گفتگو با قاتلی که تا دو هفته پیش سر کاروزندگی اش بود!

به گزارش منیبان به نقل از وقت صبح، «وحید» که تصور نمی‌کرد بعد از ۲۰ سال زندگی مشترک، همسرش زیر خروارها خاک بخوابد و خودش نیز مهر قاتل شدن بر پیشانی‌اش حک شود، نمی‌دانست چطور به بچه‌هایش بگوید که مادرشان به این زندگی خیانت کرده و وی نیز او را به قتل رسانده.

حالا باید مونس تنهایی‌اش هم‌سلولی‌هایش شوند که مثل او زیر تیغ مرگ قرار گرفته بودند. 

«وحید» مرد میانسالی است که حدود دو هفته پیش به اتهام قتل همسرش دستگیر و روانه زندان شده است. در ادامه گفت‌وگوی خبرنگار جام جم را با وی می‌خوانید. 

قبل از دستگیری چه کار می‌کردی؟ 

تا همین چند هفته پیش کار داشتم، زندگی، همسر و دو فرزند دوست‌داشتنی؛ پسری که به تازگی به سربازی رفته بود و دختر خردسالی که به مدرسه می‌رفت. 

کارم نقاشی چوب است. با عشق و علاقه‌ای که به همسر و زندگی‌ام داشتم، روزی ۱۶ ساعت کار می‌کردم. سختی می‌کشیدم تا آن‌ها درد و رنجی نداشته باشند و راحت زندگی کنند؛ اما همه چیز در یک لحظه از بین رفت و من تبدیل به یک قاتل شدم. 

تقصیر همسرم بود. او به من و بچه‌ها خیانت کرد. دل در گرو مرد غریبه‌ای داد. ما را به خاک سیاه نشاند. 

مانده‌ام چگونه به بچه‌ها بگویم مادرشان به من خیانت کرد و من او را کشتم. همسرم با خیانتش آتش به زندگی‌مان زد و رفت. 

چطور متوجه این خیانت شدی؟

از دو سال پیش شک‌هایی داشتم؛ اما روز حادثه این شک به یقین بدل شد و بوی جنایت گرفت. همسرم پنهانی با مردی معتاد دوست شده و این رابطه شکل گرفته بود. 

حتی با اصرارهای همسرم برای ادامه زندگی از تهران به کرج آمدیم. من خیال می‌کردم به خاطر بستگانش دوست دارد به کرج بیاید، نگو او سر و رازی با مردی در این شهر داشت. 

من ۲۰ سال برای این زندگی زحمت کشیدم و همسرم با خیانتش آن را از بین برد. 

او حتی توسط همان مرد، معتاد شده بود. زمانی که به او گفتم معتاد شده‌ای، بنای ناسازگاری گذاشت و مدام می‌گفت من دروغ می‌گویم و خودزنی می‌کرد. 

چرا طلاقش ندادی؟

او طلاق نمی‌خواست. بدرفتاری‌ها و تندخویی‌های همسرم باعث شده بود مدام با هم دعوا کنیم و یک روز خوش نداشته باشیم. 

من نیز تصمیم گرفتم او را طلاقش دهم؛ اما باز هم دلم به حال بچه‌هایم سوخت و دوست نداشتم آن‌ها سرگردان و آواره این خانه و آن خانه شوند. به ناچار این زندگی را ادامه دادم. 

از کجا ماجرای این خیانت لو رفت؟

هر از گاهی از همسایه‌ها می‌شنیدم که مردی غریبه در نبودم به خانه‌مان می‌آید. همسرم مدام با من تماس می‌گرفت تا ساعت دقیق بازگشتم به خانه را دریابد. 

وقتی می‌خواست حرف بزند به حمام و سرویس بهداشتی می‌رفت و مخفیانه تلفنی حرف می‌زد. زمانی که موضوع را از او جویا می‌شدم، می‌گفت که برای اعضای خانواده‌اش مشکلاتی پیش آمده و با آن‌ها حرف می‌زند. 

روزهای بعد وقتی از خواهر، برادر و دیگر اعضای خانواده‌اش ماجرا را جویا می‌شدم، می‌گفتند با همسرم حرفی نزده‌اند و مشکلی ندارند که او آن را حل کند. 

همین موضوعات دست به دست هم داد که بیشتر به او شک کنم. دیگر مطمئن شده بودم که باید فرد دیگری در زندگی‌اش باشد. حتی این اواخر علاقه‌ای به من نشان نمی‌داد و به وظایف همسری‌اش نمی‌رسید. 

از روز جنایت بگو

دیگر مطمئن شده بودم او با مردی رابطه دارد؛ اما این که آن مرد چه کسی بود، نمی‌دانستم. چند روز پیش از حادثه دوباره از همسایه‌ها پرس و جو کردم که متوجه شدم آن مرد غریبه دوباره مخفیانه به خانه‌ام آمده است. 

مطمئن شدم آن مرد دوباره بازمی‌گردد. تصمیم گرفته بودم این بار بلایی بر سر آن دو بیاورم. آن روز صبح سر کارم رفتم. 

اما هنگام ظهر مرخصی گرفته و به خانه بازگشتم. کشیک دادم تا این که دیدم خودرویی نزدیکی خانه‌مان پارک کرد و راننده آن وارد ساختمان ما شد. 

به سرعت خود را به ساختمان رساندم و دیدم آن مرد وارد آپارتمانمان شد؛ اما چهره‌اش را ندیدم. ساعتی منتظر ماندم، سپس به مدرسه دخترم رفتم و او را از آنجا بیرون آوردم و نزد خواهرم بردم و از او خواستم که مراقبش باشد. 

بعد چه شد؟

سراسیمه خود را به آپارتمان رساندم. کلید انداختم؛ اما در باز نشد. انگار کلیدی پشت در بود. آن‌قدر در زدم که همسرم مجبور شد در را باز کند. صدای آب حمام می‌آمد. 

زمانی که در را باز کرد. لباس و سرش خشک بود؛ اما می‌گفت در حمام بوده است. حمام را که نگاه کردم دیدم پر از آب است و به نظر می‌رسید فقط آب را باز گذاشته و به حمام نرفته است. 

ناگهان صدایی شنیدم. دیگر مطمئن بودم باید کسی در خانه باشد. اتاق‌ها را جست‌وجو کردم و وارد اتاق خواب شدم. 

در کمد را که باز کردم با مردی چمباتمه زده روبه‌رو شدم که سراسیمه در حالی که کفش‌هایش ر ا به دست داشت بیرون آمد. او را شناختم. 

مدام می‌خواست به من بگوید با زنم رابطه ندارد و می‌گفت آمده تا او را نزد پزشک ببرد؛ اما حرف‌هایش را باور نکردم. او از غفلتم سوءاستفاده کرد و گریخت. 

همسرم نیز فریاد می‌زد و می‌گفت به او علاقه دارد و از من می‌خواست کاری با آن مرد نداشته باشم. 

بعد مانتویش را پوشید تا پشت سر او برود که دیگر طاقت نیاوردم. همسرم را به سمت تخت اتاق خواب هول دادم و با دستانم خفه‌اش کردم. بعد هم به پلیس زنگ زدم و تسلیم شدم. 

می‌دانی چه سرنوشتی در انتظارت است؟ 

هر چه باشد می‌پذیرم. همسرم به من خیانت کرد و همین باعث شد مرتکب جنایت شوم. 

حرف آخر؟ 

نگران دو فرزندم هستم. چطور می‌خواهند باور کنند که مادرشان به من و آن‌ها خیانت کرده است. 

اگر بمیرم هم ناراحت نیستم. زنم را کشته‌ام باید مجازات شوم؛ اما دلم برای بچه‌هایم می‌سوزد. نگران آینده آن‌ها هستم. از فرزندانم می‌خواهم که مرا ببخشند./خراسان