رفتار ناجوانمردانه اسکوچیچ با ستاره های لیگ برتر
تفکرات دراگان اسکوچیچ به گونهای است که برترین پاسورهای لیگ جایی در ترکیب تیم ملی ندارند.
به گزارش منیبان، تیم ملی آماده میشود تا سه شنبه ۹ فروردین، در آخرین بازی از مرحله انتخابی جام جهانی جهانی در منطقه آسیا به مصاف لبنان برود. دیداری که مقرر شده به میزبانی شهر مشهد برگزار شود. ایران پیش از این صعودش به جام جهانی را قطعی کرده و شاید این بازی تشریفاتی باشد. هرچند که شاگردان دراگان اسکوچیچ امید زیادی دارند کرهجنوبی در آخرین بازی امتیاز از دست دهد و آنها به عنوان صدرنشین از گروه نخست، به جام جهانی برسند.
دراگان در شرایطی تیمش را مهیای جدال با لبنان میکند که حالا علیرضا جهانبخش که پیش از این به دلیل ابتلا به کرونا بازی برابر کرهجنوبی را از دست داده بودد، به ترکیب برگشته و یکی دو نفر دیگر همچون صادق محرمی هم که به دلیل محرومیت بازی را از دست داده بودند، مهیای جدالی تازه با پیراهن تیم ملی میشوند.
حالا همه چیز دست به دست هم داده تا ایران با ثبت یک برد دیگر، خاطرات تلخ شکست برابر کرهجنوبی در هفته نهم این رقابتها را به دست فراموشی بسپارد و با برد، رقابتهای انتخابی جام جهانی را پشت سر بگذارد. شاید همین موضوع باعث شود تا دراگان کمتر دست به ریسک بزند و با ترکیب اصلی به میدان برود. ترکیبی که پیشتر در همین رقابتها به اندازه کافی از آن سود برده است. هرچند که اگر یک درصد هم احتمال داشته باشد اسکوچیچ بخواهد در آخرین بازی انتخابی جام جهانی به بازیکنانی که کمتر بازی کردهاند میدان دهد، باز هم سهم بهترین پاسورهای لیگ ادا نمیشود!
نکتهای که این اواخر بحث فراوانی در پی داشته این است که دراگان اسکوچیچ چشمش را به روی بهترین پاسورهای لیگ بسته و حاضر نیست از آنها در ترکیب اصلی تیم ملی ایران استفاده کند؛ تعدادی از آنها را که اصلا دعوت نکرده، آنهایی هم که دعوت میشوند اصلا فرصت بازی به دست نمیآورند مگر اینکه خلافش ثابت شود.
با نگاهی به جدول برترین پاسورهای لیگ برتر اسامی مهمی به چشم میخورد؛ محسن آذرباد و مهدی ترابی با 8 و 9 پاس گل، پرچم تیمهای پرسپولیس و مس رفسنجان را در این زمینه بالا نگه داشتهاند. آذرباد که اصلا به تیم ملی دعوت نشده و مهدی ترابی هم که معمولا در تمامی اردوهای ملی حضور دارد، به نیمکت دوخته شده است. حتی در دیدار برابر کرهجنوبی که اسکوچیچ چندین مهره تاثیرگذارش را در اختیار نداشت و بهترین زمان استفاده از مهدی ترابی بود، این مربی کروات ترجیح داد یکی از تاثیرگذارترین بازیکن این فصل پرسپولیس را روی نیمکت بنشاند.
بحثبرانگیزترین تصمیم دراگان اسکوچیچ در این زمینه مربوط به سعید صادقی است؛ هافبک خوشفکر گلگهر سیرجان در این فصل، اوج هنرش را نشان داده و با دادن ۸ پاس گل و زدن ۷ گل، موثرترین بازیکن لیگ برتر بوده است. با اینحال، دراگان در شرایطی که ادعا کرده تمامی بازیهای لیگ را زیر نظر دارد و بهترینها را به اردوی تیم ملی میبرد، حتی حاضر نشده سعید صادقی را به تیم ملی فرابخواند. این تصمیم با اعتراض شدید مسئولان گلگهر مواجه و باعث شد آنها انتقادات تندوتیزی نسبت به سرمربی تیم ملی داشته باشند.
در رده سوم پاسورهای برتر اسامی نام آشنایی همچون مهدی مهدیپور و سجاد شهباززاده از استقلال و سپاهان با ۵ پاس گل دیده میشود. اولی به تیم ملی دعوت شده و اتفاقا در دیدار برابر کرهجنوبی فرصت یکنیمهای برای بازی به دست آورد. شهباززاده هم که کلا به تیم ملی دعوت نشده است. گو اینکه مهدیپور هم که پیشتر به دلیل ابتلا به کرونا فرصت حضور در اردوی تیم ملی را از دست داده بود، بالاخره پیراهن تیم ملی را در دیدار حساس برابر کرهجنوبی به تن کرد.
نهایتا سروش رفیعی و دانیال اسماعیلیفر هم ردهبندی برترین پاسورهای لیگ برتر را که هردو از سپاهان هستند و ۴ پاس گل دادهاند را کامل میکنند. از این دو نفر هم یکی به تیم ملی دعوت شده و دیگری نه. اسماعیلیفر با وجود آنکه به جای صادق محرمی محروم به اردوی تیم ملی فراخوانده شد، روی نیمکت نشست تا شجاع خلیل زاده و عارف غلامی که ذاتا مدافعان میانی هستند به جای او در سمت راست خط دفاعی به میدان بروند.
با نگاهی به همین فهرست کوتاه مشخص میشود که از بین ۷ پاسور برتر لیگ برتر فقط ۳ نفر به تیم ملی فراخوانده شدهاند که این 3 نفر هم هیچ کدام در برنامههای دراگان اسکوچیچ جایی ندارند و بیشتر روی نیمکت نشستهاند. این موضوع البته پیشتر درباره سروش رفیعی هم صدق کرده و زمانی که این بازیکن فرصت حضور در اردوی تیم ملی را داشته، بیشتر به چشم بازیکنی ذخیره به او نگاه شده است تا بازیکن اصلی.
پاسورها خوشبخت نمیشوند؟
همانطور که در بالا عنوان شد بهترین پاسورهای لیگ برتر که بعضا برترین ستارههای تیم خودی در رقابتهای داخلی هستند، شانسی برای حضور در ترکیب اصلی تیم ملی در عصر دراگان اسکوچیچ ندارند. این مورد دلایل متعددی میتواند داشته باشد که یکی از آنها سلیقه سرمربی است. اسکوچیچ تفکرات خاص خودش را دارد و مثل هر سرمربی دیگری این حق را دارد تا بازیکنان مورد علاقهاش را به تیم ملی دعوت و از آنها در ترکیب اصلی استفاده کند.
دیگر دلیلی که باعث شده برترین پاسورهای لیگ برتر شانسی برای حضور در ترکیب اصلی نداشته باشند هم مربوط به سبک و سیستم بازی تیم ملی است که بر پایه استفاده همزمان از دو هافبک با خصلتهای تدافعی است؛ جایی که شانس احمد نوراللهی و سعید عزتاللهی برای بازی در ترکیب اصلی بیش از بقیه شده است.
فاکتور مهم دیگر هم بحث تجربه است؛ با دیدن اسامی هافبکهایی که اخیرا به تیم ملی فراخوانده شدهاند میشود پی برد که بسیاری از آنها در مقایسه با پاسورهای برتر لیگ برتر، تجربه بیشتری دارند. سعید عزتاللهی، میلاد سرلک، احسان حاج صفی، وحید امیری، احمد نوراللهی، سامان قدوس، علیرضا جهانبخش، علی قلیزاده، الهیار صیادمنش و کمال کامیابینیا در چند اردوی اخیر به عنوان هافبک به تیم ملی دعوت شده اند تا در کنار چهرههایی که از آنها نام برده شد بتوانند کمربند میانی تیم ملی را محکم کنند.
حالا با نگاهی به این فهرست، مشخص میشود که مثلا به غیر از میلاد سرلک و اللهیار صیادمنش، سایر این هافبکها از تجربه بیشتری برای بازی در تیم ملی برخوردار هستند. این موردی است که شاید تاثیر زیادی در ندیده شدن یا کم دیده شدن بهترین پاسورهای کنونی لیگ برتر دارد. حال اینکه ترجیح دادن فاکتور تجربه به تاثیرگذار بودن، به صلاح تیم ملی است یا خیر، موضوعی است که دراگان باید به آن پاسخ نهایی را بدهد.