رؤیای یک دل سیر برف‌بازی‌کردن
کودکان فصل سرما را دوست دارند اگر هوا آلوده نباشد و کرونا برود.
به گزارش منیبان، روزنامه ایران نوشت: «دو سال پیش همین موقع‌ها هنوز کسی نمی‌دانست قرار است چه روزهایی را با کرونا سپری کنیم. زمزمه‌هایی از دور و بر شنیده می‌شد اما هنوز آن اتفاق عظیم از ما دور به نظر می‌رسید. بیش از نیمی از زمستان سپری شده بود. شب یلدا بی‌کرونا رفته بود و خاطره خوشش در ذهن‌ها مانده بود. بچه‌ها برف‌بازی و شادی‌شان را کرده بودند و ته دلشان امید داشتند زمستان آخرین زورهایش را هم بزند و نمه برفی ببارد. کرونا آمد و آن ته‌مانده زمستان هم کرونایی شد و زمستان سال بعد و بعدترش هم که امسال باشد.
کودکان که ذوق برف و برف بازی داشتند البته در بعضی مناطق، امسال توانستند به نوایی برسند و آن طور که دلشان می‌خواست برف‌بازی کنند اما همه جا هم لزوماً این طور نبود. بعضی کودکان زمستان را تا اینجا بی‌برف سپری کرده‌اند و البته با آلودگی هوا. جالب است که ابتدا موضوع این گزارش زمستان از نگاه کودکان بود اما در گفت‌وگو با تعدادی از آنها معلوم شد نمی‌شود در ذهن‌هایشان آلودگی هوا را از زمستان جدا کرد. کسری دشت‌بیاض، دانش‌آموز کلاس ششم، می‌گوید: «فصل زمستان آخرین فصل سال است و بعد از زمستان سال جدید با فصل بهار شروع می‌شود. من خودم خیلی زمستان را دوست دارم چون فصل قشنگی است و حیوانات و گیاهان به خواب عمیقی فرو می‌روند و من این خواب را دوست دارم. در زمستان برف می‌آید و بازی‌کردن در برف خیلی خوب است اما زمستان بدی‌هایی هم دارد. در زمستان هوا سنگین می‌شود و هوای آلوده نمی‌تواند از اتمسفر خارج شود. همین باعث آلودگی هوا می‌شود. بدی دیگر این است که یک وقت‌هایی هوا دیگر خیلی سرد می‌شود اما من خودم این فصل را خیلی دوست دارم چون تولد خودم هم در زمستان است.»
ستایش محمودی، ۱۰ ساله، هم زمستان را به خاطر برف دوست دارد و دلش می‌خواست مدرسه یک هفته تعطیل می‌شد تا بتواند برود کرمانشاه خانه خاله‌اش که آنجا خیلی برف آمده است. او می‌گوید: «اینجا همه‌اش هوا آلوده است. ما که در خانه هستیم و مدرسه‌مان مجازی است اما برای پارک‌رفتن و تفریح هم که می‌خواهیم بیرون برویم هوا بد است و مادرم می‌گوید امروز نرویم. روزهایی که هوا آلوده است، آسمان خیلی بد است و ابرها معلوم نیستند و آبی هم نیست. من دلم می‌خواهد برف بیاید و آسمان هم آبی شود و برف بازی کنیم و در برف‌ها بخوابیم. این طوری خیلی خوش می‌گذرد و خستگی‌مان درمی‌رود.»
آرتین طالشی، ۱۲ساله، هم این طور می‌گوید: «من خیلی زمستان را دوست دارم چون هوا سرد می‌شود اما بعضی وقت‌ها هوا خیلی سرد می‌شود و باید لباس‌های گرمی بپوشیم. ما می‌توانیم در زمستان آدم‌برفی درست کنیم. در این فصل دریاچه‌ها یخ می‌زنند و حیوانات به خواب زمستانی می‌روند و خیلی حال و هوای خوبی دارد. یک بدی‌هایی هم دارد که آلودگی هوا از همه مهم‌تر است. البته شب یلدا خیلی خوب است و ما می‌توانیم دور هم جمع شویم و یک شب طولانی را کنار هم بگذرانیم و این از خوبی‌های زمستان است.»
حسام شیخ‌غلامی هم نظرش درباره زمستان این است: «زمستان که می‌شود شب‌ها طولانی و روزها کوتاه می‌شود، بعضی پرندگان از مناطق سرد به مناطق گرمسیری کوچ می‌کنند. درخت‌ها و بعضی از جانوران به خواب زمستانی می‌روند. ما به باغ پدربزرگم رفتیم. در آنجا برف آمده بود و من و برادرم با هم برف‌بازی کردیم و به کمک پدربزرگم یک آتش روشن کردیم. این خاطره برای من به یاد ماندنی بود.»
آتنا امانی، ۹ساله، هم دوست دارد بزرگ‌ترین آدم‌برفی دنیا را بسازد اما آن قدر برف جمع نمی‌شود که بتواند آدم‌برفی‌اش را بسازد. «یک شب کمی برف آمد و روی زمین هم نشست اما خیلی کم بود و فردایش هم آب شد. من توی اخبار دیدم همه جا برف آمده و همه خوشحال هستند. بعد دلم می‌خواست من هم آنجا بودم اما خیلی دور است. در سرمای زمستان هوا آلوده می‌شود ولی اگر برف بیاید همه چیز تمیز و سفید است. برف روی آلودگی می‌نشیند و آن را از بین می‌برد. من از سفیدی برف خیلی خوشم می‌آید.»
ماهان شهبازی، ۱۲ساله، هم نظرش مثل آتناست: «حسی که من به زمستان دارم، یک حس و حال سفید و برفی است. وقتی برف می‌آید من حس می‌کنم روز شادی است و روزم تازه می‌شود. امسال متأسفانه نتوانستم برف‌بازی کنم چون برف زیاد نبود. زمستان فصل قشنگی است و سرمایش خوب است و به آدم انرژی می‌دهد. بیشتر از همه هم به خاطر سفیدی برف است که حس و حال خوبی به وجود می‌آورد.»
شانیا شهبازی، ۱۳ساله، می‌گوید: «من خیلی زمستان را دوست دارم چون تولدم در زمستان است اما امسال برف‌بازی نرفتم. قرار بود برویم برف‌بازی اما تا حالا که نرفته‌ایم.»
شانیا هنوز امیدوار است برف ببارد و بتواند برف‌بازی کند.
فاطمه زهرای کلاس پنجمی هم دل پری از آلودگی هوا دارد: «در زمستان به جای این که خوشحالی کنیم، همه‌اش می‌گویند هوا آلوده است و بیرون نروید. قبلاً هم به خاطر آلودگی هوا مدرسه دائم تعطیل می‌شد حتی وقتی کرونا نبود. به نظرم آلودگی هوا و کرونا هر دو به یک اندازه بد هستند چون به خاطر هر دو مجبوریم در خانه بمانیم. روزهایی که هوا آلوده است مادربزرگم نمی‌تواند از خانه بیرون بیاید و من خیلی ناراحت می‌شوم و دلم برایش می‌سوزد چون باید در خانه بماند و تنها باشد.»
آروین هدایتی هم از آن دسته بچه‌هایی است که دل خوشی از زمستان ندارد: «من فصل زمستان را دوست ندارم چون سرد است و من هم سرمایی هستم و دلیل دیگرش هم این است که در زمستان آلودگی هوا داریم و الان هم که کروناست و هم به خاطر کرونا و هم آلودگی هوا باید ماسک بزنیم. من تابستان را بیشتر دوست دارم چون گرم است و آلودگی هم کمتر است.»
مانیا سپهری هم زمستان را دوست دارد اما او هم مثل بقیه بچه‌ها دلش می‌خواهد زمستان بدون آلودگی هوا باشد و دیگر این که تعطیلی زمستانی داشته باشند تا بتوانند سفر بروند: «الان که کروناست اما بعداً که کرونا نباشد می‌توانیم در زمستان به جاهایی که خیلی برف دارد برویم و حسابی بازی کنیم. من دوست دارم سوار سورتمه شوم و روی برف‌ها لیز بخورم اما آن را فقط در فیلم‌ها دیده‌ام و اینجا هیچ وقت آن قدر برف نمی‌آید و سورتمه هم نیست.»
ایلیا حسینی هم فکر می‌کند این منصفانه نیست که فردای تمام‌شدن امتحانات، کلاس‌ها بلافاصله شروع شود. او می‌گوید: «درست است که پدر و مادرهای ما هم آن وقت‌ها تعطیلات زمستانی نداشتند اما درس‌هایشان به اندازه درس‌های ما سخت نبود. به علاوه این که برف هم زیاد داشتند.»
خیلی از روز هوای پاک نگذشته است؛ روزی که حالا در این فصل حداقل در تهران و برخی شهرهای بزرگ دیگر مفهوم خاصی ندارد. این زمستان هم دارد می‌گذرد و کودکان زیادی نه یک دل سیر برف‌بازی کرده‌اند و نه از نعمت داشتن هوایی پاک و سالم برخوردار بوده‌اند. آنها رؤیای زمستانی سفید و پاک را در سر دارند.»
