نشانه‌های شغل سمی که باید فورا استعفا دهید
اگر شیفت کاری را هشت ساعت در شبانه‌روز در نظر بگیریم، اغراق نکرده‌ایم اگر بگوییم تقریباً یک‌سوم عمر خود را مشغول به کار هستیم! از این رو، بهتر است تلاش کنیم که رضایت شغلی داشته باشیم و نه وحشت.
به گزارش منیبان، اگر شغل فعلی‌تان مایه خوشحالی و خوشدلی‌تان نیست، یا اگر کار شما تبدیل شغل سمی شده، وقت آن رسیده که استعفا دهید. شاید باید دنبال شغل دیگری بگردید یا در جای بهتری مشغول به کار شوید. در ادامه، ۵ نشانه شغل سمی را معرفی می‌کنیم. اگر سر و کله این نشانه‌ها در زندگی‌تان پیدا شد، بهتر است کار فعلی خود را رها کنید و دنبال فرصت‌های شغلی بهتر باشید.
نشانه‌ی ۱: نبود فرصت‌های رشد
پیشرفت شغلی، یادگیری و فرصت‌های رشد برای بسیاری از کارمندان اهمیت زیادی دارد. طبق یک نظرسنجی از انجمن روانشناسی آمریکا، ۹۱ درصد از پاسخ‌دهندگان اعلام کردند که به امکان و فرصت‌های پیشرفت شغلی اهمیت می‌دهند. در واقع، یکی از دلایل اصلی این افراد برای ترک کار، این است که چشم‌انداز و فرصت پیشرفت شغلی متصور نیستند.
کریستین پاپا(Kristin Papa)، درمانگر و بنیانگذار درمان و سلامتی قلبی باز، می‌گوید: «ما بسیاری از ساعات روز را در شغل خود می‌گذرانیم و اغلب حس هدفمندی را از حرفه‌مان می‌گیریم. گیر افتادن در شغلی که فضایی برای رشد ندارد، می‌تواند باعث احساس رکود و تردید در هدف‌مان شود. تداوم این وضعیت می‌تواند بر سلامت روان ما تأثیر منفی بگذارد، ما را بی‌انگیزه، بی‌تفاوت یا حتی تسلیم کند.»
اگر شغل فعلی شما فرصتی برای یادگیری، تقویت مهارت‌ها و پیشرفت ارائه نمی‌دهد، احتمالاً احساس نارضایتی خواهید کرد. اگر شغل‌تان به بن‌بستی منجر می‌شود که فرصت‌های بهتر یا رشد شخصی در پی ندارد، این نشانه‌ی خوبی است که به ترک آن فکر کنید. مسیر نقش و مسئولیت شغلی که هرگز تغییر نمی‌کند و به شما اجازه نمی‌دهد رشد کنید و چالش جدیدی تجربه کنید، حتماً به رکود و نارضایتی منتهی می‌شود.
چگونه می‌توان فهمید که شغل شما به رشدتان کمکی نمی‌کند؟ نشانه‌های اصلی اینکه شغلی به رشد شما کمک نمی‌کند، عبارت است از: توسعه ندادن مهارت‌های جدید، نبود چالش‌های جدید و نداشتن فرصت برای پیشرفت درون شرکت است. رشد لزوماً به معنای ارتقای شغلی نیست. رشد حرفه‌ای می‌تواند شامل یادگیری یک مهارت جدید، ایجاد یک برنامه‌ی جدید یا فرصت‌هایی برای ارتباط با همکاران باشد.
نشانه‌ی ۲: مشکلات اخلاقی
اگر کارفرمایتان از شما می‌خواهد که ارزش‌های شخصی‌تان را زیر پا بگذارید یا کار غیرقانونی انجام دهید، زمان آن رسیده که شغل خود را ترک کنید.
جنی فلورا ولز(Jenny Flora)، درمانگر ساکن کالیفرنیا، می‌گوید: «مشکلات اخلاقی می‌تواند سهم بزرگی در نارضایتی شغلی داشته باشد. اگر در محل کار شاهد رفتارهای نامناسب هستید، احساس می‌کنید با اعتقادات اخلاقی کارفرما همسو نیستید، یا متوجه رفتارهای غیرقانونی بین همکاران خود می‌شوید، این تجربیات استرس و اضطراب زیادی ایجاد می‌کند که مدیریت آن‌ها در کنار وظایف روزانه دشوار است.»
در برخی موارد، شاید بتوانید مرزهای مشخصی تعیین کنید که نشان دهد حاضر نیستید با زیر پا گذاشتن معیارهای حرفه‌ای خود، شهرتتان را به خطر بیندازید. اما اغلب اوقات ممکن است متوجه شوید که کار کردن برای رئیس، مدیر یا شرکتی که از شما انتظار دارد کارهای غیرقانونی انجام دهید، ارزشش را ندارد.
درخواست برای انجام رفتارهایی که ارزش‌های اخلاقی شما را زیر پا می‌گذارد، مانند چشم‌بستن بر روی کارهای غیرقانونی.
درخواست‌هایی که خطر خدشه‌دار کردن اعتبار حرفه‌ای شما را دارد یا باعث می‌شود به خاطر ارتباط با آن‌ها بدنام شوید.
معضلات اخلاقی که منجر به احساس گناه، اضطراب، استرس و سایر آشفتگی‌های عاطفی می‌شود.
مسائل حقوقی که شامل زیر پا گذاشتن قوانین، شرکت در فعالیت‌های غیرقانونی یا حتی کلاهبرداری می‌شود.
در نهایت، شما نمی‌خواهید در جایی بمانید که انتظار دارد ارزش‌های خود را نادیده بگیرید، اعتبار حرفه‌ای‌تان را به خطر بیندازید یا خود را در معرض خطر قانونی قرار دهید. اگر به‌خاطر مشکلات اخلاقی در محل کار خوابتان نمی‌برد، وقت آن رسیده است که موضع بگیرید و از آن سازمان خداحافظی کنید.
نشانه‌ی ۳: سلامت روان و احساسات
هر فردی با چالش‌های خاص خود در زمینه‌ی سلامت روان و احساسات روبه‌رو می‌شود، اما اگر شغل شما تأثیر جدی بر سلامت روانتان می‌گذارد، نشانه‌ی روشنی است که زمان ترک آن فرا رسیده است. استرس مداوم، اضطراب و ناخوشی در محل کار می‌تواند پیامدهایی به دنبال داشته باشد، از جمله افزایش خطر ابتلا به مشکلات سلامتی و فرسودگی شغلی.
برخی از مشاغل به دلایل مختلف می‌توانند استرس‌زا باشند. اینکه دائماً نگران باشید، قبل از رفتن به سر کار وحشت‌زده شوید و هر شب کاملاً خسته به خانه بیایید، نباید بخشی از «ماهیت شغل» شما باشد. این‌ها نشانه‌اند، نشانه‌هایی برای تغییر شغل.
زاویسلاک پیشنهاد می‌کند که بهتر است افراد مدنظر داشته باشند که شغلشان بر ابعاد مختلف رشد فردی چگونه تأثیر می‌گذارد. چهار بعد اصلی رشد فردی عبارتند از: جسمی، عاطفی، ذهنی و معنوی. اگر هر یک از این ابعاد به‌واسطه‌ی شغل، تحت تأثیر منفی قرار می‌گیرد، شاید وقت آن فرا رسیده است که از محل کار خود استعفا دهید.
عواملی که می‌توانند منجر به مشکلات روحی و روانی شوند عبارتند از:
حجم کاری بیش از حد
نداشتن تعادل بین کار و زندگی
انتظارات غیرمنطقی
محیط کار سمی
محیط کاری سالم باید از سلامت روان شما حمایت کند، نه اینکه آن را تحلیل ببرد. سلامت خود را در اولویت قرار دهید و اگر انتظارات یک موقعیت شغلی فراتر از توان روانی شما است، آن را نپذیرید یا ادامه ندهید.
نشانه‌ی ۴: فقدان علاقه و انگیزه
همیشه برای ترک شغل به یک دلیل بزرگ و عجیب نیاز ندارید. گاهی اوقات، بی‌علاقگی و بی‌انگیزگی دلایل کافی برای استعفا هستند. اگر هیچ علاقه‌ای به شغل ندارید چرا هنوز سرکار می‌روید؟ اگر شغل شما به‌حدی کسل‌کننده است که اشک‌تان را درمی‌آورد، بهتر است دنبال کار جدیدی بگردید.
زاویسلاک درباره این موضع می‌گوید: «خستگی و فقدان انگیزه شاید نشانه خستگی از کار باشد و با یک تعطیلات و مرخصی طولانی درست شود، اگر احساس خستگی مزمن و پوچی دارید، می‌توانید روی استعفا و ول کردن کار فکر کنید.»
هرچند گاهی راهی برای بازگرداندن انگیز و روحیه وجود دارد، اما بعضی وقت‌ها بهتر است که دنبال گزینه دیگری باشید. این گزینه باید بتواند به رشد شخصی و حرفه‌ای شما کمک کند.
نشانه‌ی ۵: محیط کار سمی
محیط کار سمی دلیل به شدت موجهی برای استعفا است. اگر هر روز صبح رفتن به دفتر شرکت برای شما مثل رفتن به میدان جنگ است، اگر از غیبت‌ها و زیرآب‌زنی‌ها خسته شدید و اگر دوست‌دارید هر لحظه از محل کار فرار کنید، این یعنی شما در یک فضای سمی و آلوده کار می‌کنید.
کارمندانی که احساس بی‌ارزش بودن کنند و در براب رتبعیض و زورگویی هیچ حمایتی دریافت نکنند به مرور از شغل خود ناراضی می‌شوند. محیط کار سمی سطوح بالای استرس، نارضایتی از حقوق و دستمزد، فرسودگی شغلی و فقدان فرصت‌های پیشرفت.
نشانه‌های محیط کار سمی
بیزازی از رفتن به محل کار و لحظه شماری برای خروج از آن
نگرانی در مورد همکاران زیرآب‌زن یا رئیسی که هر لحظه شما را تخریب می‌کند
خواسته‌های غیرمنطقی که متناسب با زمان و توان شما نیست
نبود اعتماد و احترام دو طرف
زاویسلاک اشاره می‌کند که بسیاری از ما به خاطر خستگی، استرس و فرسودگی ناشی از کار، این وضعیت را به عنوان امری عادی می‌پذیریم. همین مسئله باعث می‌شود ما به سختی بتوانیم یک محیط کاری سمی و بد را شناسایی کنیم. شاید برای شما هم پیش آمده که حس کرده‌اید در محیط بدی کار می‌کنید، اما بعد با مقایسه آن به این نتیجه رسیده‌اید که وضعیت دیگران هم چنین است.
ملاحظات مالی قبل از ترک شغل
استعفا دادن از یک شغل بد و از یک محیط کار سمی حسابی لذت بخش است، اما بی‌دردسر و چالش نیست. واقعیت این است که پول عامل مهمی است که نمی‌توان از آن چشم پوشید. در حالت ایده‌آل، شما باید پس‌انداز کافی برای چند ماه داشته باشید تا بتوانید راحت استعفا دهید و دنبال شغل جدید بگردید.
سعی کنید حداقل سه تا شش ماه پس‌انداز برای هزینه‌های زندگی خود داشته باشید تا بدون استرس دنبال شغل جدید بگردید. با این کار با آرامش بیشتری استعفا می‌دهید.
ملاحظات مالی که قبل از ترک شغل باید به آن‌ها فکر کنید
لیستی از تمام هزینه‌های خود در طول ماه تهیه کنید. این موارد شامل هزینه اجاره خانه، قبض برق، آب و گاز، هزینه روزمره خانه، وام‌ها و قرض‌ها می‌شود.
هزینه‌های غیرضروری را مشخص و حذف کنید.
درباره بیمه پرس و جو کنید. از بیمه بیکاری استفاده کنید.
رزومه خود را به روز رسانی کنید و برای دوستان و شبکه شغلی خود بفرستید.
استعفا می‌تواند تصمیم بزرگ و سختی باشد، آمادگی برای این تغییر می‌تواند آن را آسان و کم‌استرس‌تر کند.تنظیمات عمومی
نتیجه‌گیری
ترک کردن کاری که دارید آسان نیست، اما گاهی درست است، به‌ویژه اگر در شرایطی هستید که شغل فعلی‌تان سلامت، رشد، رفاه و آینده‌ی شما را تهدید می‌کند.
در یک کلام اگر شغل شما در روابط دوستانی و عاطفی، سلامت جسمی و سلامت روان شما مشکل ایجاد می‌کند باید سریع استعفا دهید.
