اگر در این سن بی‌خواب هستید به زودی آلزایمر می‌گیرید!
اگر در این سن هستید مراقب بیخوابی باشید تا آلزایمر نگیرید.
به گزارش منیبان؛ به گفته محققان، بی‌خوابی‌های زیاد در ۴۵ سالگی ممکن است منجر به زوال شناختی در ۶۵ سالگی شود. محققین ارتباط واضحی بین بیخوابی طولانی مدت در دوران میانسالی و عملکرد ضعیف مغز پس از بازنشستگی را گزارش می‌دهند.
شروع تحقیقات ۱۷ ساله، کشف ارتباط بین بی خوابی و آلزایمر
تیمی از پژوهشگران فنلاندی در دانشگاه هلسینکی، شرایط روحی، توانایی مغزی و سبک زندگی بیش از ۳۷۰۰ نفر از افراد میانسال را ردیابی و تجزیه و تحلیل کردند. در این مطالعه، شروع علائم بیخوابی در دوران میانسالی و تاثیر آن‌ها بر یادآوری، توانایی یادگیری و مهارت‌های تمرکز بررسی شد. گفتنی است طی این مطالعه افراد فوق بین ۱۵ تا ۱۷ سال مورد مطالعه قرار داشتند.
نتایج قابل توجه تحقیقات
آنتی اثولین (Antti Etholén)، از پژوهشگران این تیم مطالعاتی گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که علائم شدید بیخوابی با عملکرد شناختی بدتر در میان افراد، مرتبط است. مهم‌تر از همه، این مطالعه یک الگوی واضح و نگران کننده را گزارش می‌دهد. هر چه بزرگسالان در دوران میانسالی خود به طور طولانی‌تری با بیخوابی دست و پنجه نرم کنند، توانایی یادگیری و مشکلات تمرکز بیشتری را در دوران پیری گزارش می‌کنند. برعکس، اگر علائم بیخوابی در دوران میانسالی کاهش یابد، احتمال اینکه فرد بعدا از سلامت مغز خوبی برخوردار شود، بیشتر می‌شود.
گفتنی است این اولین مطالعه‌ای نیست که نشان می‌دهد خواب برای شناخت و سلامت مغز مهم است. با این حال، این یافته‌ها به ویژه به دلیل دوره بسیار طولانی پیگیری در بین بیماران دارای مشکل بیخوابی قابل توجه است.
جمع‌بندی
در مجموع، محققان به این نتیجه می‌رسند که کل جامعه پزشکی باید مشکلات طولانی مدت بیخوابی را به عنوان یک عامل خطر جدی برای مشکلات شناختی در نظر بگیرند.
پروفسور تی لالوکا (Tea Lallukka) از دیگر پژوهشگران این تیم مطالعاتی، می‌افزاید: بر اساس یافته‌های ما، مداخله زودهنگام برای مقابله با علائم بیخوابی یا اقداماتی که با هدف بهبود کیفیت خواب انجام می‌شود، توجیه‌پذیر است.
راهکارهای خواب بهتر
در تئوری راه‌های زیادی برای داشتن خواب بهتر وجود دارد. برای مثال، پایبندی به زمان مشخصی برای خواب، اجتناب از کافئین و تاریک نگه داشتن اتاق خواب راهکارهایی مفید هستند. با این حال، در عمل، به خواب رفتن برای مبتلایان به بیخوابی تقریبا غیرممکن است.
پروفسور لالوکا در پایان توضیحات خود می‌گوید: در مطالعات بعدی، به بررسی، این موضوع جالب می‌پردازیم که آیا درمان بیخوابی می‌تواند پیشرفت اختلالات حافظه را نیز کند کند یا خیر.
