راهکاری برای درمان سوزش کلیه در روزه داران

به گزارش منیبان؛ عفونت و سوزش کلیه یکی از بیماری های کلیوی است که در زمان تشنگی و گرسنگی طولانی مدت در روزه داران تشدید یافته و مشکلاتی را برای آنها بوجود می آورد. سوزش کلیه یا سوزش مجرای ادرارکه با تکرر ادرار و تغییر رنگ ادرار همراه است علل گوناگونی دارد که عفونت یا سنگ ادراری از جمله این علت هاست.

گاهی در آزمایش ادرار یا کشت ادرار نشانی از عفونت یا سنگ ادراری دیده نمی شود . در پزشکی نوین به درمان علائم و تسکین سوزش ادرار پرداخته می شود بدون آنکه علت اصلی آن شناسایی و درمان شود.

علت و علائم سوزش کلیه

این مشکل که در روزه داری های تابستانی و در شرایط تشنگی و گرسنگی طولانی تشدید می شود ، ممکن است الزاماً ناشی از عفونت ادرار یا سنگ ادراری نباشد بلکه به علت سوء مزاج گرم ساده یا مادی در کلیه و مجاری ادرار و مثانه رخ دهد.

در روزه داری با تشنگی و گرسنگی سوءمزاج گرم کلیه و دیگر اجزای دستگاه ادرار، تشدید می شود و به دستگاه ادراری و دیگر بخش های بدن آسیب می رساند.

سوءمزاج گرم کلیه با علائمی مانند سرگیجه، حالت تهوع، تلخی دهان و سردرد همراه است برای درمان این بیماری بهتر است نوشیدنی و خوراکی های سرد مصرف کنید .

سوزش کلیه در روزه داران چگونه درمان می شود؟

برای درمان سوءمزاج گرم کلیه نوشیدن شربت سکنجبین رقیق شده با آب هندوانه ، خوردن کاهوی خرد شده در سکنجبین نعنا، نوشیدن شیره تخم خربزه 4 تا 5 بار در روز و هربارپس از دو ساعت بعد از غذا مفید است.

دقت داشته باشید که این توصیه ها را تا یک روز پس از رفع علائم ادامه دهید و در طول درمان، باید از هرنوع نوشیدنی و خوراکی گرمی بخش خودداری کنید و اگر علائم شما با روزه داری تشدید گردید و با این دستورالعمل ها نیز رفع نشد نباید روزه بگیرید.

نکاتی برای بیماران کلیوی در ماه رمضان

به بیماران مبتلا به بیماری کلیوی توصیه می شود در صورتی که قصد دارند در طی ماه مقدس رمضان روزه بگیرند، اقدامات احتیاطی لازم که در این بخش عنوان کرده ایم را انجام دهند.

بیماری مزمن کلیه ،بیماری بلند مدتی است که تدریجی عملکرد کلیه ها از دست می رود و می تواند به پنج مرحله براساس شدت بیماری طبقه بندی شود و حدود 13 درصد از جمعیت قطر را تحت تاثیر قرار می دهد.

دسته بندی شدت بیماری کلیوی یک بیمار می تواند نشان دهد آیا او قادر خواهد بود با امنیت کامل روزه بگیرد یا خیر. به عنوان مثال، بیماران مبتلا به نارسایی حاد کلیوی، تا زمانی که به طور کامل بهبود یابند، نباید روزه بگیرند.

با این حال، بیماران مراحل مختلفی از (بیماری کلیه)دارند و بیمارانی که در مرحله سه یا بالاتر تشخیص داده می شوند روزه توصیه نمی شود که به سرعت آب بدن را حفظ و آن ها را مستعد اختلال عملکرد کلیه و آسیب کلیوی کنند.

امتناع از غذا و آب ساعت های طولانی می تواند منجر به خشکی شود. بیماران باید با پزشک مشورت کنند تا شدت بیماری آن ها و خطرات بالقوه مرتبط با روزه گرفتن را ارزیابی کنند.

همو دیالیز(نوعی از درمان کلیوی جایگزین ) معمولا سه بار در هفته دیالیز انجام می دهند و نمی توانند به خاطر مصرف مایعات در طی این دوره روزه بگیرند؛ با این حال، این بیماران در طول بقیه هفته می توانند روزه بگیرند.

به بیماران پیوند کلیه توصیه می شود که از روزه گرفتن به خاطر مصرف دارو و زمان تجویز شده خودداری کنند. چون بسیاری از بیماران پیوند کلیه دیابت دارند، روزه گرفتن ممکن است تاثیر منفی بر سلامت آن ها داشته باشد. بنابراین، لازم است که این بیماران قبل از تصمیم گیری با پزشک مشورت کنند.

بیماران مبتلا به بیماری کلیوی باید با پزشک تغذیه مشورت کنند تا از محافظت کافی در برابر مشکلات بالقوه هنگام روزه گرفتن اطمینان حاصل کنند. بیماران کلیوی تمایل دارند از اهمیت حفظ یک رژیم سالم و متعادل در هنگام روزه چشم پوشی کنند.

بیماران مبتلا به بیماری های کلیوی نباید از خوردن سحری اجتناب کنند تا دچار ضعف بدنی نشوند و به خاطر داشته باشند که آن ها به کالری بیشتری نسبت به افراد سلامت نیاز دارند.

بیماران کلیوی باید مراقب باشند که مقادیر بالایی از سدیم، پتاسیم و فسفر بویژه در طی ماه رمضان مصرف نکنند سدیم به وفور در نمک است همانطور که پتاسیم در برخی از سبزیجات مانند گوجه فرنگی، سیب زمینی، و سبزیجات برگ سبز و برخی میوه ها نظیر موز، پرتقال، انبه، خرما، زردآلو، هلو، و طالبی وجود دارد.

فسفر در لوبیا، نوشابه های کربناته، آجیل و محصولات لبنی یافت می شود. بیمارانی که داروهای کاهش فسفر را مصرف می کنند باید در طول غذا، نه قبل و یا بعد از خوردن، قرص ها را مصرف کنند.

هر بیماری کلیوی نیاز غذایی خاص خود را برای ماه رمضان دارد. اگر پزشکان روزه را برای بیماران مبتلا به دیالیز تایید کنند، باید رژیم غذایی خود را در غذاهای کم پروتیین حفظ کنند تا از تحمیل بار اضافی بر روی کلیه ها اجتناب کنند که می تواند منجر به نارسایی کلیه و افزایش اوره در سیستم آن ها شود.

برعکس، بیماران دیالیز به افزایش جذب پروتیین، به ویژه پروتیین های حیوانی، به منظور جبران پروتئین از دست رفته در طول فرآیند دیالیز نیاز دارند.

بیماران کلیوی باید دو تا سه لیتر مایعات در روز بنوشند اگر حجم ادرار آن ها نرمال باشد در غیر این صورت، آن ها باید مصرف مایعات را کاهش دهند تا از حفظ آب جلوگیری کنند که می تواند بر قلب و ریه ها تاثیر بگذارد.

بیماران همودیالیز باید مراقب باشند که بیش از یک لیتر آب / مایعات پس از افطار برای جلوگیری از نگهداری آب که در غیر این صورت بر قلب و ریه ها تاثیر می گذارند، بنوشند. بیماران دیالیزی می توانند روزانه دو لیتر آب بخورند که بستگی به مقدار از دست رفته در فرآیند دیالیز دارد.

آن ها باید از مقدار مایعی که مصرف می کنند آگاه باشند و مصرف شیرینی و غذاهای چرب را کاهش دهند چون بیشتر در معرض بیماری های قلبی و عروقی هستند.

بیماران کلیوی هنگام روزه باید از صرف زمان قابل توجه در خارج منزل در دمای بالا اجتناب کنند و افزود که آن ها نیز باید از خوردن غذاهای شور اجتناب کنند.