- آرشیو اخبار 1
- ورزشی 2
حواله‌های کثیف به فوتبالیست‌های ایرانی که در قطر زنگ تفریح بودند!
اهدای حواله خودرو به بازیکنان تیم ملی فوتبال و انتشار لیست ۳۲ نفره آن ها، باعث شده تا بار دیگر انتقادها از این موضوع بالا بگیرد.
به گزارش منیبان و به نقل از جماران؛ در روزهای گذشته، خبر اهدای حواله خودرو به بازیکنان تیم ملی فوتبال و واردات خودروهای بعضی از این نفرات از طریق گمرک بوشهر خبرساز شد. ماجرای اهدای خودرو به عنوان پاداش صعود به جام جهانی به ملی پوشان فوتبال به هفتم بهمن ماه ۱۴۰۰ بر می گردد که بازیکنان ایران با کسب پیروزی یک بر صفر مقابل عراق و در فاصله سه دیدار مانده به پایان مرحله مقدماتی، به جام جهانی راه پیدا کردند.بازیکنان تیم ملی ایران پس از صعودشان به جام جهانی قطر درخواست‌هایی برای در نظر گرفتن پاداش ویژه از سوی مسؤولان کشوری و فدراسیون فوتبال داشتند و بعد از اینکه نسبت به آنها بی‌توجهی شده بود، اعتراض‌شان را به‌طور رسمی و رسانه‌ای نشان دادند و آن را در صفحات مجازی خود منتشر کردند که البته در فاصله دو ماه مانده به جام جهانی، وعده مجوز ورود خودرو خارجی به کشور به آنها داده شد.معاون اول رئیس جمهوری و وزیر ورزش و جوانان پس از صعود تیم ملی ایران به جام جهانی وعده پاداش داده بودند که شب دیدار مقابل آمریکا، این قول(مجوز ورود یک دستگاه خودرو خارجی) عملی شد تا از همان زمان این موضوع مورد انتقاد قرار بگیرد.
در روزهای گذشته رسانه طرفداری با انتشار سندی رسما اعلام کرد که ۵ بازیکن خودروهای خود را از گمرک وارد کرده اند. بر این اساس پیام نیازمند، علی قلی زاده و احمد نوراللهی پورشه ماکان وارد کردند، مهدی ترابی با مجوز خود اقدام به واردات یک خودرو مازراتی کرده و سردار آزمون هم رنجرور ولار وارد کشور کرده است.از سوی دیگر هم فرهیختگان اقدام به انتشار اسامی ۳۲ بازیکنی کرده که حواله واردات خودروی خارجی کرده‌اند که اسامی آنها عبارت است از:احسان حاج صفی، سردار آزمون، وحید امیری، شجاع خلیل زاده، صالح حردانی، یاسین سلمانی، رامین رضاییان، علی کریمی، کریم انصاری فرد، سامان قدوس، مهدی قایدی، میلاد سرلک، سعید عزت‌اللهی، میلاد محمدی، مرتضی پورعلی گنجی، امید ابراهیمی، مهدی طارمی، علیرضا بیرانوند، صادق محرمی، سید مجید حسینی، علی قلی‌زاده، مهدی ترابی، ابوالفضل جلالی، سیاوش یزدانی، علیرضا جهانبخش، امیر عابدزاده، محمدحسین کنعانی‌زادگان، امید نورافکن، سید پیام نیازمند، احمدنوراللهی، روزبه چشمی و سید حسین حسینی
متر و معیار اهدای پاداش به بازیکنان چیست؟
با نگاهی به اسامی ذکر شده، اولین سوالی که به ذهن می آید این است که دقیقا با چه متر و معیاری این ریخت و پاش‌ها صورت گرفته و یک لشکر ۳۲ نفره حواله به جیب زده اند؟ در حالی که تعدادی از آن ها اصلا در جام جهانی حضور نداشته اند یا اگر هم حاضر بودند، به میدان نرفته اند؟ بعضی بازیکنان هم کل حضورشان در زمین به ده دقیقه نرسیده اما بابت یک سفر توریستی به قطر، حواله خودرو گرفته اند؟ در شرایطی که پیش از اعزام به جام جهانی هم بازیکنان پاداش های خوبی از جمله تعداد زیادی سکه از دولت دریافت کردند و پس از آن هم حواله خودروهای خارجی به نامشان زده شده است؟
هیاهو برای هیچ!
خیلی ها در پاسخ به انتقادات از اهدای پاداش های ویژه به فوتبالیست ها، درآمد زا بودن آن و کسب درآمد های دلاری از حضور در جام جهانی را مطرح می کنند؛ این در حالی است که تا کنون حتی مشخص نشده که این پول ها آیا به دست فدراسیون ایران رسیده یا نه، و اگر هم رسیده که با شاهکارهایی مانند پرونده ویلموتس یک شبه بر باد رفته؛ به موضوع اصلی برگردیم. در حالی که بازیکنان ایران برای صعود به جام جهانی و زنگ تفریح شدن در گروه و خوردن ۶ گل از انگلیس حواله خودروی خارجی دریافت می‌کنند که همین چند روز قبل، ناهید کیانی که برای اولین بار در تاریخ موفق شد طلای تکواندوی دنیا را کسب کند، تنها با یک کارت هدیه پنج میلیونی تجلیل می‌شود! در حالی که خیلی از ورزشکار ها هنوز پاداش سال های قبل خود بابت مسابقات آسیایی، جهانی و... را نگرفته اند، یا تعداد سکه ها و پاداش دلاری شان تبدیل به ریال شده و ارزشی برای آن نمانده، فوتبالیست ها خودروهای لوکس وارد کرده اند تا مشخص شود کل قهرمانی های جهان و المپیک سایر رشته ها اندازه باخت با ۶ گل به انگلیس، ارزش ندارد.
به بازیکنان تیم ملی ۲۰۶ بدهید!
درست در سخت‌ترین روزهای اقتصادی و معیشتی، در روزهایی که حقوق یک کارگر و کارمند حتی کفاف اجاره خانه و هزینه یک هفته زندگی را نمی دهد، در شرایطی که استخوان‌های تعداد زیادی از خانوارها زیر فشار اقتصادی و درآمدی له شده، بازیکنان تیم ملی خودروی خارجی وارد کرده اند. در حالی که مردم عادی حتی در خواب هم نمی‌توانند سوار چنین خودروهایی شوند و باید برای خرید یک پراید ساده یا یک ۲۰۶ که از نظر مسئولان با لندکروز فرقی ندارد، باید ماه‌ها پول خود را در حساب بگذارند، مدت‌ها در صف قرعه‌کشی‌های لاتاری گونه منتظر باشند و نهایتا سه سال بعد خودرویی را تحویل بگیرند که سوار شدن بر آن عین دست دادن با فرشته مرگ است! اگر چه وضع درآمدی فوتبالیست‌ها در همه جای دنیا همین طور است و آنها جزو قشر مرفه جامعه‌اند که نقدی هم بر آن نیست، اما وقتی خوردن یک وعده غذای ساده برای خیلی‌ها آرزو شده، دقیقا طبق کدام متر، معیار و قانون باید از جیب مردم و ذخیره بیت‌المال، حواله واردات خودروی خارجی به فوتبالیست‌هایی داده شود که سال‌هاست هیچ افتخاری کسب نکرده‌اند، به حریف تمرینی انگلیس تبدیل شده‌اند و بزرگ‌ترین افتخارشان عکس گرفتن با جام قهرمانی کافاست؟ شاید بهتر بود به این بازیکنان هم حواله ۲۰۶ می‌دادند تا مشخص می‌شد واقعا خودرویی که مردم سوار می‌شوند با نمونه خارجی‌اش تفاوتی ندارد!