برهه کنونی با جدیت تاکید دارند این ماجرا به خوشبختی دو باشگاه ختم خواهد شد و پس از چند دهه بلاتکلیفی حالا این مهم در آستانه انجام است، اما همچنان بخش عمده‌ای از هواداران دو تیم نگرانند مقوله واگذاری مشکلات و دردسر‌های این دو باشگاه بزرگ فوتبال ایران را بیشتر کند و در آینده به واسطه تعجیلی که در این اتفاق روی داده است استقلال و پرسپولیس با بحران‌های جدیدی رو به رو شوند.

هرچند مدیران دو باشگاه در جلسات متعددی که با مسوولان سازمان خصوصی‌سازی برگزار کردند روش‌های مرسوم و قانونی برای واگذاری را بررسی کردند و در نهایت به یک راهکار نهایی دست پیدا کردند تا سهام این دو باشگاه به صورت قطره چکانی در بازار فرابورس به بخش خصوصی واگذار شود، اما مساله مهم این است که آیا در روش‌های در نظر گرفته شده برای واگذاری این دو باشگاه آیا تدبیری اتخاذ شده که فردا این طرح دچار شکست زودهنگام نشود؟

حقیقتی انکار ناپذیر در خصوص استقلال و پرسپولیس وجود دارد که آن‌ها به واسطه مدیریت‌های نتیجه‌گرا گرفتار انبوهی از بدهی‌های معوقه هستند و پرداخت این بدهی‌ها نه تنها کار راحتی نیست بلکه یکی از سخت‌ترین اقدامات مدیریتی در این حوزه به شمار می‌رود به گونه‌ای که هر روز یک پرونده شکایت از این دو باشگاه به ثبت خواهد رسید حالا نگرانی بزرگ این است که با اجرای فرایند واگذاری این مشکلات به بخش خصوصی هم سرایت کند و آن‌ها با بحران‌های بزرگ اقتصادی و مالی رو به رو شوند و شکایت‌ها و تنش‌های مالی به لایه‌های مختلف جامعه سرایت کند و یک معضل بزرگ اجتماعی در این میان شکل بگیرد.

شاید در مقطع کنونی بخش قابل توجهی از چهره‌های شناخته شده فوتبال ایران و جامعه پیشکسوتان این دو باشگاه از موضوع واگذاری استقبال کنند و این مورد را به فال نیک بگیرند، اما با مرور رفتار‌های این طیف در موارد مشابه می‌توان به این مساله اشاره کرد که پیشکسوتان در کسری از ثانیه نظر خود را تغییر خواهند داد تا مجبور نشوند در این میان هزینه‌ای را به جان بخرند.

برگزاری نشست هم اندیشی مسئولان سازمان خصوصی سازی با پیشکسوتان دو باشگاه در ظاهر اتفاقی مبارک و ایده آل به نظر می‌آید، اما آن‌ها میزان اثرگذاری زیادی در جامعه هواداری ندارند به همین دلیل در مقاطع حساس ترجیح می‌دهند قید مواضع شخصی خود را بزنند و همراه با موج به راه افتاده در جامعه اظهارنظر کنند، از این رو باید با حساسیت مضاعف و بسیار زیادی این موضوع را پیش برد و از هرگونه رفتار احساسی و تصمیم‌گیری عجولانه در این پروسه خودداری کرد در غیر این صورت در آینده‌ای نه چندان دور شاهد بروز مشکلاتی عجیب و غریب در این حوزه خواهیم بود تا دوباره به دنبال راه چاره باشیم تا تصمیم اشتباه خود را به نوعی جبران کنیم البته که باید به این چالش هزینه اجتماعی و افزایش نارضایتی جامعه هواداری دو باشگاه را نیز اضافه کنیم.