چند سال بود که تقریبا همسرم را از نظر عاطفی رها کرده و سرگرم امور روزمره خودم بودم. بیشتر اوقاتم را در مهمانی ها و مسافرت ها می گذراندم یا در منزل پسرم با نوه هایم بازی می کردم. هیچ گاه به خاطرم نمی رسید که همسرم نیز به وجود من در خانه نیاز دارد.